คิวปิดกับไซคี

เทพนิยายกร ีก คิวปิดกับไซคี มาร์กาเร็ต อีแวนส์ ไพรซ์ เขียน วัชร ินทร์ อําพัน แปล ชนาภรณ์ เปการ ี ออกแบบภาพและรูปเล่ม

เจ้าหญิงกร ีกผู้มีนัยน์ตาสีฟา้ องค์หนึ่ง นามว่าไซคี 1

คิวปิดกับไซคี

เมื่อกาลครั้งหนึ่ง มีเจ้าหญิงกร ีกผู้มีนัยน์ตาสีฟ้าองค์หนึ่ง นามว่าไซคี เธอน่ารักและงดงามเหลือเกิน ่ ชมความงามและโปรยกลีบกุหลาบลงบนทางเดิน จึงมีคนแปลกหน้ามากมายจากดินแดนไกลโพ้นเดินทางมาเพือ ่ ยูส ้ ไป ยังพลอยพากันยินดี ของเธอ ในยามเธอยิม ่ งู ขึน ้ ทวยเทพผูเ้ ป็นอมตะซึง่ เฝ้ามองเธอจากยอดเขาโอลิมปัสทีอ ไปด้วย ่ ชมยกย่อง เมือ ่ เทว ีว ีนัส ผูเ้ ป็นเทว ีแห่งความงาม มีเพียงผูเ้ ดียวทีร่ ู้สก ึ ขัดเคืองใจในยามไซคีได้รับการชืน ่ ารทัง้ หลายของเธอซึง่ อยูบ มองลงมายังทีห ่ นโลกมนุษย์ และพบว่าทุกแห่งล้วนแต่วา่ งเปล่า เพราะบรรดาชายหนุม ่ ซึง่ ควรจะนํามาลัยดอกไม้มาประดับแท่นบูชาของเธอ ต่างกําลังโปรยกลีบกุหลาบลงแทบเท้าของไซคีและขับลํานํา ้ เทว ีว ีนัสจึงมีคําบัญชาแก่คิวปิด บุตรน้อยของเธอ ให้ไปทําร้ายไซคีด้วยลูกศรทองคํา สรรเสร ิญเธอ ดังนัน เมื่อได้รับคําสัง่ จากผู้เป็นมารดา คิวปิดจึงรับอาวุธของตนให้แหลมคม และเหาะลงไปยังพระราชวังซึ่ง ไซคีกําลังหลับอยู่แล้วก็เอาลูกศรทองคําสัมผัสที่สีข้างของเธอเบา ๆ ไซคีรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาทันที และเบนสายตา ไปยังคิวปิด แม้เธอจะมองไม่เห็นเขาเพราะเขาไม่ปรากฏร่างให้เห็น เธอช่างงดงามอย่างน่าพิศวง และทําให้หวั ใจของคิวปิดถึงกับเต้นรัวขณะก้มตัวเข้าไปหาเธอ แล้วความ ้ ก็เข้ามาครอบครองร่างกายของเขาอย่างทีไ่ ม่เคยรู้สก อ่อนเปลีย ึ มาก่อน ลูกศรจึงหลุดจากมือแล้วทําร้ายตัวเขาเอง 2

้ คิวปิดก็เกิดหลงรักไซคี หญิงสาวผู้เป็นมนุษย์โลก ในทันใดนัน ่ ชมไซคีผน เขาเหาะกลับไปยังยอดเขาโอลิมปัสด้วยความสับสนและว้าวุน ่ ใจ อีกทัง้ ยังกล่าวถ้อยคําชืน ู้ า่ รัก ให้มารดาของตนฟังเทว ีว ีนัสจึงรู้สึกเคืองแค้นไซคียิ่งขึ้นไปอีก แต่ด้วยเล่ห์กล เธอก็สามารถเบี่ยงเบนบรรดาผู้ที่ ่ เสีย และยังห้ามไม่ให้ควิ ปิดเข้าไปทีพ ่ ระราชวังของหญิงสาวนัยน์ตาสีฟา้ ผูน รักใคร่ชน ื่ ชมไซคีไปทางอืน ้ น ั้ หร ือมอง เธออีก ต่อมาไม่นาน บรรดาพี่สาวของไซคีก็เข้าสู่พิธีว ิวาห์กับเจ้าชายผู้ยิ่งใหญ่ทัง้ หลาย แต่ไม่มีผู้ใดเลือกไซคี แม้เธอจะงดงามยิ่งขึ้น ในที่สุด บิดามารดาของเธอก็เชื่อแน่ว่าเป็นเพราะความเคืองแค้นของเทพเจ้า จึงเดินทาง ไปสู่ว ิหารของเทพเจ้าอพอลโลเพื่อว ิงวอนขอคําแนะนําจากเทพพยากรณ์ "หญิงสาวผู้น้ีจะต้องเป็นคู่ครองของผู้เป็นอมตะ" เทพพยากรณ์กล่าว "เขาเป็นอสูรซึ่งเปี่ ยมล้นด้วย อํานาจที่แม้แต่ทวยเทพหร ือมนุษย์ก็ไม่อาจขัดขืน เขากําลังรอเธออยู่บนยอดเขา" คําตอบจากเทพพยากรณ์ทาํ ให้ทางกษัตร ิย์ ราชินี และบรรดาข้าราชบร ิพารรู้สก ึ พรั่นพร ึงยิง่ นัก แต่ไซคี ่ ด ้ ไปยังยอดเขาพร้อมด้วยบิดามารดาและมิตรสหาย เมือ ่ ขึน ้ ก็สวมแต่งด้วยอาภรณ์อน ั งดงามทีส ุ แล้วเดินทางขึน ไปถึงข้างบน ญาติมิตรก็กล่าวคําอําลา และปล่อยเธอไว้ท่น ี น ั่ ตามลําพังคนเดียว ขณะที่ไซคีกําลังยืนอยู่บนยอดเขา พลางร้องไห้และตัวสั่นเทาด้วยความตื่นตระหนก เซเฟอร์ สายลม ่ ะพรั่งไปด้วยดอกไม้เบือ ้ งล่าง ใกล้ ๆ แห่งตะวันตก ก็อม ุ้ เธอไว้ในวงแขนอย่างนุม ่ นวล แล้วนําเธอลงไปยังหุบเขาทีส ่ คง เธอมองเห็นพระราชวังสีขาวอันน่าพิศวง และตรงกลางแจ้ง มีสาย ป่าละเมาะของต้นไม้ทส ี่ งู ตระหง่านและมัน ้ มาท่ามกลางแมกไม้ทแ นํา้ พุพวยพุง่ ขึน ี่ ตกกิง่ ก้านสาขาและออกดอกสะพรั่ง ขณะทีเ่ ข้าไปใกล้พระราชวัง เธอก็รู้วา่ 3

เซเฟอร์ สายลม แห่งตะวันตก ก็อุ้มเธอไว้ในวงแขนอย่างนุ่มนวล แล้วนําเธอลงไปยังหุบเขา 4

ณ ที่ แ ห่ ง นี้ เ ป็ น ถิ่ น พํ า นั ก ของผู้ เ ป็ น อมตะ เป็ น สถานที่ อั น ยิ่ ง ใหญ่ ม หั ศ จรรย์ ยิ่ ง นั ก มี เ สาทองคํ า ตั้ ง ตระหง่านรองรับหลังคาสูงโค้ง รวมทัง้ มีภาพจิตรกรรมและภาพแกะสลักประดับประดาอยู่ตามผนังกําแพง ่ อ ขณะทีเ่ ธอเดินผ่านเข้าไปในห้องอันสวยงามทัง้ หลาย ก็มเี สียงทีอ ่ นหวานและนุม ่ นวลกับเธอว่า "เจ้าหญิง ผู้งดงามสิ่งทั้งหลายที่เธอเห็น ล้วนเป็นของเธอทั้งสิ้น เชิญบัญชามาเถิด เราเป็นข้ารับใช้ของเธอ" ไซคีเปี่ ยมล้น ่ อ ด้วยความพิศวงและยินดีชว่ ยเหลือมองไปรอบกาย แต่กไ็ ม่พบเห็นผูใ้ ด เสียงเดิมกล่าวต่อไปว่า "นีค ื ห้องพักของ เธอ ที่นอนเป็นรุ่งอรุณของเธอ และต้องชําระกายของเธอ ส่วนที่ตัง้ อยู่ในบร ิเวณซุ้ม คืออาหารสําหรับเธอ" ไซคีจึงอาบนํ้าชําระกาย และสวมใส่อาภรณ์ที่ตระเตร ียมไว้ให้เธอ แล้วเธอก็นั่งลงบนเก้าอี้ท่ีสลักเสลา ้ เลิศทีใ่ ส่อยูใ่ นจานทองคําก็ลอยมาอยูเ่ บือ ้ งหน้าของเธอ จากงาช้าง ในทันใดโต๊ะตัวหนึง่ ซึง่ พรั่งพร้อมด้วยอาหารชัน ่ องไม่เห็นก็คอยปรนนิบต แม้หญิงสาวจะมองไม่เห็นผูใ้ ด แต่มอ ื ทีม ั ริ ับใช้เธอ และนักดนตร ีทีเ่ ธอมองไม่เห็น ก็คอย บรรเลงลู้ตขับร้องกล่อมเธอ ไซคีไม่เคยได้พบเห็นเจ้าของพระราชวัง เขามาหาเธอเฉพาะในยามคํ่าคืน แล้วก็จากไปก่อนอรุณจะรุ่ง แต่นํ้าเสียงของเขานุ่มนวลและอ่อนโยน ไม่เหมือนสุ้มเสียงของอสูรกายแม้แต่น้อย บางครั้งไซคีก็ว ิงวอนให้เขา อยูก ่ บ ั เธอในยามกลางวันด้วย แต่เขามักจะตอบว่า "หากเธอมองเห็นใบหน้าของฉัน เธออาจจะหวาดกลัวฉัน หร ือ ไม่ก็อาจจะบูชาฉัน แต่ฉน ั อยากให้เธอรักฉันมากกว่าที่จะบูชาฉันเยี่ยงเทพเจ้า" ่ าวของเธอได้มาเยีย ่ มเยือนบ้าง แม้ควิ ปิดจะรู้ดวี า่ หาก ต่อมาไซคีกว็ ิงวอนผูเ้ ป็นสามีวา่ ขอให้บรรดาพีส ้ มายังพระราชวังของเขา คงจะเกิดเรอื่ งยุง่ ยากตามมาแน่ แต่เขาก็จาํ ยอมตอบคําว ิงวอนของไซคี และ เธอเหล่านัน ้ ข้ามขุนเขามายังหุบเขาซึง่ อยูภ เซเฟอร์กไ็ ปนําหญิงสาวเหล่านัน ่ ายใต้เวทมนตร์แห่งนี้ แรกสุดพวกเธอรูส ้ ก ึ พึงพอใจ 5

ที่ได้มาพบน้องสาวคนเล็กก็เห็นว่าเธอปลอดภัยดี แต่ต่อมา เมื่อพวกเธอมองเห็นว่าสรรพสิ่งภายในพระราชวัง ้ มาในจิตใจ พวกเธอจึงซักถามถึงผูเ้ ป็นสามีของน้องสาว ของไซคีลว้ นแตน่าอัศจรรย์ ความอิจฉาร ิษยาก็บงั เกิดขึน ต่าง ๆ นานาด้วยอาการหยาบคาย "เขาเป็นอสูรกายที่น่าสะพร ึงกลัวหร ือเปล่า" พวกเธอถาม "เป็นมังกรร้าย ซึ่งในที่สุดแล้วก็จะกลืนกิน เธอหร ือเปล่า เธอยังจําคําของเทพพยากรณ์ได้ไหม" และก่อนที่บรรดาพี่สาวจะจากไป พวกเธอก็หว่านล้อมให้ไซคีหาโอกาสได้เห็นหน้าของคิวปิดในขณะที่ เขากําลังหลับใหลพี่ ๆ แนะนําให้เธอนําตะเกียงกับมีดเล่มใหญ่ติดตัวเข้าไปด้วย เพื่อว่าหากเขาเป็นมังกรจร ิง ๆ ้ แล้วพี่สาวของเธอก็ลากลับไป เธอก็จะได้ตัดหัวเขาเสีย ไซคีรับปากว่าจะทําเช่นนัน ไซคีซ่อนตะเกียงและมีดไว้ในที่ที่เธอจะสามารถหยิบฉวยได้โดยง่าย เมื่อถึงเวลาเที่ยงคืน ซึ่งผู้เป็นนาย ้ มาจุดตะเกียง แล้วก้มลงไปอย่างทีน ่ อนของเขา แต่ร่างทีแ ่ สงไฟส่องให้เห็น ของเธอกําลังหลับอยู่ หญิงสาวก็ลก ุ ขึน ไม่ใช่มังกร ไม่ใช่อสูรร้าย หากเป็นชายหนุ่มที่งดงามกว่าใครอื่นที่เธอเคยพบเห็น เขามีเร ือนผมสีทองหยักสลวย ปรกอยู่บนหมอน และมีปก ี สีขาวที่เปล่งแสงเรอื่ เร ืองอย่างนุ่มนวลราวกับไข่มุกและอัญมณี ่ จะดับไฟตะเกียง นํา้ มันหยดหนึง่ ก็ร ินหยดลงไปทีไ่ หล่ของคิวปิด เขาจึงรู้สก ขณะทีเ่ ธอหันหลังกลับเพือ ึ ่ ขึน ้ ในทันใด เขามองเธอด้วยสายตาเศร้าหมอง พลางกางปีกทีเ่ ป็นประกายวาววับ แล้วก็โบยบินออกไปทาง ตัวตืน หน้าต่าง ไซคีจึงกางแขนออกแล้วขึ้นไปยืนบนขอบหน้าต่าง พยายามที่จะติดตามเขาไป หากเซเฟอร์ไม่ร ีบเข้ามา รับร่างของเธอไว้ เธอก็คงร่วงหล่นลงไป ้ คิวปิดก็หน ในขณะเดียวกันนัน ั มาหาเธอ "ความรักไม่อาจพํานักอยูร่ ว่ มกับความคลางแคลงใจ" เขากล่าว 6

อย่างเศร้าหมองแล้วก็บินจากไป ขณะที่ไซคีกําลังนอนร้องไห้ครํ่าครวญอยู่นั้น พระราชวัง สวนดอกไม้ และนํ้าพุ ก็อันตรธานไปจนสิ้น และเธอก็พบตัวเองจะมาอยูใ่ นดินแดนของตนอีกครัง้ หญิงสาวกลับเข้าไปในพระราชวังของเธอด้วยความโศกเศร้า และบอกเล่าเรอื่ งราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นให้พ่ีสาวฟัง เธอไม่ยอมพํานักอยู่กับพี่ ๆ หากแต่จะรอนแรมไปตามหาคน รักของตน เธอเดินทางร่อนเร่ไปตามเทือกเขาที่รกทึบที่สุด ทั้งยามกลางวันและกลางคืน โดยปราศจากอาหาร และการพักผ่อน กระทัง่ ในที่สุด เธอก็มองเห็นว ิหารสวยงามแห่งหนึ่ง ทอแสงเรอื่ เร ืองอยู่บนยอดเขา "บางที เขาอาจจะอยู่ที่นน ั่ " เธอนึกในใจ แล้วก็ปน ี ป่ายขึ้นไปยังยอดเขาโดยแทบจะไม่หายใจ และเข้าไป ในว ิหาร เบื้องหน้าแท่นบูชาของเทว ีเซอร ีซ หญิงสาวเห็นฟ่อนข้าวบาร์เลย์ ฝักข้าวโพด กองเมล็ดข้าว เคียว และ คราด ทิ้งขว้างอยู่กระจัดกระจายโดยผู้เก็บเกี่ยวที่เหนื่อยล้า ไซคีซึ่งค่อย ๆ โกยเมล็ดข้าวมารวมไว้เป็นกอง จัดวางฟ่อนข้าวบาร์เลย์เร ียงซ้อนกันเป็นชั้น และเก็บ ้ เธอก็ เคียวกับคราดวางรวมกันไว้ตรงบันไดว ิหาร เพื่อว่าบรรดาผู้เก็บเกี่ยวจะสามารถหาพบในตอนเช้า จากนัน ปัดกวาดพื้น แล้วจึงนัง่ ลงพักกาย เทว ีเซอร ีซ ผูเ้ ป็นเจ้าของว ิหารแห่งนีร้ ู้สก ึ พึงพอใจกับการปฏิบต ั ข ิ องไซคี จึงแนะนําให้เธอไปหาเทว ีว ีนัส ่ ถวายตัวมีปรนนิบต ่ ไซคีมาถึง โดยฉับพลัน เพือ ั ริ ับใช้ แล้วว ิงวอนขอความสงสารและขอให้เทว ียกโทษให้เธอ เมือ ้ งหน้าเทว ี แล้วถวายตัวปรนนิบต พระราชวังของเทว ีว ีนัส เธอก็คก ุ เข่าลงเบือ ั ริ ับใช้ ไม่วา่ เทว ีจะบัญชาให้เธอทําสิง่ ใด ้ จึงมอบหมาย ขอเพียงให้เธอได้พบคิวปิดและได้อยู่ใกล้ชิดเขาตลอดไป เทว ีว ีนัสยังรู้สึกโกรธเคืองไซคีอยู่ ดังนัน งานที่ลําบากยากเข็ญที่สุดเท่าที่จะสามารถหาได้ให้เธอทํา 7

"ความรักไม่อาจพํานักอยู่ร่วมกับความคลางแคลงใจ" คิวปิดเกล่าวอย่างเศร้าหมองแล้วก็บินจากไป 8

กองทัพมดช่วยกันแยกแยะเมล็ดพืชด้วยความอดทน 9

เทว ีนําไซคีไปยังห้องเก็บของห้องหนึง่ ซึง่ มีทงั้ เมล็ดข้าวเปลือก บาร์เลย์ ข้าวฟ่าง กับเมล็ดถัว่ ชนิดต่าง ๆ ซึ่งเทว ีว ีนัสเก็บไว้เลี้ยงนกพิราบของตน ปะปนอยู่รวมกันเป็นกองสูงใหญ่ "ประการแรกสุด เธอต้องแยกเมล็ดพืชทั้งหลายเหล่านี้" เทว ีว ีนัสกล่าว "แล้วก็เอาแต่ละชนิดใส่ลงใน กระสอบที่แยกจากกัน และต้องทํางานนี้ให้เสร็จก่อนพลบคํ่า" ้ ห้อง แล้วมองดูกองเมล็ดพืชทีก ่ ระจัดกระจายอย่างท้อแท้สน ไซคีจงึ นัง่ ลงบนพืน ิ้ หวัง เธอรู้ดวี า่ ไม่มท ี าง ทีเ่ ธอจะทํางานนีใ้ ห้เสร็จก่อนพลบคํา่ หร ือแม้จะต้องทํางานหนักหลายวันก็ตาม แต่ควิ ปิด ซึง่ ยังรักเธอ และได้ยน ิ ่ ก็คอ ่ ย นัน เรอื่ งราวทัง้ หมด จึงส่งแรงงานตัวเล็ก ๆ ทีไ่ ม่รู้จก ั เหน็ดเหนือ ื มด มาช่วยเหลือเธอ กองทัพมดเดินขบวน ้ แล้วแต่ละตัวก็คาบเมล็ดพืช ลงมาจากเนินเขาเป็นทิวแถวสีดํายาวเหยียบปีนป่ายขึ้นไปบนกองเมล็ดพืชเหล่านัน ลงมาครัง้ ละเม็ด พวกมันช่วยกันแยกแยะเมล็ดพืชด้วยความอดทน และสามารถบรรจุไว้ในกระสอบเสร็จเร ียบร้อย ก่อนคํ่า เมื่อเทว ีว ีนัสกับมาดู ก็พบว่าสิ่งทัง้ หมดเป็นระเบียบเร ียบร้อยแล้ว ครั้นเห็นว่างานของไซคีสําเร็จลุล่วง เธอกลับรู้สึกขัดเคืองใจยิ่งขึ้น เพราะเชื่อแน่ว่าคิวปิดคงจะมาช่วย เธอโยนขนมปังสีดําชิ้นหนึ่งให้ไซคีเป็นอาหาร คํ่า แล้วก็ผละไป เช้าวันต่อมา เทว ีว ีนัสก็สั่งให้ไซคีไปเก็บตัวอย่างขนแกะทองคําจากแกะทุกตัวในฝูง ซึ่งเธอเลี้ยงไว้ ณ ร ิมแม่นาํ้ ฟากตรงข้าม ขณะทีไ่ ซคีกาํ ลังยืนอยูท ่ ร่ี ิมฝั่ งพลางครุ่นคิดว่าจะสามารถข้ามสายนํา้ ไปได้อย่างไร เทพเจ้า แห่งสายนํา้ ก็มค ี าํ บัญชาให้บรรดาต้นกกและต้นอ้อพึมพําเสียงแผ่ว ๆ กระซิบกับเธอว่า อย่าได้พยายามข้ามไปใน ่ อ ่ งวันหลบเร้น ยามเช้า หร ือพยายามฝ่าเข้าไปในขณะทีพ ่ แกกําลังอารมณ์รา้ ย ให้เธอรอจนถึงเวลาทีเ่ งาของยามเทีย 10

และฝูงแกะเข้าไปพักผ่อนอยู่ในเพิงเสียก่อน ไซคีจึงรออยู่ที่ร ิมฝั่ งนํ้าจนถึงเวลาเที่ยงวัน เมื่อฝูงแกะกําลังง่วงเหงาอยู่ในเพิงแล้ว เธอจึงเก็บรวบรวม ขนแกะทองคําที่ติดอยู่ตามพุ่มไม้ และร ีบนํากลับมาให้เทว ีว ีนัส แต่เทว ีว ีนัสก็มิได้กล่าวชมเธอแม้สักคําหนึ่ง นอก จากหยิบยื่นขนมปังเก่า ๆ อีกชิ้นหนึ่งให้เธอเป็นอาหารคํ่า ในวันที่สาม เทว ีว ีนัสสัง่ ให้ไซคีไปยังดินแดนของเทว ีพรอเซอร์พิน่าและเทพเจ้าพลูโต เเล้วกล่าวกับเทว ี พรอเซอร์พิน่าว่า "เทว ีว ีนัสผู้เป็นนายของข้า ให้ข้ามาขอความงามของท่านไปให้เธอสักเล็กน้อย เพราะเธอต้อง สูญเสียความงามของตนไปจากการรักษาบาดแผลของบุตรชาย" ้ เพราะเธอรู้ดวี า่ ไม่มท ่ ะสามารถเดินทางไปถึงเออเรบัส อันเป็น ถึงเวลานี้ ไซคีกร็ ู้สก ึ สิน ี างทีจ ้ หวังยิง่ ขึน สถานพํานักของเทว ีพรอเซอร์พิน่า แต่ขณะที่เธอเกือบสิ้นหวังอยู่นั้น ก็มีเสียงที่เป็นมิตรอธิบายให้เธอฟังว่า จะ ฝ่าฟันอันตรายบนหนทางไปได้อย่างไร เสียงนั้นบอกให้เธอรู้ว ิธีที่จะร่ายมนต์สะกดเซอร์เบอรัสสุนัขสามหัว และ ่ี ะหว่านล้อมเกลีย ้ กล่อมชาร็อน คนเจอเร ือชราแห่งแม่นาํ้ สติก ่ ให้ชว่ ยพาเธอข้างสายนํา้ ไปและกลับมา ว ิธีทจ ๊ ซ์ เพือ ้ ยังยํ้าเตือนแก่เธออีกว่า ประการสําคัญก็คือ อย่าเปิดผอบบรรจุความอันมีค่าใบนัน ้ เสียงนัน เสียงที่ได้ยิน ทําให้หญิงสาวรําลึกถึงคิวปิดซึ่งเธอต้องสูญเสียไป เสียงนั้นอ่อนโยนและนุ่มนวลเหมือน ้ กําลังใจจึงผุดขึ้นมาในจิตใจ เธอจึงออกเดินทางพร้อมด้วยผอบทองคําในมือเธอ เดิน เสียงคนรักของเธอ ดังนัน เข้าไปในถํ้าอันมืดมิด ผ่านไปตามช่องทางเดินแคบ ๆ ที่มีนํ้าร ินหยด กระทั่งมาถึงปากทางเข้าออกที่กว้างขึ้น ซึ่ง เซอร์เบอรัส กับหัวอันใหญ่โตทั้งสามของมันส่งเสียงเห่าอย่างดุร้าย และเสียงคํารามของมันก็ถึงกับทําให้พื้นดิน ่ เทา แต่ก็พูดกับมันอย่างอ่อนโยนขณะที่ค่อย ๆ เดินใกล้เข้าไป สะเทือน ไซคีประจัญหน้ากับมันด้วยอาการสัน 11

่ เธอเข้าไปถึงตัวมัน ก็มอบลงแล้วเอา สุนข ั สามหัวหยุดเห่าแล้ว และเสียงคํารามก็คอ ่ ย ๆ แผ่วเบาลง เมือ หางฟาดพื้น และขณะที่ไซคีเดินผ่านไป มันก็มีท่าทีเหมือนเช่นสุนัขที่เป็นมิตรตัวอื่น ๆ ในโลก แม่นํ้าสติ๊กซ์ คนแจวเร ือชรายื่นมือออกมารับเธอลงเร ือแล้วก็พาข้ามสายนํ้ามันมืดดํา จากนั้น ไซคีก็ เดินทางมุ่งหน้าต่อไปยังบัลลังก์ของเทว ีพรอเซอร์พิน่า เพื่อนําสารจากเทว ีว ีนัสไปส่งให้ เทว ีพรอเซอร์พิน่าบรรจุความงามใส่ในผอบทองคําจนเต็มแล้ว ไซคีก็กลับมาที่แม่นํ้า และชาร็อนก็พา เธอข้ามแม่นํ้ากลับมา แล้วเธอยังต้องเดินผ่านเซิอร์เบอรัสที่น่าสะพร ึงกลัวอีกครั้ง ในที่สุด เธอก็พ้นจากเขตถํ้า ออกมาสู่แสงตะวัน และขณะกําลังพักกายอยู่บนฝั่ งนํ้าที่มีหญ้าเขียวขจี เธอก็มองผอบน้อย ๆ ใบนั้นด้วยความ ปรารถนา "ผอบน้อย ๆ ใบนี้จะมีพิษภัยอันใด" ไซคีนึกในใจ "หากฉันจะลองเปิดดูสักหน่อย แล้วก็หยิบความงาม ออกมาเติมให้ตัวเองสักเล็กน้อย เพื่อว่าเมื่อคิวปิดพบกันอีกครั้ง ฉันก็จะงดงามยิ่งกว่าเดิม" ้ หญิงสาวจึงเปิดฝาผอบ ในทันใดนัน ้ ม่านควรที่มีกลิ่นหอมประหลาด ๆ ก็คละคลุ้งขึ้นมาใส่หน้า ดังนัน เธอมองไม่เห็นแม้แต่ผอบหร ือพื้นหญ้าที่อยู่รอบตัว แล้วเธอก็หมดสติไป คิวปิดครงึ่ ยังไม่ปรากฏร่างให้เห็น และ กําลังเฝ้ามองและรอเธออยู่ที่ปากถํ้า ก็โผล่บินเข้ามาที่ข้างกาย เขารวบรวมควันเวทมนต์แห่งการหลับใหลกลับ เข้าไปในผอบตามเดิม และก็ปลุกไซคีให้ฟนขึ ื้ ้นมา "แล้วเธอ..." เขากล่าว "ก็เกือบจะต้องพบกับความว ิบัติอีกครั้ง เพราะความอยากรู้อยากเห็น" ไซคีมีความสุขมากที่ได้พบกับคิวปิด กระทั่งหลงลืมภารกิจที่จะต้องทําให้สําเร็จลุล่วงไป แต่คิวปิดรู้ดี ว่า คําบัญชาของเทว ีว ีนัสจะต้องได้รับการปฏิบต ั ต ิ าม เขาจึงกําชับให้ไซคีเดินทางกลับไปพร้อมด้วยผอบ ในขณะ 12

เทว ีฮีบี ผู้มีหน้าที่คอยร ินนํ้าทิพย์ให้แก่ผู้อมตะทัง้ หลาย 13

่ วั เขาเองก็เหาะไปหาเทพเจ้าจูปเิ ตอร์และว ิงวอนให้พระองค์ประทานพรให้ไซคีเป็นอมตะ เพือ ่ ว่าเธอจะได้อยูก ทีต ่ บ ั เขาตลอดไป เทพเจ้าจูปิเตอร์รับฟังคําว ิงวอนของคิวปิด และสั่งให้เทพเจ้าเมอร์คิวร ี่ ซึ่งเป็นผู้ถือสารของทวยเทพ ไปนําไซคีข้น ึ มาที่ยอดเขาโอลิมปัส และทวยเทพทัง้ หลายก็กําลังรอต้อนรับเธอ ด้วยรังสีอน ั สว่างเร ืองรองและหลากสีสน ั ประหนึง่ สายรุ้งก็บดบังบัลลังก์ของเทพเจ้าจูปเิ ตอร์จากสายตา ของไซคี เพราะเธอเป็นเพียงมนุษย์โลก จึงไม่สมควรที่จะเห็นเทพแห่งทวยเทพทัง้ ปวง ่ อยร ินนํา้ ทิพย์ให้แก่ผอ เทว ีฮีบี ผูม ้ ห ี น้าทีค ู้ มตะทัง้ หลายก้าวเท้าเข้ามหาไซคีพร้อมด้วยจอกนํา้ ทิพย์ในมือ แล้วยื่นมอบให้เครอื่ งดื่มอันหวานหอมในจอกไม่เพียงแต่จะทําให้รู้สึกสดชื่นขึ้นมาเท่านั้น หากยังบันดาลความ เป็นอมตะให้เป็นของขวัญสําหรับเธอด้วย ในทันทีท่ด ี ่ม ื นํ้าทิพย์หมดจอก ความอ่อนล้าระโหยของเธอก็สูญสลาย ่ นล้นไปด้วยความปีตใิ หม่ และรูปลักษณ์ ไปจนสิน ึ เข้มแข็งใหม่ จิตใจของเธอเปลีย ้ ร่างกายของเธอเกิดความรู้สก กับดวงตาของเธอก็งดงามยิ่งกว่าเดิม รังสีอน ั สว่างเร ืองรองม้วนตัวออกไปจากบัลลังก์ของเทพเจ้าจูปเิ ตอร์ แล้วไซคีกม ็ องเห็นผูป ้ กครองแห่ง ทวยเทพ เธอคุกเข่าลงเบื้องหน้าของพระองค์ในอาการนอบน้อม เพื่อแสดงความขอบคุณ เทว ีว ีนัส ที่ให้อภัยแก่เธอด้วยหัวใจ ก็ตรงเข้ามาสวมกอดแล้วมอบคิวปิดให้เป็นคู่ครองของเธอ นั บแต่นั้นเป็ นต้นมา คิวปิดและไซคีก็ดํารงชีพอยู่ ด้วยกั นบนยอดเขาโอลิ มปั สที่สว่างสดใสอย่ างมี ความสุข

14