ஹருகி முரகாமி, 1 9 4 9 - இ ல் ஜ ப ் பா னி லு ள ்ள கி ய � பா ட ய ட பா வி ல் பிறந்தவர். இ்ளம் வ�திலிருநய்த ப்றயறபாரபால் ஜப்பானி� இலக்கி�ம் ்யிறறுவிக்்கப்டடபார். யடபாக்கிய�பாவின் வயேடபா ்ல்்கலலக்்கழ்கத்தில் நபாட்கம் ்யின்ற முர்கபாமி யேற்கத்தி� இலக்கி�ங்களில் ஈடு்பாடு ப்கபாணடவர். ஃபரபான்ஸ் ்கபாஃப்கபா, ேபார்லஸ் டிக்்கன்ஸ், ஃபய�பா்தர் ்தஸ்்தய�வ்ஸ்கி ேறறும் ஜபாக் ப்கயரபாவபாக் ஆகிய�பார் ்தன்லனைப ்பாதித்்த எழுத்்தபா்ளர்்கள என்று குறிபபிடும் முர்கபாமி ்தன்னுலட� மு்தல் புலனைலவ 29-ஆம் வ�தில் எழுதினைபார். 1985-இல் அவர் எழுதி� Hard-boiled wonderland and the end of the world ேறறும் 1987-இல் பவளிவந்த Norwegian wood ஆகி� புதினைங்கள அவர் மீ்தபானை உல்க்ளபாவி� ்கவனைத்ல்த உருவபாக்கினை. இன்று 50-க்கும் யேற்டட பேபாழி்களில் அவரது ்லடபபு்கள பேபாழிப்�ர்க்்கப்டுகின்றனை. இவரது முக்கி�ேபானை ்லடபபு்க்ளபா்க A wild sheep chase (1982), Norwegian Wood (1987), The wind-up Bird Chronicle (1994-95), Kafka on the shore (2002), 1Q84 (2009-10) ஆகி� புதினைங்கல்ளக் குறிபபிடலபாம். The elephant vanishes (1993), After the quake (2002), Blind willow - sleeping woman (2006), Men without women (2017) ஆகி�லவ இவரது சிறு்கல்தத் ப்தபாகுபபு்கள. ்ல்யவறு நபாடு்களின்

விருது்கல்ளப ப்றறுள்ள முர்கபாமி, யரேணட ்கபார்வர், டரூபேன் ப்கய்பாட, ்பால் ப்தரபாக்ஸ் உளளிடட ்லரது ்லடபபு்கல்ள ஜப்பானி� பேபாழியில் பேபாழிப்�ர்த்துள்ளபார்.

கார்த்திககப் பாண்டியன் 1981 ஆம் வருடம் ேதுலரயில் பிறந்த ்கபார்த்தில்கப ்பாணடி�ன் ப்பாறியி�லில் முலனைவர் ்டடம் ப்றறவர். ்தறய்பாது ய்கபாலவயில் ்தனி�பார் ப்பாறியி�ல் ்கல்லூரிப�பான்றில் ய்ரபாசிரி�ரபா்கப ்ணிபுரிகிறபார். எஸ்.ரபாேகிருஷ்ணலனை ்தனைது ஆ்தர்்ஷேபா்கக் ப்கபாணடவர். சிறு்கல்த்கள எழு்தவய்தபாடு பேபாழிப்�ர்பபிலும் தீவிர ஆர்வம் பேலுத்தி வருகிறபார். நல்லப்தபாரு இலக்கி� வபாே்கனைபா்க அலட�பா்ளம் ்கபா்ணப்டுவய்த ்தனைக்குத் திருபதி�ளிப்்தபா்கச் பேபால்கிறபார். இதுவலர பவளி�பாகியுள்ள ்லடபபு்கள. சிறுககைகள் ேர நிறப ்டடபாம்பூச்சி்கள ம�ாழிமபயர்ப்புகள் எருது (உல்கச் சிறு்கல்த்கள-1) சுல்்தபானின் பீரஙகி (உல்கச் சிறு்கல்த்கள-2) ஒரு மு்கமூடியின் ஒபபு்தல் வபாக்குமூலம் - யுகிய�பா மிஷிேபா (நபாவல்) நர்கத்தில் ஒரு ்ருவ்கபாலம்- ஆர்்தர் லரம்ய்பா(்கவில்த்கள) துணடிக்்கப்டட ்தலலயின் ்கல்த (உல்கச் சிறு்கல்த்கள-3) ்கற்லனை�பானை உயிரி்களின் புத்்த்கம் - ய�பார்ய� லூயிஸ் ய்பார்ப�ஸ் ப்தபாடர்புக்கு: 98421 71138 மின்னைஞேல்: [email protected]

ஹருகி முரகாமி

காஃப்கா - கடறககரயில் ைமிழில்

கார்த்திககப் பாண்டியன்

காஃபகா - கடறகரையில் �ருகி முர்கபாமி ்தமிழில்: ்கபார்த்தில்கப ்பாணடி�ன் மு்தல் ்திபபு: பிபரவரி 2021 எதிர் பவளியீடு, 96, நியூ ஸ்கீம் யரபாடு, ப்பாள்ளபாச்சி - 642 002. ப்தபாலலய்சி: 04259 - 226012, 99425 11302. விகை: ரூ. 900

Kafka on the Shore Haruki Murakami Translated by: Karthigai Pandian First Edition: February 2021 Published by Ethir Veliyeedu, 96, New Scheme Road. Pollachi - 2. email: [email protected] www.ethirveliyedu.in ISBN: 978-93-90811-15-1 Cover Design: Santhosh Narayanan UMIBE NO KAFUKA (Kafka on the Shore) by Haruki Murakami

Copyright © 2002 by Haruki Murakami All rights reserved. Originally published by Shinchosha Publishing Co.

All rights reserved. No part of this book may be reprinted or reproduced or utilised in any form or by any electronic, mechanical or other means, now known or hereafter invented, including Photocopying and recording, or in any information storage or retrieval system, without permission in writing from the Publisher.

நன்றி ந.ஜ�்பாஸ்்கரன் – ்பா.திருச்பேந்தபாலழ – ய்பா்கன் ேங்கர் அே்தபா – யநேமித்ரன் – அன்புயவந்தன் ஸ்ரீ்தர் ரங்கரபாஜ் – வி.்பாலகுேபார் ்க�ல் – சு்த்ரபா – ஜபான்சி ரபாணி - ய�ேல்தபா அனுஷ – சீனிவபாேன் நகுலன் – பூேபா ்கனைலி ்கலல இலக்கி� மின்னி்தழ்

காகம் எனப் மபயரிடப்படட சிறுவன் “ஆக பணத்தைக் ்கயாள நீ முழுதைாகத தையாராகிவிட்ாய்,

அபபடிததைானே?” காகம் எேப பபயரி்பபட் சிறுவன் அ வ னு க் ன க யு ரி ய ன � ா ம் ப ல ா ே கு ர லி ல் ன க ட கி ற ா ன் . அபனபாதுதைான் நீஙகள் கண்விழிததைது னபால, உஙகள் வாய் பாரமாகவும் ன�ாரவாகவும் உணரவ்தைப னபான்ற குரல். ஆோல் அவன் பவறுமனே பா�ாஙகு ப�ய்கிறான். முழுக்க விழிபனபாடுதைான் இருக்கிறான். எபனபாதும் னபால. நான் தை்லய்�க்கினறன். “எவவளவு?” எ ே து தை ் ல க் கு ள் உ ள் ள எ ண் க ் ள ம தி ப பி டு கி ன ற ன் . “்கயில் பராக்கமாகக் கிட்ததைட் 4,00,000 பயன்கள், னமலும் ஏடிஎம் மூலம் கி்்க்கும் சிறிது பணம். இது அதிகமல்ல என்ப்தையறினவன், ஆோல் இதுனவ னபாதுமாேதைாயிருக்கும். இபனபா்தைக்கு.” “னமா�மில்்ல,” என்கிறான் காகம் எேப பபயரி்பபட் சிறுவன். “இபனபா்தைக்கு.” நான் அவ்ேப பாரதது மீண்டும் தை்லய்�க்கினறன். “இது �ாண்்ா கிளாஸ் தைரக்கூடிய கிருஸ்துமஸ் பணம் கி்்யாபதைே யூகிக்கினறன்.” “ஆமாம், நீ ப�ால்வது �ரிதைான்,” எே நான் பதிலளிக்கினறன்.

்கபா ஃப்கபா - ்கட ற ்க ல ரயி ல் | 7

ஏளேமாக இளிதது காகம் சுற்றுமுற்றும் பாரக்கிறான். “இழுபப்றக்ளச் சூ்றயாடுவதிலிருநனதை நீ பதைா்ஙகியிருக்க னவண்டும் எே நி்ேக்கினறன், �ரியா?” நான் ஏதும் ப�ால்லவில்்ல. நாஙகள் னபசுவது யார பணம் குறிதபதைன்பது அவனுக்குத பதைரியும், ஆக இழுததுக்பகாண்ன் ப�ல்லும் வி�ார்ணகள் இஙகு னதை்வயில்்ல. பவறுமனே அவன் என்்ேக் கடுபபடிக்கிறான். “பரவாயில்்ல,” என்கிறான் காகம். “உேக்கு நிஜமாகனவ இநதைப பணம் னதை்வபயன்பதைால் அ்தை நீ அ்்யததைான் னபாகிறாய் – பிச்்�பயடுதது, க்ன் வாஙகி அல்லது திருடி. இது உன் அபபாவின் பணம், ஆகனவ யார கவ்லபப்ப னபாகிறாரகள், �ரியா? அநதைப பணத்தை முழுதைாக உேதைாக்கிக் ப க ா ள் , நி ச் � ய ம் இ ் தை உ ன் ே ா ல் � ா தி க் க மு டி யு ம் . இப்போதைக்கு. ஆோல் இபதைல்லாம் தீரநதுனபாோல் அதைன் பிறகாே திட்ம் என்ே? பணபமன்பது வேததின் காளான்க்ளப னபாலல்ல – தைாோக பவடிததுக் கிளம்பி வராது, உேக்கும் அது பதைரியும். உணவும் உறஙக ஓர இ்மும் உேக்குத னதை்வபபடும். உன்னி்மிருபபபதைல்லாம் ஒரு நாள் தீரநது னபாகும்.” “னநரம் வரும்னபாது அது குறிதது நான் னயாசிபனபன்,” என்கினறன். “்ேரம் வரும்்போது,” எேக் காகம் திரும்பச் ப�ால்கிறான், தைேது ்கயில் ்வதது அவவாரத்தைக்ள எ்் னபாடுவ்தைப னபால. நான் தை்லய்�க்கினறன். “னவ்ல பாரபபது அல்லது அபபடி ஏதைாவபதைான்்றப னபால?” “இருக்கலாம்,” என்கினறன். காகம் தைன் தை்ல்யக் குலுக்குகிறான். “உேக்குப புரிகிறதைா, உலகத்தைப பற்றி நீ பதைரிநது பகாள்ள னவண்டியது நி்றய இருக்கிறது. கவனி – முன்பேபனபாதும் தைான் ப�ன்றிராதை 8 | �ருகி முர ்கபா மி

ஏனதைாபவாரு பதைா்லதூர நிலததில் பதி்ேநது வயது சிறுவனுக்கு என்ே மாதிரி னவ்ல கி்்க்கும்? இன்னும் நீ இளநி்ல கல்வி்யக் கூ் முடிக்கவில்்ல. யார உன்்ேப பணிக்கு அமரததிக் பகாள்வாரகள் என்று நி்ேக்கிறாய்?” நான் �ற்னற நாணமுறுகினறன். என்்ே நாணமுறச் ப�ய்ய பபரிதைாக எதுவும் னதை்வபபடுவதில்்ல. “பதைா்லயடடும் விடு,” என்கிறான். “இபனபாதுதைான் நீ பதைா்ஙகுகிறாய் எனும் சூழலில் இததை்கய உளச்ன�ாரவூடடும் �ஙகதிக்ள உன் மீது நான் திணிக்கக்கூ்ாது. என்ே ப�ய்யப னபாகினறாம் என்ப்தை ஏற்கேனவ நீ தீரமானிதது விட்ாய், ஆக வண்டி்ய அடிதது ஓடடுவது மடடும்தைான் பாக்கி. அதைாவது, இது உன் வாழக்்க. அடிபப்்யில், எது �ரிபயன்று நம்புகிறானயா அனதைாடு னபாவதுதைான் நல்லது.” அதுவும் �ரிதைான். எல்லாம் ப�ால்லி முடிததை பிறகும், இது என் வாழக்்க. “என்றாலும், ஒன்்ற மடடும் உேக்குச் ப�ால்கினறன். இ்தைச் �ாதிததுக் காட் விரும்பிோல் நீ இன்னும் உறுதியாேவோக மாற னவண்டும்.” “என்ோல் இயன்ற மடடும் முயற்சி ப�ய்கினறன்,” என்கினறன். “நீ முயற்சி ப�ய்கிறாய் என்பபதைேக்கு நிச்�யமாகத பதைரியும்,” என்கிறான் காகம். “க்நதை சில வரு்ஙகளில் நீ நி்றய வலி்மயாேவோக மாறியிருக்கிறாய். அதைற்கு நான் உன்்ேப பாராட்ததைான் னவண்டும்.” நான் மீண்டும் தை்லய்�க்கினறன். “ஆோலும் நாம் இ்தை எதிரபகாள்னவாம் – உேக்குப ப தி ் ே ந து வ ய து தை ா ன் ஆ கி ற து , ” க ா க ம் ப தை ா ் ர ந து ப � ா ல் கி ற ா ன் . “ உ ன் வ ா ழ க் ் க இ ப ன ப ா து தை ா ன் பதைா்ஙகியிருக்கிறது, இவவுலகில் இதுவ்ரயிலும் நீ கண் பதிததிராதை �ஙகதிகள் ஆயிரமாயிரம் உள்ளே. ஒருனபாதும் உன்ோல் நி்ேததுப பாரக்கவும் முடியாதை �ஙகதிகள்.”

்கபாஃப ்கபா - ்க ட ற ்கல ரயி ல் | 9

எபனபாதும் னபால, நாஙகளிருவரும் என் அபபாவின் வ ா சி ப ப ் ற யி லு ள் ள ப ் ழ ய நீ ள் � ா ய் வி ரு க் ் க யி ல் ஒருவருக்பகாருவர அருகருனக அமரநதிருக்கினறாம். அநதை வாசிபப்ற்யயும் அஙகு சிதைறிக்கி்க்கும் சின்ேச் சின்ே பபாருடக்ளயும் காகம் பராம்பனவ னநசிக்கிறான். தைற்னபாது வண்டு-வடிவ கண்ணாடி னபபபரபவயிட்் ்வதது அவன் வி்ளயாடிக் பகாண்டிருக்கிறான். ஒருனவ்ள என் அபபா வீடடில் இருநதிருநதைால், காகம் அதைேருகில் கூ் னபாயிருக்க மாட்ாபேன்ப்தை உறுதிப்ச் ப�ால்லலாம். “ஆோல் நான் இஙகிருநது பவளினயறிததைான் ஆக னவண்டும்,” அவனி்ம் ப�ால்கினறன். “அதில் இருனவறு கருததுகள் இல்்ல.” “ஆமாம், நீ ப�ால்வது �ரிதைான் எே நி்ேக்கினறன்,” னபபபரபவயிட்் மறுபடியும் னம்� மீது ்வதது விடடு ்கக்ளத தைேது தை்லக்குப பின்ோல் கடடிக் பகாள்கிறான். “ஓடிபனபாவது எல்லாவற்்றயும் தீரதது ்வக்கும் என்று அரததைமில்்ல. உேது மகிழச்சியின் மீது அல்லது னவறு எதைன் மீதும் மண்்ண அள்ளிப னபா் எேக்கு விருபபமில்்ல, ஆோல் நான் நீயாக இருநதைால் இநதை இ்த்தை விடடுத தைபபிபப்தைப பற்றி னயாசிக்கவும் மாடன்ன். எததை்ே தூரம் நீ ஓடிோலும் அரததைமில்்ல. தூரம் எ்தையும் தீரதது ்வக்காது.” க ா க ம் எ ே ப ப ப ய ரி ் ப ப ட ் சி று வ ன் ப ப ரு மூ ச் ் � பவளியிடுகிறான், பிறகு மூடியுள்ள இரு கண்ணி்மகளின் மீதும் தைேது விரல்-நுனிக்ள ்வததுக் பகாண்டு, உள்ளிருக்கும் இருளுக்குள்ளிருநனதை என்னி்ம் னபசுகிறான். “நாம் நமது ஆட்த்தை ஆடிோல் என்ே?” என்கிறான். “�ரி,” என்கினறன். எேது கண்க்ள மூடி அ்மதியாக ஒரு மு்ற ஆழநது மூச்சு விடுகினறன். “நல்லது, பயஙகரமாே ஒரு மணற்புய்ல நி்ேததுக்பகாள்,” என்கிறான். “மற்ற்வ அ்ேத்தையும் உன் தை்ல்ய விடடு விலக்கி ்வ.”

10 | �ருகி முர ்கபா மி

அ வ ன் ப � ா ன் ே து ன ப ா ல ன வ ப � ய் கி ன ற ன் , ம ற் ற ் வ அ்ேத்தையும் என் தை்ல்ய விடடு விலக்குகினறன். ந ா ன் ய ா ர எ ன் ப ் தை யு ம் கூ ் , ம ற க் கி ன ற ன் . மு ழு க் க பவறு்மயாக இருக்கினறன். பிறகு �ஙகதிகள் னமபலழும்பத பதைா்ஙகுகின்றே. என் அபபாவின் வாசிபப்றயில் உள்ள ப்ழய னதைால் நீள்�ாய்விருக்்கயில் ஒன்றாக அமரநதிருக்கும் �மயததில் – நாஙகளிருவர மடடுனம – பாரக்கக்கூடிய �ஙகதிகள். “ சி ல � ம ய ங க ளி ல் வி தி ப ய ன் ப து தி ் � ் ய ம ா ற் றி க் பகாண்ன்யிருக்கும் சிறிய மணற்புய்லப னபான்றது,” என்கிறான் காகம். சி ல ச ம ய ங ்க ளி ல் வி தி ய ய ன ்ப து தி ச ச ச ய ம ா ற் றி க் ய்காண்டேயிருக்கும் சிறிய மணற்புயசலப் ்்பான்றது. நீ திசசசய மாற்றுகி்றாய், ஆனாலும் மணற்புயல் உனசனத் துரத்துகி்றது. நீ மீணடும் திரும்புகி்றாய், என்றாலும் மணற்புயல் தனசனச் சீரசமத்துக் ய்காள்கி்றது. திரும்்பத் திரும்்ப நீ இசதச் யசய்தவா்்ற இருக்கி்றாய், விடியலுக்குச் சற்று முனனர் மரணத்்தாடு நி்கழ்த்தும் ஏ்தாயவாரு தீக்குறி நடேனம் ்்பால. ஏன? ஏயனன்றால் இநதப் புயல், உனக்கு எவ்விதத்திலும் யதாடேர்பில்லாத, எங்்கா யவகு யதாசலவிலிருநது வீசுகி்ற ஏ்தாயவாரு சங்கதியல்ல. இநதப் புயயலன்பது நீதான. உனக்கு உள்்ளே இருக்கும் எது்வா ஒனறு. ஆ்க நீ யசய்யக்கூடியது அநதப் புயசல எதிர்ய்காள்வதுதான, மி்கச்சரியா்க அநதப் புயலின நடு்வ நுசைநது, மணல் உள்்ளே புகுநது விடோமலிருக்்க ்கண்கசளே மூடி மற்றும் ்காது்கசளேப் ய்பாத்தி, ஒவ்யவாரு அடியா்க, அதனூடோ்க நடேநது ்்பா்க ்வணடும். அஙகு சூ ரி ய ் ன ா , நி ல ் வ ா , தி ச ச ் ய ா , ்க ா ல த் சத ப் ்ப ற் றி ய பிரக்சஞை்யா எதுவும் இருக்்காது. ய்பாடிநத எலும்பு்கள் ்்பால வாசன ்நாக்கிச் சுைன்்றகும் யமனசமயான யவணமணல் மட்டும். அப்்படிப்்பட்டே மணற்புயசலத்தான நீ ்கற்்பசன யசய்ய ்வணடும்.

னமலும் மிகததுல்லியமாக அ்தைததைான் நான் ப�ய்கினறன். அ ் ர த தி ய ா ே க யி று ன ப ா ல ப � ங கு த தை ா க நீ ளு ம் ஒ ரு பவண்ணிறப புே்லக் கற்ப்ே ப�ய்கினறன். எேது கண்கள் இறுக மூடியுள்ளே, நுண்ணிய மணற்துகள்கள் அவற்றினுள் ்கபாஃ ப ்கபா - ்க ட ற ்கல ரயி ல் | 11

புகுநது வி்ாமல் ்ககள் காதுக்ளப பபாததியிருக்கின்றே. மணற்புயல் நிதைாேமாக பநருஙகுகிறது. காற்று எேது னதைா்ல அழுததுவ்தை என்ோல் உணர முடிகிறது. நிஜமாகனவ அது என்்ே விழுஙகததைான் னபாகிறது. காகம் எேப பபயரி்பபட் சிறுவன் பமதுவாகத தைேது ்க்ய என் னதைாளின் மீது ்வக்கிறான், அனதைாடு அநதைப புயல் ம்றநது னபாகிறது. “இபனபாதிருநது – எது ந்நதைாலும் �ரி – இவவுலகின் மிகக்கடிேமாே பதி்ேநது வயதுச் சிறுவோக நீதைானிருக்க னவண்டும். நீ தைபபிப பி்ழக்க அதுதைான் ஒனர வழி. னமலும் அதைன் பபாருடடு, கடிேமாக இருபபபதைன்றால் எ ன் ே ப வ ன் ப ் தை யு ம் நீ க ண் ் றி ய ன வ ண் டு ம் . ந ா ன் ப�ால்வ்தைக் கவனிக்கிறாயா?” கண்க்ள நான் ப�ால்லவில்்ல. ்க வீற்றிருக்க, விரும்புகினறன். னகடகினறன்.

மூடினய ்வததிருபபனதைாடு பதினலதும் பவறுமனே, எேது னதைாளின் மீது அவன் இபபடினய தூக்கததுக்குள் ஆழநது னபாக இறக்்ககளின் பமல்லிய ப்ப்ப்பக்

“உலகின் மிகக் கடிேமாே பதி்ேநது வயது்்யவோக நீதைானிருக்கப னபாகிறாய்,” உறஙக நான் முயற்சி ப�ய்யும்னபாது காகம் கிசுகிசுக்கிறான். ஏனதைா அவன் அநதை வாரத்தைக்ள எேது இதையததில் ஆழமாே நீலநிற பச்்�யாகக் குததுவ்தைப னபால. அ த் து டே ன நீ நி ஜ ம ா ்க ் வ அ ந த க் ய ்க ா டூ ர ம ா ன , மீ ய ்ப ா ரு ண சம ய ா ன , கு றி யீ ட் டு த் த ன சம யு டே ன ா ன பு ய ச ல ச் ச ந தி த் து மீ ளே த் த ா ன ் வ ண டு ம் . எ த் த ச ன மீய்பாருணசமயுசடேயதா்கவும் குறியீட்டுத்தனசமயுடேனும் அது இருநதாலும் சரி, குச்றத்து எசடே்்பாடோ்த: ஆயிரம் கூரிய ்கத்தி்கசளேப் ்்பால சசதசய அது கிழித்துச் யசல்லும். மனிதர்்கள் அஙகு உதிரம் சிநதுவார்்கள், நீயும் கூடே உதிரம் சிநதுவாய். சூடோன, யசநநி்றமான உதிரம். அநத உதிரத்சத நீ உன ச்க்களில் ஏநதுவாய், உனது யசாநத உதிரத்சதயும் மற்்றவர்்களின உதிரத்சதயும்.

12 | � ருகி முர ்கபா மி

புயல் ஓய்நத மறு்கணம் அதிலிருநது எப்்படி யவளி்யறி்னாம் என்பது உனக்கு நிசனவிருக்்காது, எப்்படி உனனால் தப்பிக்்க முடிநதயதன்பதும். யசால்வயதனில், நிஜமா்க்வ அநதப் புயல் ஓய்நது விட்டேதா என்பசதயும் உனனால் உறுதியா்கச் யசால்ல முடியாது. ஆனால் ஒரு விஷயம் மட்டும் நிச்சயம். அநதப் புயசல விட்டு யவளி்யறி வரும்்்பாது உள்்ளே நுசைநத அ்த மனிதனா்க நீ இருக்்க மாட்டோய். இதுதான அநதப் புயலின ்நாக்்கமும் கூடே.

எ ே து ப தி ் ே ந தை ா வ து பி ற ந தை ந ா ளி ல் ந ா ன் வீ ட ் ் விடடு ஓடுனவன், பதைா்லதூர நகரததுக்குப பயணிதது, சிறிய நூலகபமான்றின் மூ்லயில் வசிபனபன். பமாததை வி வ க ா ர த ் தை யு ம் , அ தை ன் அ த தை ் ே வி வ ர ங க ் ள யு ம் ப�ால்லக் கு்றநதைது ஒரு வாரம் பிடிக்கும். ஆகனவ அதைன் ஆதைாரபபுள்ளி்ய மடடும் தைருகினறன். எனது ்பதிசனநதாவது பி்றநதநாளில் நான வீட்சடே விட்டு ஓடு்வன, யதாசலதூர ந்கரத்துக்குப் ்பயணித்து, சிறிய நூல்கயமானறின மூசலயில் வசிப்்்பன.

�ற்னற இதுபவாரு னதைவ்தைக்க்தை னபாலத பதைரியலாம். ஆோல் இது னதைவ்தைக்க்தை அல்ல, என்்ே நம்புஙகள். எவவ்கத திருபபத்தை அனதைாடு நீஙகள் இ்ணததைாலும் அது மாறப னபாவதில்்ல.

்கபாஃ ப ்கபா - ்க ட ற ்கல ரயி ல் | 13

1 வீட்் விடடுக் கிளம்பும்னபாது என் அபபாவின்

வ ா சி ப ப ் ற யி ல் இ ரு ந து ந ா ன் ப ண த ் தை ம ட டு ம் எ டு க் க வி ல் ் ல . ஒ ரு சி றி ய , ப ழ ங க ா ல த தை ங க நி ற ் ல ட ் ் ர யு ம் எ டு க் கி ன ற ன் – அ தை ன் வ டி வ ் ம ப பு ம் பதைாடுவுணரவும் எேக்கு மிகவும் பிடிக்கும் – உ்ன் நிஜமாகனவ மிகக் கூர்மயாே அலகு பகாண்் அதைன் ம்க்குக்கததியும். மானின் னதைா்லயறுக்க உருவாக்கபபட்து, ஐநது-அஙகுலக் கததியும் அழகாே ்கபபிடியும் பகாண்டிருக்கிறது. அனேகமாக அ வ ரி ன் ப வ ளி ந ா ட டு ப ப ய ண ங க ளி ல் ஒ ன் றி ல் அ ் தை வாஙகியிருக்கலாம். இழுபப்றயில் இருநது தி்மாே, பிரகா�ம் பபாருநதிய குடடி ஒளிக்கருவி்யயும் எடுததுக் பகாள்கினறன். உ்ன் என் வய்தை ம்றக்க வான்-நீல நிற னரனவா குளிரகண்ணாடிக்ளயும். என் அபபாவுக்குப பிடிததை “க்ல்-சிபபி” (Sea Oyster) னராலக்ஸ் கடிகாரத்தையும் எடுததுப னபாகலாமா எே நி்ேக்கினறன். அது ஓர அழகிய கடிகாரம், ஆோல் பளபளபபாே எதுவும் னதை்வயற்ற கவேத்தை ஈரக்கும். அலாரமும் ஸ்்ாபவாடசும் உள்ள எேது மலிவாே பிளாஸ்டிக் னகசினயா கடிகாரனம னபாதும், ப�ான்ோல் அது இன்னும் உபனயாகமாேதைாகவும் கூ் இருக்கலாம். மேனமயின்றி, னராலக்்ஸை மீண்டும் அதைன் இழுபப்றக்குள் ்வக்கினறன். மற்பறாரு இழுபப்றயின் பின்ோலிருநது நானும் என் மூததை �னகாதைரியும் சிறுவரகளாகவுள்ள பு்கபப்த்தை எடுக்கினறன், முகஙகளில் ஏளேச்சிரிபபு ஒடடியிருக்க இருவரும் எஙனகாபவாரு க்ற்க்ரயில் நிற்கினறாம். என் அக்கா 14 | �ருகி முர ்கபா மி

ஒருபுறமாகப பாரததிருபபதைால் அவள் முகததின் பாதி நிழலுக்குள்ளிருக்க அவளு்்ய புன்ே்கயும் கிட்ததைட்ப பாதியாக பவடடுபபடடிருக்கிறது. பா்பபுததைகஙகளில் காணக்கி்்க்கும் கினரக்க அவலநா்கஙகளின் முகமூடிகளுள் ஒன்்றபனபால, ஒரு பாதி ஒரு கருததுருனவாடும் மறுபாதி அதைன் எதிரநி்லனயாடும், அது னதைாற்றமளிக்கிறது. பவளிச்�மும் இருளும். எதிரபாரபபும் விரக்தியும். சிரிபபும் ன�ாகமும். நம்பிக்்கயும் தைனி்மயும். எேது பஙகுக்கு, நடுக்கமின்றி, நான் னநராய் நிமிரநது ஒளிபப்க்கருவி்ய பவறிததுப பாரக்கினறன். க்ற்க்ரயில் னவறு யாருமில்்ல. அக்காவும் நானும் நீச்�லு்்க்ள அணிநதிருக்கினறாம் – சிவபபுநிறததில் ம ல ர க ள் - அ ச் � டி த தை ஒ ற் ் ற ய ா ் ் அ வ ளு ் ் ய து , என்னு்்யனதைா தைளரவாே ப்ழய நீலநிறக் காற்�ராய்கள். நான் ஒரு பநகிழிக்குச்சி்ய ்கயில் ்வததிருக்கினறன். பவண்ணிற நு்ர எஙகள் கால்க்ள ந்ேக்கிறது. ய ா ர இ ் தை எ டு த தை து , எ ங ன க , எ ப ன ப ா து , எ ே க் கு த ப தை ரி ய வி ல் ் ல . அ ன தை ா டு எ ப ப டி ந ா ன் இ வ வ ள வு மகிழச்சியாகத னதைாற்றமளிததிருக்க முடியும்? னமலும் எதைற்காக என் அபபா இநதைப பு்கபப்த்தை மடடும் ்வததிருக்கிறார? பமாததை விஷயமும் முழுக்கனவ மரமமாயிருக்கிறது. எேக்கு மூன்று வயதிருக்கலாம், அக்காவுக்கு ஒன்பது. நாஙகள் எபனபாதைாவது இததை்ே இணக்கமாக இருநதிருக்கினறாமா என்ே? எேது குடும்பதனதைாடு ன�ரநது க்ற்க்ரக்குப னபாேதைாக எேக்கு எநதை நி்ேவுமில்்ல. அவரகனளாடு ன�ரநது எஙகுனம னபாேதைாகவும் நி்ேவில்்ல. பரவாயில்்ல, என்றாலும் – அபபாவி்ம் அநதைப பு்கபப்த்தை நான் விடடுச்ப�ல்ல வாய்பனபயில்்ல என்பதைால் அ்தை எேது பணப்பக்குள் ்வக்கினறன். என் அம்மாவின் பு்கபப்ஙகள் எதுவும் என்னி்மில்்ல. அவற்்றபயல்லாம் என் அபபா தூக்கிபயறிநது விட்ார. சிறிது னயா�்ேக்குப பிறகு ்கனபசி்யயும் என்னோடு எடுததுப னபாகத தீரமானிக்கினறன். நாே்தை எடுததுச் ப�ன்றிருபபது பதைரிநதை மறுகணம், அனேகமாக என் அபபா பதைா்லனபசி நிறுவேததுக்குப னபசி அ்தைச் ப�யலிழக்கச் ப�ய்யலாம். இருநதைாலும், அ்ாப்னராடு ன�ரதது அ்தையும் ்கபாஃ ப ்கபா - ்க ட ற ்கல ரயி ல் | 15