การตูน

สมบัตของ ขิ องผูดี

สมบัติของผู้ดี

ชื่อหนังสือ สมบัติของผู้ดี ISBN 978-616-543-629-8 เลขลำ�ดับหนังสือ ๗/๒๕๖๒ ปีที่พิมพ์ ตุลาคม ๒๕๖๒ พิมพ์ครั้งที่ ๒ (ฉบับปรับปรุงใหม่) จัดทำ�และเผยแพร่โดย กรมส่งเสริมวัฒนธรรม กระทรวงวัฒนธรรม พิมพ์ที่ ศูนย์สื่อและสิ่งพิมพ์แก้วเจ้าจอม มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา 3

สาร

กรมส่งเสริมวัฒนธรรม หนั ง สื อ เรื่ อ ง “สมบั ติ ข องผู้ ดี ” เป็ น ผลงาน การประพั น ธ์ ข องเจ้ า พระยาพระเสด็ จ สุ เ รนทราธิ บ ดี (ม.ร.ว. เปีย มาลากุล) เมื่อราวปีพุทธศักราช ๒๔๕๖ กระทรวงศึกษาธิการได้ใช้หนังสือเล่มนี้ ประกอบการเรียน ตามหลักสูตรประโยคประถมศึกษาตอนปลาย พุทธศักราช ๒๕๐๓ มาตั้งแต่พุทธศักราช ๒๕๐๔ และสำ�นักงาน คณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ (กรมส่งเสริมวัฒนธรรม ในปัจจุบัน) ได้นำ�มาจัดพิมพ์ใหม่ในปีพุทธศักราช ๒๕๔๒ จากวันนั้น จวบจนปัจจุบัน “สมบัติของผู้ดี” ยังนับว่า มีเนื้อหาที่ร่วมสมัย สามารถนำ�มาเป็นแนวทางในการใช้ ชีวิตประจำ�วันของคนในสมัยปัจจุบันได้ดี คำ � ว่ า “ผู้ ดี ” ในความหมายของผู้ ป ระพั นธ์ นั้ น หมายถึง “ผู้มีกิริยาดี” ซึ่งถือเป็นค่านิยมที่เหมาะสม และพึ ง ปฏิ บั ติ ต่ อ กั น ในสั ง คม สอดคล้ อ งกั บ นโยบาย กระทรวงวัฒนธรรมที่เร่งสร้างสรรค์วิถีชีวิตและสังคม คุณภาพ ด้วยการนำ�มิติทางวัฒนธรรมมาสร้างค่านิยม และจิตสำ�นึกทีด่ ใี ห้กบั สังคมไทย การใช้ชวี ติ อย่างมีคณ ุ ภาพ 4

เคารพและรับผิดชอบต่อสังคมส่วนรวม และวิสัยทัศน์ กรมส่งเสริมวัฒนธรรมทีก่ �ำ หนดให้ภายในปี ๒๕๖๔ คนไทย มี ค่ า นิ ย มที่ เ หมาะสมและประเทศไทยมี ภ าพลั ก ษณ์ ที่ ดี โดยใช้ทุนทางวัฒนธรรมเป็นพลังในการขับเคลื่อน กรมส่งเสริมวัฒนธรรม หวังเป็นอย่างยิง่ ว่า หนังสือ “สมบั ติ ข องผู้ ดี ” เล่ ม นี้ จะสามารถใช้ เ ป็ น ประโยชน์ ในการพัฒนาทักษะการอยู่ร่วมกันในสังคม อันจะส่งผล ต่อความเป็นปรกติสุข สร้างความสมัครสมานสามัคคี และความรักใคร่กลมเกลียว ลดความขัดแย้งในสังคมไทย ในปัจจุบันและช่วยสร้างสังคมไทยให้เป็นสังคมคุณภาพ ยิ่งๆ ขึ้นไป กรมส่งเสริมวัฒนธรรม

5

สารบัญ สาร กรมส่งเสริมวัฒนธรรม สมบัติของผู้ดี แต่งโดย เจ้าพระยาพระเสด็จสุเรนทราธิบดี (ม.ร.ว. เปีย มาลากุล)........................................................................ ๓ ภาคหนึ่ง ผู้ดี ย่อมรักษาความเรียบร้อย............................................ ๒๕ ภาคสอง ผู้ดี ย่อมไม่ทำ�อุจาดลามก..................................................... ๓๒ ภาคสาม ผู้ดี ย่อมมีสัมมาคารวะ........................................................... ๓๘ ภาคสี่ ผู้ดี ย่อมมีกิริยาเป็นที่รัก....................................................... ๔๖ ภาคห้า ผู้ดี ย่อมเป็นผู้มีสง่า................................................................. ๕๔ ภาคหก ผู้ดี ย่อมปฏิบัติการงานดี...................................................... ๖๒ ภาคเจ็ด ผู้ดี ย่อมเป็นผู้ใจดี..................................................................... ๗๐ ภาคแปด ผู้ดี ย่อมไม่เห็นแต่แก่ตัวถ่ายเดียว..................................... ๗๗ ภาคเก้า ผู้ดี ย่อมรักษาความสุจริตซื่อตรง..................................... ๘๔ ภาคสิบ ผู้ดี ย่อมไม่ประพฤติชั่ว........................................................... ๙๑

6

7

7



สมบัติของผู้ดี

แต่งโดย เจ้าพระยาพระเสด็จสุเรนทราธิบดี (ม.ร.ว. เปีย มาลากุล)

ภาคหนึ่ง

ผู้ดี ย่อมรักษาความเรียบร้อย กายจริยา คือ

(๑) ย่อมไม่ใช้กิริยาอันข้ามกรายบุคคล. (๒) ย่อมไม่อาจเอื้อมในที่ตํ่าสูง. (๓) ย่อมไม่ล่วงเกินถูกต้องผู้อื่นซึ่งไม่ใช่หยอกกันฐานเพื่อน. (๔) ย่อมไม่เสียดสีกระทบกระทั่งกายบุคคล. (๕) ย่อมไม่ลุกนั่งเดินเหินให้พรวดพราดโดนผู้คน หรือสิ่งของแตกเสีย. (๖) ย่อมไม่ส่งของให้ผู้อื่นด้วยกิริยาอันเสือกไสผลักโยน. (๗) ย่อมไม่ผ่านหน้าหรือบังตาผู้อื่น เมื่อเขาดูสิ่งใดอยู่ เว้นแต่เป็นที่เฉพาะไป. (๘) ย่อมไม่เอิกอึงเมื่อเวลาผู้อื่นทำ�กิจ. (๙) ย่อมไม่อื้ออึงในเวลาประชุมสดับตรับฟัง. (๑๐) ย่อมไม่แสดงกิริยาตึงตังหรือพูดจาอึกทึกในบ้านแขก. 8

ภาคหนึ่ง (ต่อ)

ผู้ดี ย่อมรักษาความเรียบร้อย วจีจริยา คือ

(๑) ย่อมไม่สวดสวนวาจาหรือแย่งชิงพูด. (๒) ย่อมไม่พูดด้วยเสียงอันดังเหลือเกิน. (๓) ย่อมไม่ใช้เสียงตวาดหรือพูดจากระโชกกระชาก. (๔) ย่อมไม่ใช้วาจาอันหักหาญดึงดัน. (๕) ย่อมไม่ใช้ถ้อยคำ�อันหยาบคาย.

มโนจริยา คือ

(๑) ย่อมไม่ปล่อยใจให้ฟุ้งซ่านกำ�เริบหยิ่งโยโส. (๒) ย่อมไม่บันดาลโทสะให้เสียกิริยา.

9



ภาคสอง

ผู้ดี ย่อมไม่ทำ�อุจาดลามก. กายจริยา คือ

(๑) ย่อมใช้เสื้อผ้าเครื่องแต่งตัวอันสะอาด และแต่งโดย เรียบร้อยเสมอ. (๒) ย่อมไม่แต่งตัวในที่แจ้ง. (๓) ย่อมไม่จิ้มควักล้วงแคะแกะเการ่างกายในที่ประชุมชน. (๔) ย่อมไม่กระทำ�การที่ควรจะทำ�ในที่ลับในที่แจ้ง. (๕) ย่อมไม่หาวเรอให้ปรากฏในที่ประชุมชน. (๖) ย่อมไม่จามด้วยเสียงอันดังและโดยไม่ป้องกำ�บัง. (๗) ย่อมไม่บ้วนขากด้วยเสียงอันดัง หรือเปรอะเปื้อน ให้เป็นที่รังเกียจ. (๘) ย่อมไม่ลุกลนเลอะเทอะมูมมามในการบริโภค. (๙) ย่อมไม่ถูกต้องหรือหยิบยื่นสิ่งที่ผู้อื่นจะบริโภค ด้วยมือตน. (๑๐) ย่อมไม่ล้วงลํ้า ข้ามหยิบของบริโภคผ่านหน้าผู้อื่น ซึ่งควรขอโทษและขอให้เขาส่งได้. (๑๑) ย่อมไม่ละลาบละล้วงเอาของผู้อื่นมาใช้ในการบริโภค เช่น ถ้วยนํ้า และผ้าเช็ดมือ เป็นต้น. (๑๒) ย่อมไม่เอาเครื่องใช้ของตน เช่น ช้อนส้อมไปล้วงตัก สิ่งบริโภคซึ่งเป็นของกลาง. (๑๓) ย่อมระวัง ไม่พูดจาตรงหน้าผู้อื่นให้ใกล้ชิดเหลือเกิน. 10

ภาคสอง (ต่อ)

ผู้ดี ย่อมไม่ทำ�อุจาดลามก. วจีจริยา คือ

(๑) ย่อมไม่กล่าวถึงสิ่งโสโครกพึงรังเกียจในท่ามกลาง ประชุมชน. (๒) ย่อมไม่กล่าวถึงสิ่งควรปิดบังในท่ามกลางประชุมชน.

มโนจริยา คือ

(๑) ย่อมพึงใจที่จะรักษาความสะอาด.

11



ภาคสาม

ผู้ดี ย่อมมีสัมมาคารวะ. กายจริยา คือ (๑) ย่อมนั่งด้วยกิริยาอันสุภาพเฉพาะหน้าผู้ใหญ่. (๒) ย่อมไม่ขึ้นหน้าผ่านผู้ใหญ่. (๓) ย่อมไม่หันหลังให้ผู้ใหญ่. (๔) ย่อมแหวกที่หรือให้ที่นั่งอันสมควรแก่ผู้ใหญ่ หรือผู้หญิง. (๕) ย่อมไม่ทัดหรือคาบบุหรี่ คาบกล้อง และสูบให้ควัน ไปรมผู้อื่น. (๖) ย่อมเปิดหมวกเมื่อเข้าชายคาบ้านผู้อื่น. (๗) ย่อมเปิดหมวกในที่เคารพ เช่น โบสถ์ วิหาร ไม่ว่าแห่งศาสนาใด. (๘) ผู้น้อยย่อมเคารพผู้ใหญ่ก่อน. (๙) ผู้ชายย่อมเคารพผู้หญิงก่อน. (๑๐) ผู้ลาย่อมเป็นผู้เคารพก่อน. (๑๑) ผู้เห็นก่อนโดยมากย่อมเคารพก่อน. (๑๒) แม้ผู้ใดเคารพตนก่อน ย่อมต้องตอบเขาทุกคน ไม่เฉยเสีย.

12

ภาคสาม (ต่อ)

ผู้ดี ย่อมมีสัมมาคารวะ.

วจีจริยา คือ

(๑) ย่อมไม่พูดจาล้อเลียนหลอกลวงผู้ใหญ่. (๒) ย่อมไม่กล่าวร้ายถึงญาติมิตรที่รักใคร่นับถือของผู้ฟัง แก่ผู้ฟัง. (๓) ย่อมไม่กล่าววาจาอันติเตียนสิง่ เคารพหรือทีเ่ คารพ ของผูอ้ น่ื แก่ตวั เขา. (๔) เมื่อจะขอทำ�ล่วงเกินแก่ผู้ใด ย่อมต้องขออนุญาต ตัวเขาก่อน. (๕) เมือ่ ตนทำ�พลาดพลัง้ สิง่ ใด แก่บคุ คลผูใ้ ด ควรออกวาจา ขอโทษเสมอ. (๖) เมื่อผู้ใดได้แสดงคุณต่อตนอย่างไร ควรออกวาจา ขอบคุณเขาเสมอ.

มโนจริยา คือ

(๑) ย่อมเคารพยำ�เกรงบิดามารดาและอาจารย์. (๒) ย่อมนับถือนอบน้อมต่อผู้ใหญ่. (๓) ย่อมมีความอ่อนหวานแก่ผู้น้อย.

13



ภาคสี่

ผู้ดี ย่อมมีกิริยาเป็นที่รัก.

กายจริยา คือ

(๑) ย่อมไม่ฝ่าฝืนเวลานิยม คือ ไม่ไปใช้กิริยายืน เมื่อเขานั่งกับพื้น และไม่ไปนั่งกับพื้นเมื่อเวลา เขายืนเดินกัน. (๒) ย่อมไม่ไปนั่งนานเกินสมควรในบ้านของผู้อื่น. (๓) ย่อมไม่ทำ�กิริยารื่นเริงเมื่อเขามีทุกข์. (๔) ย่อมไม่ทำ�กิริยาโศกเศร้าเหี่ยวแห้งในที่ประชุมรื่นเริง. (๕) เมื่อไปสู่ที่ประชุมการรื่นเริงย่อมช่วยสนุกสนาน ชื่นบานให้สมเรื่อง. (๖) เมื่อเป็นเพื่อนเที่ยว ย่อมต้องกลมเกลียว และร่วมลำ�บากร่วมสนุก. (๗) เมื่อตนเป็นเจ้าของบ้าน ย่อมต้องต้อนรับ และเชื้อเชิญแขก ไม่เพิกเฉย. (๘) ย่อมไม่ทำ�กิริยาบึกบึนต่อแขก. (๙) ย่อมไม่ให้แขกต้องคอยนานเมื่อเขามาหา. (๑๐) ย่อมไม่จ้องดูนาฬิกาในเวลาที่แขกยังนั่งอยู่. (๑๑) ย่อมไม่ใช้กิริยาอันบุ้ยใบ้หรือกระซิบกระซาบกับผู้ใด ในเวลาเมื่อตนอยู่เฉพาะหน้าผู้หนึ่ง. (๑๒) ย่อมไม่ใช้กิริยาอันโกรธเคือง หรือดุดันผู้คนบ่าวไพร่ ต่อหน้าแขก. 14

ภาคสี่ (ต่อ)

ผู้ดี ย่อมมีกิริยาเป็นที่รัก.



(๑๓) ย่อมไม่จ้องดูบุคลโดยเพ่งพิศเหลือเกิน. (๑๔) ย่อมต้องรับส่งแขกเมื่อไปมา ในระยะอันสมควร.

วจีจริยา คือ

(๑) ย่อมไม่ติเตียนสิ่งของที่เขา ตั้ง แต่งไว้ในบ้าน ที่ตนไปสู่. (๒) ย่อมไม่กล่าวสรรเสริญรูป กาย บุคคลแก่ตัวเขาเอง. (๓) ย่อมไม่พูดให้เพื่อนเก้อกระดาก. (๔) ย่อมไม่พูดเปรียบเปรยเคาะแคะสตรีกลางประชุม. (๕) ย่อมไม่ค่อนแคะติรูปกายบุคคล. (๖) ย่อมไม่ทักถึงการร้ายโดยพลุ่งโพล่ง ให้เขาตกใจ. (๗) ย่อมไม่ทักสิ่งอันน่าอายน่ากระดากโดยเปิดเผย. (๘) ย่อมไม่เอาสิ่งที่น่าจะอายจะกระดากมาเล่าให้แขกฟัง. (๙) ย่อมไม่เอาเรื่องที่เขาพึงซ่อนเร้นมากล่าวให้อับอาย หรือเจ็บใจ. (๑๐) ย่อมไม่กล่าวถึงการอัปมงคลในเวลามงคล.

มโนจริยา คือ

(๑) ย่อมรู้จักเกรงใจคน. 15



ภาคห้า

ผู้ดี ย่อมเป็นผู้มีสง่า.

กายจริยา คือ

(๑) ย่อมกิริยาอันผึ่งผายองอาจ. (๒) จะยืนนั่ง ย่อมอยู่ในลำ�ดับอันสมควร ไม่เป็นผู้แอบหลังคนหรือหลีกเข้ามุม. (๓) ย่อมไม่เป็นผู้สะทกสะท้านงกเงิ่นหยุดๆ ยั้งๆ.

วจีจริยา คือ

(๑) ย่อมพูดจาฉะฉานชัดถ้อยความ ไม่อุบอิบอ้อมแอ้ม.

มโนจริยา คือ

(๑) ย่อมมีความรู้จักงามรู้จักดี. (๒) ย่อมมีอัชฌาสัยอันกว้างขวาง เข้าไหนเข้าได้. (๓) ย่อมมีอัชฌาสัยเป็นนักเลง ใครจะพูดหรือเล่นอันใด ก็เข้าใจ แลต่อติด. (๔) ย่อมมีความเข้าใจว่องไวไหวพริบ รู้เท่าถึงการณ์. (๕) ย่อมมีใจอันองอาจกล้าหาญ.

16

ภาคหก

ผู้ดี ย่อมปฏิบัติการงานดี. กายจริยา คือ (๑) ย่อมทำ�การอยูใ่ นระเบียบแบบแผน. (๒) ย่อมไม่ถ่วงเวลาให้ผู้อื่นคอย. (๓) ย่อมไม่ละเลยที่จะตอบจดหมาย. (๔) ย่อมไม่ทำ�การแต่ต่อหน้า.



วจีจริยา คือ

(๑) พูดสิ่งใดย่อมให้เป็นที่เชื่อถือได้. (๒) ย่อมไม่รับวาจาคล่องๆ โดยมิได้เห็นว่าการจะเป็นไปได้ หรือไม่. มโนจริ ยา คือ

(๑) ย่อมเป็นผู้รักษาความสัตย์ในเวลา. (๒) ย่อมไม่เป็นผู้เกียจคร้าน. (๓) ย่อมไม่เข้าใจว่า ผู้ดีทำ�อะไรด้วยตนไม่ได้. (๔) ย่อมไม่เพลิดเพลินจนละเลยให้การเสีย. (๕) ย่อมเป็นผู้รักษาความเป็นระเบียบ. (๖) ย่อมเป็นผู้อยู่ในบังคับบัญชาเมื่ออยู่ในหน้าที่. (๗) ย่อมมีมานะในการงานไม่ย่อท้อต่อความยากลำ�บาก. (๘) ย่อมเป็นผู้ทำ�อะไรทำ�จริง. (๙) ย่อมไม่เป็นผู้ดึงดันในที่ผิด. (๑๐) ย่อมปรารถนาความดี ต่อการงานที่ทำ�อยู่เสมอ. 17



ภาคเจ็ด

ผู้ดี ย่อมเป็นผู้ใจดี.

กายจริยา คือ (๑) (๒) (๓)



เมื่อเห็นใครทำ�ผิดพลาดอันน่าเก้อกระดาก ย่อมช่วย กลบเกลื่อน หรือทำ�ไม่เห็น. เมื่อเห็นสิ่งของของใครตก หรือจะเสื่อมเสีย ย่อมต้องหยิบยื่นให้หรือบอกให้รู้ตัว. เมื่อเห็นเหตุร้าย หรืออันตรายจะมีแก่ผู้ใด ย่อมต้องรีบช่วย.

วจีจริยา คือ

(๑) ย่อมไม่เยาะเย้ยถากถางผู้กระทำ�ผิดพลาด. (๒) ย่อมไม่ใช่วาจาอันขมขี่.

มโนจริยา คือ (๑) (๒) (๓) (๔) (๕)

ย่อมไม่มีใจอันโหดเหี้ยมเกรี้ยวกราดแก่ผู้น้อย. ย่อมเอาใจโอบอ้อมอารีแก่คนอื่น. ย่อมเอาใจช่วยคนเคราะห์ร้าย. ย่อมไม่เป็นผู้ซํ้าเติมคนเสียที. ย่อมไม่เป็นผู้อาฆาตจองเวร.

18

ภาคแปด

ผู้ดี ย่อมไม่เห็นแต่แก่ตัวถ่ายเดียว.

กายจริยา คือ

(๑) ย่อมไม่พักหาความสบายก่อนผู้ใหญ่หรือผู้หญิง. (๒) ย่อมไม่เสือกสนแย่งชิงที่นั่งหรือที่ดูอันใด. (๓) ย่อมไม่เที่ยวแย่งผู้หนึ่งมาจากผู้หนึ่ง ในเมื่อเขา สนทนากัน. (๔) เป็นผู้ใหญ่ จะไปมาลุกนั่งย่อมไว้ช่อง ให้ผู้น้อย มีโอกาสบ้าง. (๕) ในการเลี้ยงดูย่อมแผ่เผื่อ เชื้อเชิญแก่คนข้างเคียง ก่อนตน. (๖) ในที่บริโภค ย่อมหยิบยกยื่นส่งสิ่งของแก่ผู้อื่นต่อๆ ไป ไม่มุ่งแต่กระทำ�กิจส่วนตัว. (๗) ย่อมไม่รวบสามตะกลามสี่กวาดฉวยเอาของที่ตั้งไว้ เป็นกลาง จนเกินส่วนที่ตนจะได้. (๘) ย่อมไม่แสดงความไม่เพียงพอในสิ่งของที่เขาหยิบยกให้. (๙) ย่อมไม่นิ่งนอนใจให้เขาออกทรัพย์แทนส่วนตนเสมอ เช่น ในการเลี้ยงดูหรือใช้ค่าเดินทาง เป็นต้น. (๑๐) ย่อมไม่ลืมที่จะส่งของ ซึ่งคนอื่นได้สงเคราะห์ให้ตนยืม. (๑๑) การให้สิ่งของหรือเลี้ยงดู ซึ่งเขาได้กระทำ�แก่ตน ย่อม ต้องตอบแทนเขา. 19



ภาคแปด (ต่อ)

ผู้ดี ย่อมไม่เห็นแต่แก่ตัวถ่ายเดียว.

วจีจริยา คือ

(๑) ย่อมไม่ขอแยกผู้หนึ่งมาจากผู้ใด เพื่อจะพาไปพูดจาลับกัน. (๒) ย่อมไม่สนทนาแต่เรื่องตนถ่ายเดียว จนคนอื่นไม่มีช่องจะสนทนาเรื่องอื่นได้. (๓) ย่อมไม่นำ�ธุระตนเข้ากล่าวแทรกในเวลาธุระอื่น ของเขาชุลมุน. (๔) ย่อมไม่กล่าววาจาติเตียนของที่เขาหยิบยกให้ว่าไม่ดี หรือไม่พอ. (๕) ย่อมไม่ไต่ถามราคาของที่เขาได้หยิบยกแก่ตน. (๖) ย่อมไม่แสดงราคาของทีจ่ ะหยิบยกให้แก่ผใู้ ดให้ปรากฏ. (๗) ย่อมไม่ใช้วาจาอันโอ้อวดตนและลบหลู่ผู้อื่น.

มโนจริยา คือ

(๑) ย่อมไม่มีใจมักได้ เที่ยวขอของเขารํ่าไป. (๒) ย่อมไม่ตั้งใจปรารถนาของรักเพื่อน. (๓) ย่อมไม่พึงใจการหยิบยืมข้าวของทองเงินซึ่งกันและกัน. (๔) ย่อมไม่หวังแต่จะพึ่งอาศัยผู้อื่น. (๕) ย่อมไม่เป็นผู้เกี่ยงงอนทอดเทการงานของตนให้ผู้อื่น. (๖) ย่อมรู้คุณผู้อื่นที่ทำ�ได้แล้วแก่ตน. (๗) ย่อมไม่มีใจริษยา. 20

ภาคเก้า

ผู้ดี ย่อมรักษาความสุจริตซื่อตรง.

21

กายจริยา คือ

(๑) ย่อมไม่ละลาบล้วงเข้าห้องเรือนแขกก่อนเจ้าของบ้าน เขาเชิญ. (๒) ย่อมไม่แลลอดสอดส่ายโดยเพ่งเล็งเข้าไป ตามห้องเรือนแขก. (๓) ย่อมไม่เที่ยวฉวยโน่นหยิบนี่ของผู้อื่นดูจนเหลือเกิน ราวกับว่าจะค้นหาสิ่งใด. (๔) ย่อมไม่เที่ยวขอหรือหยิบฉวยดูจดหมายของผู้อื่น ที่เจ้าของไม่ประสงค์จะให้ดู. (๕) ย่อมไม่เที่ยวขอหรือหยิบฉวยดูสมุดพกหรือ สมุดจดรายงานบัญชีของผู้อื่น ซึ่งตนไม่มีธุระ เกี่ยวข้องเป็นหน้าที่. (๖) ย่อมไม่เที่ยวนั่งที่โต๊ะเขียนหนังสือของผู้อื่น. (๗) ย่อมไม่เที่ยวเปิดหนังสือตามโต๊ะเขียนหนังสือ ของผู้อื่น. (๘) ย่อมไม่แทรกเข้าหมู่ผู้อื่นซึ่งเขาไม่ได้เชื้อเชิญ. (๙) ย่อมไม่ลอบแอบฟังคนพูด. (๑๐) ย่อมไม่ลอบแอบดูการลับ. (๑๑) ถ้าเห็นเขาจะพูดความลับกัน ย่อมต้องหลบตาหรือลี้ตัว. (๑๒) ถ้าจะเข้าห้องเรือนผูใ้ ด ย่อมเคาะประตูหรือกล่าววาจา ให้เขารูต้ วั ก่อน.



ภาคเก้า (ต่อ)

ผู้ดี ย่อมรักษาความสุจริตซื่อตรง.

วจีจริยา คือ

(๑) ย่อมไม่ซอกแซกไต่ถามธุระส่วนตัวหรือการในบ้าน ของเขาที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับตน. (๒) ย่อมไม่เที่ยวถามเขาว่า นั่นเขียนหนังสืออะไร. (๓) ย่อมไม่เที่ยวถามถึงผลประโยชน์ที่เขาหาได้เมื่อตน ไม่ได้มีหน้าที่เกี่ยวข้อง. (๔) ย่อมไม่เอาการในบ้านของผู้ใดมาแสดงในที่แจ้ง. (๕) ย่อมไม่เก็บเอาความลับของผู้หนึ่งมาเที่ยวพูดแก่ผู้อื่น. (๖) ย่อมไม่กล่าวถึงความชัว่ ร้าย อันเป็นความลับเฉพาะ บุคคลในทีแ่ จ้ง. (๗) ย่อมไม่พูดสับปลับกลับกลอกตลบตะแลง. (๘) ย่อมไม่ใช้คำ�สบถติดปาก. (๙) ย่อมไม่ใช้ถ้อยคำ�มุสา.

มโนจริยา คือ

(๑) ย่อมไม่เป็นคนต่อหน้าอย่างหนึ่ง ลับหลับอย่างหนึ่ง. (๒) ย่อมเป็นผู้รักษาความไว้วางใจของผู้อื่น. (๓) ย่อมไม่แสวงผลประโยชน์ในทางที่ผิดธรรม. (๔) ย่อมเป็นผู้ตั้งอยู่ในความเที่ยงตรง. 22

ภาคสิบ

ผู้ดี ย่อมไม่ประพฤติชั่ว.

กายจริยา คือ

(๑) ย่อมไม่เป็นพาลเที่ยวเกะกะระรั้วและกระทำ�ร้ายคน. (๒) ย่อมไม่ข่มเหงผู้อ่อนกว่า เช่น เด็กหรือผู้หญิง. (๓) ย่อมไม่ทำ�ให้ผู้อื่นเดือดร้อนเจ็บอาย เพื่อความสนุกยินดีของตน. (๔) ย่อมไม่หาประโยชน์ดว้ ยอาการทีท่ �ำ ให้ผอู้ น่ื เดือดร้อน. (๕) ย่อมไม่เสพสุราจนถึงเมาและติด. (๖) ย่อมไม่มั่วสุมกับสิ่งอันเลวทราม เช่น กัญชา ยาฝิ่น. (๗) ย่อมไม่หมกมุ่นในการพนัน เพื่อปรารถนาทรัพย์. (๘) ย่อมไม่ถือเอาเป็นของตน ในสิ่งที่เจ้าของ ไม่ได้อนุญาตให้. (๙) ย่อมไม่พึงใจในหญิงที่มีเจ้าของหวงแหน.

วจีจริยา คือ

(๑) ย่อมไม่พาลพอใจทะเลาะวิวาท. (๒) ย่อมไม่พอใจนินทาว่าร้ายกันและกัน. (๓) ย่อมไม่พอใจพูดส่อเสียดยุยง. (๔) ย่อมไม่เป็นผู้สอพลอประจบประแจง. (๕) ย่อมไม่แช่งชักให้ร้ายผู้ใด. 23

ภาคสิบ (ต่อ)

ผู้ดี ย่อมไม่ประพฤติชั่ว.

มโนจริยา คือ

(๑) ย่อมไม่ปองร้ายผู้อื่น. (๒) ย่อมไม่คิดทำ�ลายผู้อื่นเพื่อผลประโยชน์ตน. (๓) ย่อมมีความเหนี่ยวรั้งใจตนเอง. (๔) ย่อมเป็นผู้มีความละอายแก่บาป.

24

25

25

กร

ี๊ด.. .

ภาคหนึ่ง ผู้ดี ย่อมรักษาความเรียบร้อย

ๆๆ

ว้าย! งู งู

ฮ่า

ก้าก ๆๆ วิ่งจู้ดเลย ขำ�ง่ะ

จ้าก! งู

26

ืหอ!

อ้าว...หนู

26

ไอ้บ้า! ไอ้แก่

หยาบคาย

ไอ้...ไอ้...ไอ้ โผล่มา ไม่บอก

ตกใจ หมด น้าเปล่าแกล้งนา ก็แค่อยากจะมา ถามหาอา...

ถือว่าแก่แล้ว ซ่าเรอะ มาแกล้งกัน

เฮ้! เปี๊ยกมา เตะบอลกันเร็ว

ดึ๋ง

อา

ไม่ขอโทษซักคำ� เร็ว

อูย

อิ อิ เตะโชว์ คนแปลกหน้า ซะหน่อย

27

เฟี้ยว

เอ้า!

รับไป

เฮ้ย

จะเตะดีๆ ไม่ได้รึไง เด็กๆ พวกนี้ ไม่เห็นหัว ผู้ใหญ่เลย

ฟรีคิก เบ้คแฮ่ม

อ้าว! น้า

อยากโดนรึไง ได้ยินนะ

โห! ดุ

น้า...มาหาใครครับ ไม่เคยเห็นหน้าเลย

ผมชื่อ บุญเจิม และ นี่น้องใบตองครับ

เอ้อ สวัสดีค่ะ 28

ได้ยินว่าน้ากำ�ลังตามหาใครอยู่ ถามหนูก็ได้นะคะ อืม...พูดจา น่ารัก

คือ น้ากำ�ลัง ตามหาอา...

ช่วยด้วย

. . า.

อ

้อ ก า

.. .

ช่วยด้วย เปี๊ยกถูก งูกัด แบงค์เตะบอลตกในพงหญ้า เปี๊ยกเข้าไปเก็บ เลยโดนงูกัด แล้วเลื้อยปรู๊ดหนีไปเลย

29

เร็วๆ สิโว้ย ไอ้พวกบ้า อูย!

จะช่วย ก็รีบๆ สิ

ปากแบบนี้ น่าช่วย ไหมเนี่ย โอย...ตาลาย

ตึง หนึ่งชั่วโมงต่อมา

30

เปีย๊ ก ตายแล้ว เหรอ

พ่อ

นี่ผม ยังไม่ตาย

ฮ่าๆ ดีใจจัง สงสัยจะเป็นบุญ ที่ผมสร้างเอาไว้ ทำ�ให้รอดตาย

เฟ

ี๊ยะ

!

นี่แน่ะ!

พ่อตีผมทำ�ไม

ทำ�เป็นหัวเราะ เอ็งคงตายไปแล้วล่ะ ถ้าน้าใจดีต่างถิ่นเขาไม่ใช่หมองู โดยเฉพาะ หมอ

เลยมี เซรุ่มฉีด

ขอบคุณน้าหมอมากครับ ที่ช่วยชีวิตผม เอ้อ...แล้วน้าหมอ ตามหาอาเจอแล้วหรือครับ เจอแล้ว ก็อนามัยตำ�บล นี่ไงละ

โธ่! ผมนึกว่า อะไร

31

เธอควรขอบใจเพื่อน ที่ช่วยหามเธอมาถึงที่นี่ ด้วยนะ

เห็นเปี๊ยก ไม่เป็นอะไรมาก พวกเราก็ดีใจแล้ว

ขอบใจนะ บุญเจิม ใบตอง

แทนคำ�ขอบใจ เปี๊ยกต้อง สัญญาว่าจะไม่พูดจาหยาบ คายล่วงเกินผู้อื่นอีก เปี๊ยกขอสัญญา ว่าจะพยายาม เป็นเด็ก เรียบร้อย ไม่พูดจา หยาบคาย ก้าวร้าว แต่ขอใช้เวลา หน่อยนะครับ

น้ารู้ว่าการเปลี่ยนแปลงอย่างนี้ ต้องค่อยเป็นค่อยไป

เฮ้! !

ไอ้เปี๊ยก หายแล้วรึวะ ขอโทษครับผมคิดว่าถ้าจะให้ดี ต้องขอความร่วมมือจากแบงค์ ด้วยจึงจะสำ�เร็จน่ะครับ

ไอ้แบงค์

ิ ฮิ ฮ

หึ หึ ใช่แล้ว

ฮ่าๆๆ

หายแล้วโว้ย...

อุ๊บ

32

งง?

จบภาค ๑

ภาคสอง ผู้ดี ย่อมไม่ทำ�อุจาดลามก โอ้โห!

หล่อจัง บุญเจิม

ไปเอาชุดนี้มา จากไหนเนี่ย ซื้อชุดใหม่หรอ ดูดีมากเลย

แฮะ แฮะ

เปล่าหรอก นี่มันแค่เสื้อเก่า ของพี่ฉันเอง

นึกว่าล้าสมัย แล้วซะอีก

แฮะ แฮะ

33

ช่าย...ล้าสมัย ไร้คลาสที่สุด

เจ้าแบงค์

ตุ๋ย ลามกที่สุด ! ด ๊ ี กร

มันต้องอย่างฉันเนี่ย

กางเกงเอวตํ่า ขยํ้าใจสาว

เหน็

34

ลย กน้ เ

แหวะ!

เห็นไหม เท่จนกรี๊ด ไม่หยุด

เขากรี๊ดความอุบาทว์ต่างหาก

ยี้...ใส่มาได้ ไงเนี่ย

โห... ดูพูดเข้าตัวนี้ ส่งตรงจาก พาราก้อน เชียวนะว้อย

ช่าย...เห็นแล้วกินข้าวไม่ลง ไปหลายวันเลยนะเนี่ย สู้ชุดของบุญเจิมก็ไม่ได้

ก้อนไหน ก็ช่างเหอะ ถามจริ๊ง ใส่มาเนี่ย หมาไม่เห่า บ้างเหรอ

ไรฟะ ดูดียังกะตลก คณะเด๋อดอกฉะเดา

ดูดีกว่าเยอะ 35

นี่นายซักกางเกงรึยัง ตั้งแต่ซื้อมา ซักทำ�ไมใส่ แหวะ ของใหม่ครบ ห้าวันค่อยซัก

อย่างน้อย ก็มีคนนึงล่ะ

ที่ต้อง ชื่นชม แบงค์

เสื้อผ้าน่ะไม่สวยไม่เป็นไร แต่ต้องสะอาดเรียบร้อย รู้มั๊ยจ๊ะ กลับบ้าน ไปซักซะ

ที่หน้าบ้าน น้องเฟิร์น

บ๊าย บายไปหา น้องเฟิร์นก่อนนะ พวกตกยุค

น้องเฟิร์นต้อง ชื่นชมว่า พี่แบงค์รสนิยมดี

เดี๋ยวน้องคงกลับมาจาก เรียนพิเศษแล้วยืนคอย ตรงนี้ก่อนดีกว่า

แบงค์วันนี้ คิดไงถึงกล้า มาหาน้องเฟิร์น ถึงหน้าบ้าน

อยากอวด ชุดใหม่อินเทรนด์ ที่เพิ่งซื้อมา คอยนานชักคันก้น สงสัยชุดใหม่ ยังไม่คุ้น

ปี๊ด!

คันก็เกาสิ ยิ่งเกา ยิ่งมันส์

36

อ๊ะ ได้เวลา เลิกเรียนของ น้องเฟิร์น แล้วนี่

ขา ก... ถุย ย

!!

ไง มันมั๊ย

ปี๊ด

ยิ่งเกายิ่งคัน ยิ่งคันก็ยิ่งเกา

นี่! น้าเห็นมายืน จ้องมองเราอยู่ นานแล้ว นั่นซิ มีปัญหาอะไรเหรอ มีนิดหน่อย อยากให้เธอทั้งสอง ช่วยหยุด ทำ�นิสัยอุจาด น่ารังเกียจซะที

น้าเป็นใครมาสั่งสอนผม พ่อแม่ผมยังไม่เคยว่า หือ...

37

ลูก

พ่อขา หนูกลับมาแล้ว

อึ้งพะ... พ่อ เหรอ

แบงค์กับเปี๊ยก เธอสองคน มาทำ�อะไร แล้วแบงค์ ทำ�ไมใส่กางเกง ทรงอัปลักษณ์ อย่างนั้นล่ะ

น้องเฟิร์น เป็นลูกน้า เหรอเนี่ย

กางเกงอัปลักษณ์ โธ่!!

ถ้าเราไม่ทำ�น่าเกลียดถ่มถุยลงพื้น ก็ไม่ต้องมานั่งทำ�ความสะอาด ให้อายชาวบ้านหรอก

มีคนทำ�หน้าบ้านเราสกปรก เพื่อนลูกอาสามาทำ�ความสะอาด ให้สองคน ช่วยกันนะ เดี๋ยวน้าจะมาตรวจ

เข้าบ้าน เถอะลูก

กางเกงอัปลักษณ์

38

จบภาค ๒

ภาคสาม ผู้ดี ย่อมมีสัมมาคารวะ

ก่อนวันเปิดเทอมของเด็กๆ จะมาถึงคุณครูใหญ่ นัดหมายให้เด็กๆ และผู้ปกครองมาพบกันที่โรงเรียน เพื่อช่วยกันปรับปรุงทำ�ความสะอาดโรงเรียน เพื่อต้อนรับเทอมใหม่และเพื่อความสมานสามัคคี ของคนในชุมชนเดียวกัน

ทุกคนมีความสนุกกับการทำ�งาน ต่างช่วยเหลือ ถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน สนามหน้าโรงเรียนดูสะอาดขึ้น

39

แบ่งให้เธอนะ

ขอบใจจ้ะ บุญเจิม จากนั้นก็ทำ�ความสะอาดห้องเรียน จนสะอาดใสปิ๊ง

เอ๋! กระจกบานนั้น ก่อนเปิดเทอม ยังไม่แตกนี่นา

40

ในขณะทำ�งาน เด็กๆ ก็รู้จัก รักใคร่ แบ่งปัน ฉันเพื่อนที่ดี สายมากแล้ว คุณนายพักตร์พริ้ม พร้อมเลอศักดิ์ลูกชายก็มาร่วมกิจกรรม ตามคำ�เชิญของคุณครูใหญ่

ไฮโซ ประจำ�หมู่บ้าน

คุณพ่อคุณแม่เชิญรับนํ้าดื่มให้ชื่นใจหายเหนื่อย ก่อนนะคะ เอ้า...เด็กๆ ได้ดื่มนํ้ากัน ครบทุกคนรึยัง เกรงใจจัง

ผมดื่มแล้วครับ ขอบคุณครับ

ครูขอขอบคุณเด็กๆ และผู้ปกครองทุกคน ที่มาช่วยโรงเรียนนะคะ

ผมเอาถาด ไปเก็บ ให้ครับ

ลูกจ๋า เอากระถาง ต้นไม้ไปไว้ริมเสาธง จัดให้เป็นระเบียบ สวยงามเลย

แหม! เด็กดี ครูต้องขอบใจเธอ ด้วยนะจ๊ะ

41

กรี๊ด. ..ด!

.......... ............

ลูกเลอศักดิ์ หยุดเดี๋ยวนี้ อย่าแตะต้องของใดๆ ทั้งสิ้น เราไม่ได้เป็นขี้ข้า ใครนะฮะ

นึกว่าจะเรียกผู้ปกครองมา สังสรรค์ที่แท้เอามาใช้งานสกปรก เลอะเทอะ ผู้ดีอย่างเดี๊ยน รับไม่ได้ฮ่ะ จริงมั๊ย จ๊ะลูก เอ้อ...แต่ผมอยากทำ� แบบคนอื่นมั่ง ครับแม่

42

อย่าทำ�รุนแรง กับเด็ก อย่างนั้นสิคะ

ลูกเดี๊ยนบึกบึนพอ ไม่ต้องมาทำ�ท่าอ่อนช้อย ยังกะรำ�ไทยเหมือนเด็กๆ พวกนั้น แถมผู้ใหญ่ ยังต้องอ่อนน้อมต่อเด็ก มีที่ไหน... เดี๊ยนรับไม่ได้ คุณนายขา กิริยา อันสุภาพไม่ว่าใคร ที่แสดงออกจะเป็น เด็กต่อผู้ใหญ่หรือ ผู้ใหญ่ต่อเด็ก ถือว่าเป็น มารยาทไทยนะคะ

ยังงี้น่ะสิ พวกตุ๊ดถึง เต็มบ้าน เต็มเมือง ไปหมด

อ้าวลาม ไปโน่น

43

ดู ถงึ ตดุ๊ ตุ๊ด อ๋! จ๊ะเ ใครพ จัดให้

เดี๋ยวนี้ เลยฮ่า

! ย ว้า

เห็นหน้า คุณนายแล้ว อยากคบ เป็นเพื่อนฮ่า

ได้ยินว่าลูกชาย บึกบึนเหรอฮ้า ชอบฮ่า

แม่! ช่วยด้วย

รับไม่ได้

ฉันไม่อยาก คบกับแก

! ด . . ม่ . แ ด ๊ ี ง กร ักดิ์ขอ ศ ลูกเลอ

กลับบ้าน!

เลอศักดิ์วิ่งเร็ว หยะแหยงที่สุด

จ้อง

จ้อง

จ้อง อุ๊ยตาย

44

ขอโทษฮะ ผมขอแนะนำ�ตัว

ผมบอยและนี่ น้องชายผมนาย บั๊กครับ

อยากจะ บอกอะไร คุณครู ว่าไปเลยสิ

ครับ

ผมถูกน้อง ขอร้องให้มา เป็นเพื่อนเพราะ มีเรื่องอยากบอก คุณครูฮ่ะ

ผมอยากบอกว่า ผมต้องขอโทษคุณครู และโรงเรียนที่ผมมา เตะฟุตบอลตอนปิด เทอมแล้วทำ�กระจก แตกน่ะครับ

เฮ้อ... ! ผมอยากบอกว่า

ล้วง

ผมขอโทษ

ผมเก็บเงินจาก ค่าขนม ค่าเล่นเกม ได้ร้อยบาท นำ�มาชดใช้ ค่ากระจกครับ

อ้อ! เธอนี่เอง

45

ครูดีใจ ที่มีลูกศิษย์ อย่างเธอนะ

...!

ซิกๆ เก็บเงินไว้เถอะ โรงเรียนมีงบซ่อมแซมจ๊ะ ครูอยากบอกเธอว่าการขอโทษเป็น ความกล้าหาญที่น่ายกย่องอย่างยิ่ง

พี่ชายผมสอน ให้รู้จักขอโทษ เมื่อทำ�ผิดฮะ

นาย แน่มาก

โอ แม้เขาจะไม่ เต็มผู้ชาย แต่หัวใจ เต็มร้อยเลยนะจ๊ะ เป็นอะไรไม่สำ�คัญขอให้เป็นคนดี ชุมชนเป็นสุขเมื่อทุกคนรักและให้อภัยกัน 46

จบภาค ๓

ภาคสี่ ผู้ดี ย่อมมีกิริยาเป็นที่รัก

ีมยว!

เห

ๆ ง ่ โฮ

ุฟบ ! แง้

47

เป็นอะไรใบตอง ตาแดงเชียว

ฮือ!

ฮือ

ฮือ

บุญเจิม

นี่ก็ปาเข้าเที่ยงแล้ว ยังไม่เห็นมันโผล่ มากินข้าวเลย

ก็เจ้าเหมียวสีนวล ของใบตอง มันหายไป ตั้งแต่เช้าแล้ว

ตามหา ก็ไม่เจอ

มันอาจจะไปไล่จับหมู

เอ้ย! หนู

แถวไหนอยู่ก็ได้มั้ง

48

ใช่...ฉันก็คิดอย่างงั้น มันอาจไป ไล่จับหนูอยู่ก็ได้

ไล่จับหนูแล้ว ก็ไปเจองู

เห็นไหมแบงค์ ก็ยังคิดยังงั้น

ก็เลยถูกงูกิน เป็นข้าวเที่ยง ไปแล้ว

ฮิ

ฮิ

อ้าว!

แง้!

ทำ�ไมนายพูดแบบนี้ คนยิ่ง กำ�ลังเสียใจอยู่ ดูกาละเทศะบ้างสิ พูดอะไรอัปมงคล

! 49

อุ๊ย! งั้นขอโทษ

งูอาจจะไม่กินก็ได้

มันอาจจะแค่รดั รอให้กระดูกแหลกก่อน ค่อยกลืนกินก็ได้ คิก คิก ดู๊...ร่าเริง สนุกปาก จริ้ง

คนพวกนี้ชอบจัง มีความสุขบนความทุกข์ ของคนอื่นเนี่ย

อุ๊ย!

ลืมไป ฉันขอตัวกลับบ้าน ไปให้อาหาร เจ้าโฮ่งสุนัขแสนรู้ ฉันดีกว่า กิริยาน่ารังเกียจ เอางี้ละกัน ไหนๆ ฉันก็ จะเข้าป่าไปเก็บผักหวาน พอดี งั้นเดี๋ยวฉันจะช่วย ตามหาให้ด้วย

เพราะมันอาจจะหลงป่า อยู่ก็ได้

ขอบใจนะ งั้นฉันไปด้วย 50

มันปาก

สีนวล

ล สีนวล สีนว

สีนวล

ีมยว! เห ียว! เหม

51

นั่นไงเจ้าสี นวลอยู่นั่นไง

สีนวล มานี่เร็ว ทำ�ไมมัน ไม่ยอม มาแฮะ

ียว ม เห

มีอะไร เหรอ

รึมันอยาก ให้เราไป ตรงโน้น

52

เหมียวเหมียว

สีนวล เป็นอะไร รึเปล่า

เฮ้... พวกนายช่วย อะไรฉันหน่อย

...บุญเจิมตอง ...ใบ

เฮ้...

ฟังฉันหน่อยซิ ทำ�อะไรกันอยู่

เจ้าโฮ่งของฉันมัน ยังไม่กลับมาไม่รู้ อยู่ไหน

! อ ื ฮ . ือ..

ฮ

นั่น!

เจ้าโฮ่งนี่ หงิงง หงิงง

53

เจ้าโฮ่งมันวิ่งตกหลุม บ่อนํ้าเก่าเจ้าสีนวล มันก็เลยนั่งเฝ้า รอเรียกคนมาช่วย อยู่ตั้งนาน

โถ...นึกว่าหาย ไปไหนเจ้าโฮ่ง

ใบตอง ต่อไปนี้ ฉันจะไม่ยอมเห็น ความทุกข์ของ คนอื่นเป็นเรื่อง สนุกแล้วล่ะ

หงิงง หงิงง

ไม่เป็นไร

ขอโทษนะ

และขอบใจเจ้าสีนวลด้วย ที่มีนํ้าใจ คอยดูเจ้าโฮ่งให้

เหมียว

54

จบภาค ๔

ภาคห้า ผู้ดี ย่อมเป็นผู้มีสง่า วันนี้นับเป็นวันสำ�คัญที่ลูกบ้าน ของเราได้รับรางวัลบุคคลดีเด่น ถึงสองคน

เฮ!

แจ๋ว

เฮ

ม

ี่ย ย เ ้ เย

ขอเชิญนายผุย คุยโต ขึ้นรับรางวัลผู้ช่วยเหลือ สังคม รางวัลจิ๊บๆ นี้ เทียบไม่ได้กับจิตใจ อันมโหฬารของผม ซึ่งทุ่มเทให้กับ พวกท่าน

ขอเสียงเชียร์ดังๆ สักครั้งครับพี่น้อง

ฮีโร่ !

! เย้ ! กรี๊ด!

ชื่นใจครับ พี่น้องครับ ยอดๆ ๆ

ผมสัญญาว่าจะ ช่วยเหลือปกป้อง ชุมชนของเรา ตลอดไป ! กรี๊ด

คนต่อไปความภาคภูมิใจ ของหมู่บ้านเรา รางวัล ผู้ประพฤติธรรมดีเด่น นายเอ๊าะ อุบอิบ เชิญครับ

ม

เยี่ย

ฮ เฮ เ

แหม! เขินจัง

เฮ้อ...อ้า... สะหวัดดี คือว่าผม ยินดี..ไม่มี ปัญหา... ขอบคุณ หลายๆ ครับ

55

ผมรู้สึกตื่นตูม เอ้ย ตื่นเต้นกับ รางวัลนี้

ฮ่า ๆๆๆ

ก๊าก!

ระวังตื่นเต้นมาก ฉี่จะไหลนะลุงเอ๊าะ

ยิ้ววว...

เอ้า! พูดให้ เสียงดังฟัง ชัดหน่อยลุง เอ๊าะ

มากไปแล้วไอ้เปี๊ยก เดี๋ยวโดนชกปาก

ว้าว! หนูดี ลูกตาเอ๊าะ จะเอาเรื่อง 56

สู้พ่อผุยของแกไม่ได้ พูดเป็นต่อยหอย

เฮ้ย! พวกเราหลบเร็ว พายุหมุนทอร์นาโด มาโน่นแล้ว

เบื้องบนฟ้าปั่นป่วน พายุกำ�ลังมา

แซวมัน จังว่ะ

พายุหมุนพัดปั่นป่วนอย่างรุนแรง ชาวบ้านทุกคนต่างวิ่งกันจ้าละหวั่น เด็กๆ วิ่งหลงทิศทางไปสู่อันตราย

หลบเข้าศาลาก่อน ทุกคนวิ่งเข้าที่ กำ�บังด่วน เฮ้ย! เปี๊ยก ระวังมา ทางนี้

โห! ถอนต้นไม้ ได้ทั้งต้นเลย

เด็กๆ กำ�ลังอยู่ ในอันตราย พวกผู้ใหญ่ ปลอดภัย แล้ว!

57

พายุ

มาถึงตัวแล้ว เปี๊ยก!

เปี๊ยก

! ก ง

แห ! ก ๊ โป

บุญเจิม พาเด็กๆ ทุกคนวิ่งไปที่รถ ของลุงก่อนเร็วเข้า

ครับ

58

ลุงเอ๊าะต้อนเด็กเข้ารถ ท่ามกลาง พายุกระหนํ่าไม่หยุด

เราปลอดภัยแล้ว

ขอบคุณครับ ลุงเอ๊าะที่ช่วย พวกเรา

โอย...ผมอยู่บนสวรรค์ รึเปล่า ดาวเต็มเลย

ฟื้นแล้วเรอะ? ! นายโดนสากตี หัวไม่ต้องกลัวแล้ว ตอนนี้ปลอดภัย แล้วในรถพ่อฉัน

พายุสงบ แล้ว

ทุกคนช่วยกันสำ�รวจ ความเสียหายมีใครเป็นอะไร บ้างรึเปล่า ห้องพยาบาล อยู่ทางโน้น

59

ข่าวดีครับพี่น้อง เด็กๆ ทุกคนปลอดภัย นายเอ๊าะของเราช่วยลูกๆ ของเราจากพายุร้าย

เอ๊าะ

เอ๊าะ

ถึงลุงจะพูดจาอุบอิบ แต่มีจิตใจกล้าหาญ สง่างาม ปลอดภัย แล้วลูก

60

เชียร์

ยอดๆ

แหะๆ อย่ายอครับ ผมเขิน

ยอดๆ

สง่างาม... พ่อต้องยืดหลัง ให้ตรงๆ หน่อย

เอ! แล้วพ่อเรา ไปอยู่ไหนเนี่ยะ

ต่อไปพ่อจะยืดอก อย่างสง่างาม โอเคมั๊ย ดูดีกว่าเดิม

...

ยืด

เท่จัง

โอเคค่า...

?

โน่นก็ไม่มี นี่ก็ไม่อยู่

พ่อครับ บุญเจิมว่าตาผุย แอบอยู่ที่ไหน เงียบฉี่เลย

สงสัยเปี๊ยก จะหาเจอแล้วล่ะ

ตุ่มสั่นได้ อยู่นี่รึเปล่า

61

ถูกต้องแล้วครับ พ่ออยู่นี่เอง พายุสงบแล้วรึลูก

!

ะ แห ะ! แห

นี่รึ ฮีโร่

?

กลับตัวกลับใจ ใหม่นะพ่อนะ

จะไม่ให้ลูกผิดหวังอีก พ่อสัญญา

จากนั้นลุงเอ๊าะ ก็ไม่ยืนหลังงออีกเลย

พ่อ...พ่อ ยืดพอ สง่างามอย่างงั้น มากไป

ขอบคุณที่ช่วย เจ้าเปี๊ยกไว้นะพี่เอ๊าะ

เริ่มชิน ซะแล้ว ลูกเอ๋ย ไม่เป็นไร มิได้ 62

จบภาค ๕

ภาคหก ผู้ดี ย่อมปฏิบัติการงานดี อะไรนะ นายพร จะยืมตังค์ฉัน เป็นค่ารถ ไปหางานในบางกอก

แล้วฉันจะแน่ใจ ได้ไง ว่าถ้าฉันให้ นายพรยืมแล้วฉัน จะได้คืน

โธ่...จริงๆ นะครับ ผมจะเอาตังค์มาคืน ให้เร็วที่สุด

แล้วถ้านายพรหา งานไม่ได้แล้วฉัน จะได้เงินคืนเรอะ

ผมแน่ใจว่า ผมหางาน ได้แน่ครับเพราะผม ไม่เลือกงาน นายไม่ เลือกงาน แต่เขาไม่เลือก นายอ่ะดิ๊...

โธ่

63

ฉันไม่เอาด้วยดีกว่าหุ่นยัง กะก้างปลาแบบนี้ใครเขาจะจ้าง

วู้ ไปยืมคนอื่นเหอะ

โธ่ เอ้! ตาพร มาทำ�อะไร บ้านแบงค์ นายแบงค์ มาสาย อีกแล้วนะ

อี๋

ห้องนํ้า โรงเรียนทำ�ไม มันถึงเหม็น ยังงี้น้อ แหว

ะ

64

เห็นทีคงต้อง ทำ�โทษอะไรเธอ สักอย่างแล้ว

จึ๋ย โดนเฆี่ยน แหง๋แซะ

ทำ�อะไรนายแบงค์ สมัยนี้เขาไม่ตี นักเรียนกันแล้ว

ว้าว!

แต่

เธอต้องมาล้างห้องนํ้าชาย ทุกเสาร์อาทิตย์

!

หา

โธ่...งั้น เฆี่ยนตีผม เหอะครับ

แบงค์รีบกลับไปปรึกษานายเป๊ก

ช่วยหน่อยน่า ล้างแค่นี้ น่านะจ้าง 10 บาท ยี้...คนหล่อๆ เขาไม่ทำ�กัน หรอกงาน แบบนี้

65

อืม

โธ่... ไฮโซแบงค์ ต้องไปล้วงลึกคอห่าน จริงๆ รึเนี่ย

หา!

จริงเรอะ เจ้าเป๊ก

ไปหา นายพร กัน

งั้นเอา งี้ซิลูกพี่ แบงค์

จริงสิ เฮียเขายอม ให้นายพรยืม ตังค์แล้ว

เย้! เย้!

ได้ไป ทำ�งานแล้ว

โอ้...ขอบคุณหลายๆ หัวหน้า

แต่ทั้งหมด ก็มาจาก การขอร้องของ ลูกพี่แบงค์เขา 66

ไม่เป็นไรๆ พ่อฉันเอง ฉันขอแค่นี้ ไม่ยาก

หือ

เดี๋ยว แต่ตาพรต้องทำ�อะไร ทดแทนหัวหน้าหน่อย

อะไรก็ได้ บอกมาเลย

ไม่รู้ว่าเจ้าแบงค์เขาจะรับผิดชอบ งานง่ายๆ แบบนี้ได้ไหมนะ ต้องตามไปดูหน่อย

ฮิๆ... เรียบร้อย

น้าน!

แอบหลับ ซะนี่ 67

นึกว่าแอบหลับ ที่แท้ก็คงเพลีย เพราะขยันเช็ด ล้างห้องนํ้า จนสะอาด เห็นยังงี้ไม่นึกเลย ว่าจะรับผิดชอบงาน ดียังงี้

ห้องนํ้าชาย

ห้องนํ้าหญิง

คราวหน้า น่าจะให้ช่วยล้าง ห้องนํ้าหญิง ด้วยดีกว่า

พูดถึงห้องนํ้า ชักปวดท้อง เข้าห้องนํ้า ก่อนดีกว่า ห้องนํ้าหญิง นํ้าชาย

68

ครูมาลี

กรี๊ด!

เปล่า ครับ

กรี๊ด!

โป โป๊ก ก๊

โจรบ้ากาม

โจรบ้าซ่อนใน ห้องนํ้าหญิงนี่ๆ

ตายละตู ตาพรแก เข้าไปทำ�อะไรในห้อง นํ้าหญิงนะเนี่ย

ก็บอกให้ ทำ�แค่ห้อง นํ้าชาย

อ้อ... เรื่องมันเป็นยังงี้ นี่เอง ร้ายมากนะนายแบงค์ งานแค่นี้ก็ทำ�ไม่ได้

69

แล้วตาพรทำ�ไมต้องเข้าไป ทำ�อะไรห้องนํ้าหญิง ครูสั่งแบงค์ให้ทำ�แค่ห้องนํ้าชายนะ

เอ่อ... ก็พอผมทำ�ความสะอาด ทางนี้เสร็จ เหลือบไปเห็นฝั่งนั้นมัน สกปรก ก็เลยเข้าไปทำ�ความสะอาด เพิ่มอีกหน่อย แค่นั้น

ไม่นึกว่า

นายแบงค์ ดูตัวอย่าง ตาพรไว้ว่าการขยันทำ�งานที่ดี เขาทำ�ยังไงทั้งทำ�งานเรียบร้อย ไม่เกี่ยงรับปากใครแล้วทำ�จริง นี่สิคนดีแถมดีกว่า ภารโรงคนเก่าซะอีก ตาพรขยันแบบนี้ ไม่ต้องไปหางานบางกอก แล้วล่ะ ฉันจะให้ครูใหญ่ รับเข้าเป็นภารโรง ประจำ�ที่นี่ซะเลย

จ้าก!

ส่วนนายแบงค์ เพิ่มเป็นล้างจันทร์ ถึงศุกร์แทน

มายก๊อด!

จริงรึครับ คุณครู

70

จบภาค ๖

ภาคเจ็ด ผู้ดี ย่อมเป็นผู้ใจดี โอ้ย... สบายมาก ครับท่าน

ชาวบ้านแถวนี้ จนๆ ทั้งน้าน ทั้งทำ�ไร่ไถนา เยอะแยะ

คนพวกนี้เห็นเงินแล้ว ตาโตทั้งนั้นละครับ เดี๋ยวผมจัดการ ให้ครับ

อย่าลืม เปอร์เซ็นต์ ผมล่ะท่าน โอเคครับ

71

ใครมาด้อมๆ มองๆ หน้าบ้าน

ทำ�ท่าลึกลับ เจ้าโฮ่งเตรียมตัว

แง่ง!!!! แง่ง

โฮ่ง

โฮ่ง

ลุยมันเลย กัดให้เละ

ต้าย! 72

ง ่ ฮ โ

โฮ่ง

ตัวแค่นี้เสียงดังจังวุ้ย

เดี๋ยว! ฟังก่อนหนู

แฮ่ก... แฮ่ก...

ไม่ฟังงับ มันเลย!

สะใจ ฮ่า

โฮ่ง

ฮ่า

โอย... เหนื่อย

ๆ

ๆๆ

แย่จริงๆ

อยู่ไหน เนี่ย...

อุ้ย!

แว่นหล่น

73

หานี่อยู่ รึเปล่าครับ

ขอบใจมากนะ เจ้าหนูที่ช่วยหา

อ๊ะ!

ฉันให้ ร้อยนึง

ไม่เอาหรอกครับ ผมแค่อยากช่วยเฉยๆ นี่เงินนะ

74

หนูมีนํ้าใจ จริงๆ

งั้นน้าลองกิน ร้านป้าจุ๊ข้างทางสิ ไปอีกร้อยกว่าเมตร เองน้า

คือตอนนี้ฉันหิวแล้ว หนูรู้ไหมแถวนี้ ร้านไหนอร่อย

พี่บุญมี

บุญเจิมมี อะไรรึ

ขอบใจมาก บุญเจิม

หือ

ขอบคุณมากนะ ที่มาส่ง

อ้าว! นั่น 75

เดี๋ยวฉันจะช่วยค่านํ้ามัน สักร้อยนะ

อืม...อร่อย จริงๆ ด้วย

ไอ้หยา... สงสัยทำ�หล่นข้างทาง เอ้า! แถมลืมกระเป๋าใส่เงินอีก เป็นแสน...โธ่

โอ้ย! ไม่เอาหรอก นี่จักรยานนะคุณ ไปล่ะนะ

เท่าไหร่นะครับ เดี๋ยวหาตังค์ ก่อนนะ

เอ่อ...คือ เอ่อ... ไม่เป็นไรค่ะช่วงนี้กำ�ลัง โปรโมทกับข้าวใหม่ๆ เลยให้ชิมฟรี จานหน้า ถึงจะคิดตังค์

76

...

น้า น้า

กระเป๋า สองใบนี้ของ น้าใช่ไหมครับ

ช่ะใช่จ้ะ

เอ้า... นั่นท่าน ผู้สมัคร สส. นี่นา ท่านครับ

?!! หมู่บ้านนี้มีแต่ คนใจดี มีนํ้าใจ ช่วยเหลือจากใจ กันทุกคน... เอาล่ะ ต่อไปฉันจะแข่งขัน แบบยุติธรรม

จบภาค ๗

ผมก็บอกให้ไปหาผม ที่บ้านเรื่องแจกตังค์ ผมจัดการให้เอง เอาตังค์มาก็พอ

สร้างวัฒนธรรมใหม่ ใช้นํ้าใจตอบแทน ซึ่งกันและกัน ดีครับ

อ้าว...ท่าน

77

ภาคแปด ผู้ดี ย่อมไม่เห็นแต่แก่ตัวถ่ายเดียว

โอ้โห!

ทุกคนปั้นดินนํ้ามัน ได้สวยมากเลย เก่งกันทุกคน

แต่บุญเจิม นั่นแน่ใจนะว่า ปั้นควาย รึหมูน่ะ

แฮะ แฮะ

่า ฮ่า ฮ

่า ฮ่า ฮ

่ฮา ฮ่า

ทุกคนทำ�ได้ดี แล้วล่ะ แต่พรุ่งนี้ อาจจะปั้นยาก กว่านี้นะ มาๆ กินข้าวกัน

นี่ก็เที่ยง แล้วแค่นี้ ก่อนนะ 78

เย้ หิว

ใบตองมีไข่ต้ม

บุญเจิมมีหมกปลาซิว

หนูดี มีเขียดทอด

อุ๊ย!...หมูทอดค่า เอามารวมกันกิน จะได้เสมอภาค และสามัคคี

ฉันแจมด้วยสิ ฉันมีเนื้อตุ๋นยาจีน

ผ่าง

... ไง... สนมั๊ย

79

ช่าย...กับข้าว พวกเรา ไม่อร่อยหรอก กับข้าวนายดี ขนาดนั้นจะเอา มาแบ่งเรากิน ทำ�ไมนายแบงค์

จะเป็นไร ก็ฉันไม่ใช่ คนเห็นแก่ตัวนี่ เอาน่า รวมด้วยเหอะ

เนี่ยนะ

เนื้อตุ๋นนายชิ้นพอๆ กับเม็ดข้าวเลย

80

ไหนๆ ก็ไหนๆ เขาอยากรวม ก็ให้เขารวมเหอะ

ก็แบบ...ตอนก่อนเที่ยงฉันหิวนี่นา ก็เลยแอบกินในห้องจนเหลือ แค่นี้น่ะ แฮ่ะ แฮ่ะ

แจ่บ แจ่บ คุ้มนาย คนเดียว สิ

อืม...คุ้มจริงๆ รวมกันกินแบบนี้ก็ อิ่มดีนะพวกเรา

เฮ้ บุญเจิมฉันซื้อเกมกดมาใหม่ นายไปเล่นกะฉันสองคนปะ

ตามใจนาย ไม่ล่ะ ถ้าใบตอง กับหนูดีไม่ได้เล่น ฉันก็ไม่เล่นดีกว่า

ถือว่าฉัน ชวนแล้ว ไม่เล่นก็ช่าง อุตส่าห์ แบ่งปัน

81

เย็น... หลังเลิกเรียน

คือๆ ผมต้องรีบกลับไป เล่นเกม เอ๊ย! ช่วยป๋า ขายของครับไม่ว่างจริงๆ ครับ

เฮ้... นายแบงค์ คือครู...

ครูมาลีจะใช้อะไรอีกเนี่ย บุญเจิม มานี่ซิ ครูวานอะไรหน่อย

ครับได้ ครับ

เธอช่วยไปขนกล่อง ใส่ขนมปังในโรงอาหาร มาให้ครูหน่อย ครับ ครับ

82

ครูจะเอาไว้แจกพวก เธอพรุ่งนี้ เอากล่อง ที่คาดสีดำ�นะ

ขนมปัง

งั้นผมช่วยอีกแรงก็ได้ เพื่อชาติ แบงค์ทำ�ได้

ไหนว่า ไม่ว่าง ขอบใจ มากจ้ะ

...

ครับ ครับ

ใครจะโง่ รอแจกพรุ่งนี้ ก็ได้กินกันแค่ คนละแผ่นสิ

คนอย่างนายแบงค์ ต้องได้กินมากกว่า คนอื่นเสมอ แจ่บ แจ่บ

ทำ�ไมมีกลิ่น แปลกๆ แฮะ

เช้าวันต่อมาที่บ้าน นายแบงค์ โอย... ปวดท้อง เป็นอะไรไป โรงพยาบาลดี กว่าลูก

83

คุณครู

เพื่อนๆ

นี่พวกนายไม่เป็นไร เลยเรอะ

มิน่า...ทำ�ไม กล่องที่สองมัน ไม่ครบ รู้ไหม ขนมปังพวกนั้น เขาไม่ได้เอาไว้ กิน เพราะมัน หมดอายุแล้ว

โธ่...นี่เพราะ ความเห็น แก่ตัวของเรา คนเดียวแท้ๆ เลยแย่แบบนี้

84

ครูเอาไว้ สอนวิชา

ที่ฉันแอบกิน ขนมปังเมื่อวาน ยังปวดขนาดนี้ เลยทำ�ไม...

ศิลปะการปั้นขนมปัง ตะหาก นี่...ดูผลงานเพื่อนๆ สิ

ผมจะไม่ทำ� อีกแล้วครับ

จบภาค ๘

ภาคเก้า ผู้ดี ย่อมรักษาความสุจริตซื่อตรง

รุ่งเช้า

สวัสดีครับ ตาพร สวัสดีครับ คุณครู

85

อุ้ยๆ ไม่ต้องไหว้ก็ได้ ตาไม่ใช่คุณครูสักหน่อย

รับไหว้เด็กเถอะตาพร เด็กเขารู้จัก เคารพผู้ใหญ่ ก็ดีนี่

คุณครู มาลี

ขอบคุณครับ

นี่ถ้าคุณครู ไม่ช่วยผม ก็คง ไม่มีโอกาสดี แบบนี้

ไม่ต้องขอบคุณฉันหรอก นี่ถ้าตาพรไม่ขยันขันแข็ง ทำ�งานแบบนี้ ฉันก็คงไม่ช่วย

อุ้ย! โทษที ลืมตัว

วืด...

ขอบคุณครับ ที่ชม

86

โอ้ย!

วิชา ศีลธรรม นะจ๊ะ...

เอาล่ะนักเรียน วันนี้ครูจะสอน...

คุณครูครับ!

มีอะไร? นายแบงค์ คือว่า...เอ่อ หนังสือกับ ของบางอย่าง ที่ผมทิ้งไว้ใน ลิ้นชักใต้โต๊ะ มันหายครับ

ของหาย เรอะ! 87

เอ...โรงเรียนเรา ไม่เคยมีของหาย มานานแล้วนะ ทำ�ไมจู่ๆ ถึง...

...

อืม...

หนึ่งอาทิตย์ต่อมา ของใน ลิ้นชัก หนูหาย

88

อีกแล้ว เรอะ!

นี่ตาพร มานี่หน่อยสิ

นี่ก็แปลก หายอาทิตย์ละโต๊ะ เด็กๆ เขาก็นั่งโต๊ะเดิมๆ ประจำ�ไม่เห็นมีใครไป ยุ่มย่ามโต๊ะคนอื่นเลย นี่นา

อะไรนะครับ มีของหายในโรงเรียน!

เอ...ผมก็ไม่เห็น มีใครแปลกๆ เข้ามาเลยนี่

ถ้าเห็น อย่าลืม บอกฉัน ล่ะ

เอ้า!

แล้วนั่นตาพร เอาขาโต๊ะเก่าๆ ไปทำ�อะไรล่ะ

อ๋อ

ก็พอดีว่างๆ เลยลองหา ไม้มาต่อโต๊ะ ดูน่ะ อืม ก็ดี

89

คืนนั้น นั่นไง เปิดไฟเร็ว

หยุดนะ เจ้าหัวขโมย

อ้าว! ตาพร

ที่แท้ขโมยคือตาพรหรอกเรอะ ฉันอุตส่าห์ไว้ใจมาตลอด

ขะ...ขโมย

แล้วตาพรก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง

อะไรครับ

อ๋อ...

เรื่องมันเป็น อย่างนี้นี่เอง ครับ

90

โธ่! ตาพร

ครับ!

ก็อย่างที่ผมบอกตอนกลางวันนั่นล่ะ ผมเห็นไม้เก่าๆ เยอะ ก็เลยเอามา ต่อโต๊ะใหม่ พอต่อเสร็จ ก็เอามาแทนโต๊ะเก่าๆ ในชั้น โดยโต๊ะเก่าผมก็เอาไปเก็บ ในห้องเก็บของไม่เคยยุ่งกับ ลิ้นชักเลย

งั้นพาไปดู ห้องเก็บของ สิ

ห้องเก็บของ

นั่น โต๊ะผม

จริงด้วย หนังสือการ์ตูน กับขนมยังอยู่ครบ

การ์ตูน กับขนม เนี่ยนะ

แหงะ ซวยล่ะ

ตาพร ครูขอโทษด้วยที่เข้าใจผิด ดีแล้วล่ะตาพร ความซื่อสัตย์สุจริตน่ะดี แต่ต่อไปอย่าลืมบอกฉันก่อนล่ะ ครับๆ คุณครู

จบภาค ๙

91

ภาคสิบ ผู้ดี ย่อมไม่ประพฤติชั่ว มาเร็วรถ จะออกแล้ว เด็กๆ

โรงเรียนเลิกแล้ว

โรงเรียนรักวิชา

รอเดี๋ยว

นั่งชิดใน หน่อย นะคร้าบ

ืน น ื ร ร บ บ

้วย ด ่วย

เสียงรถ มาแล้ว

ไปด้วย

ช

!

?

หือ

ับ หม เก็บกระเป๋าเร็วใบตอง รถจะออกแล้ว

กรี๊ด!

กรี๊ด!

โอย

ตุ้บ! 92

เจ้าจ้อย ไปโดนใคร ทำ�มา

มีเลือดออกด้วย น่ากลัวจังใครซ้อม เจ้าจ้อย โอย

โอย

ไม่ต้องโอยแล้ว บอกสิใครทำ�

โอย

เจ้ายักษ์ชั้น ป.๕ รุ่นน้องเนี่ยะนะ

เจ้ายักษ์ ชั้น ป.๕ อะเด้...อูย

93

ใช่...มันมาขู่เอาตังค์ ค่ารถสองแถวของฉัน พอไม่ให้มันก็เลยซ้อมเอา ฮือๆ

ไม่ได้นะไอ้ยักษ์มันขู่ฉันไว้ ว่าถ้า ฟ้องครูมันเอาฉันตายแน่ๆ ฮือๆ

อันธพาลแบบนี้ เราไปฟ้องครูมาลี ดีกว่า

เนี่ย! ฉันไม่รู้จะกลับบ้านได้ไง ตังค์ค่ารถก็โดนแย่งไปหมด

โหดจัง ...

มา...มา

มารวมตังค์กัน เป็นค่ารถให้เจ้าจ้อย ก่อนดีกว่า

คนละบาท สองบาท จ้ะๆ

94

ไม่ไป เอ่อ...ฉันขอบใจ พวกเธอจริงๆ เลย ห้องพยาบาล

เอ้า! ค่ารถนาย รีบกลับบ้านดีกว่า

แน่เหรอ

ไม่ต้อง ฉันทนได้

ขอบใจทุกคนมากจะนั่งพักนึง ก่อนพวกเธอกลับก่อนเหอะ

วันต่อมา นั่น เจ้ายักษ์

แปลกนะ เจ้ายักษ์มันดูเงียบๆ ไม่น่าเชื่อว่าจะอันธพาล ได้ขนาดนี้

แล้วเขาเป็นอะไร เข้าห้องพยาบาล บ๊อยบ่อย

?

สงสัยจะ อันธพาล แอบซุ่ม 95

ฮื่ม...ฉันทนคนพาล อย่างนี้ไม่ไหวแล้ว ฉันจะฟ้องครู

เย็นวันนั้น

เจ้าจ้อย ไปโดนไอ้ยักษ์ ไถเงินอีกแล้ว เรอะ อูย...อย่าเลยเพื่อน ฉันไม่อยากเจ็บกว่านี้ ขอแค่ค่ารถสองแถว ก็พอ

มาช้าจัง

โอย... ใช่... เจ้ายักษ์

เย็นอีกวัน

รุ่นพี่ครับ ผมขอโทษ ก็ครูห้องพยาบาล ไม่ออกไปซะทีนี่

นี่แน่ะ!

อย่ามาแก้ตัว รีบเอายาแดง กะพลาสเตอร์มา

อย่าอัด ผมเลย

โอ้ย 96

ะ!

เพี๊ย

โอย

ฉันจะรีบแต่งหน้า ไปหลอก เจ้าพวกนั้น

เร็ว!

เดี๋ยวฉันก็ไม่มีตังค์ ซื้อบุหรี่กันพอดี

ชั่ว ครบสูตร เลย

ครับ พี่จ้อย

แต่งหน้า ถ้าพวกโง่นั่น กลับบ้านก่อนฉัน กลับมาฉัน แต่งหน้า เล่นงาน นายแน่ ไอ้ยักษ์ เอ้ย!

แฮะ

เอ่อ

แฮะ

พวกนาย

ครู...มาลี

หลอกเรา

ไม่ต้องมายิ้ม ชอบข่มเหงรังแกคนนัก ตามครูไปห้องพักครู เดี๋ยวนี้ ผมผิดไปแล้ว โทรเรียก ผู้ปกครอง มาเดี๋ยวนี้ เลย

97

ทำ�ไมปล่อย ให้เขารังแก อย่างนี้ล่ะ

ผมไม่อยาก มีเรื่องกับ รุ่นพี่ครับ

ใบตองว่ายักษ์คิดไม่ถูก เราต้องถือความถูกต้อง เป็นธรรม ไม่ยอมแพ้ สิ่งชั่วร้ายถึงจะถูก โมโห แทน

อย่าเลยครับ ครูมาลีคงจะ ลงโทษพี่จ้อย หนักพอแล้ว โกรธมากไป เดี๋ยวใจ ฟุ้งซ่าน เปล่าๆ

มันน่าจะซัด สักตุ้บ...ฮึ

ฮื้อฮือ!

ยังกะคำ�พระสอนเชียวนะ ขอบใจที่ช่วยเตือนสติให้ ใบตองรู้จักเหนี่ยวรั้งใจ ตนเองขอบใจมากจ้ะ น้องยักษ์

ฮิ ฮิ

พ่อผมสอนไว้ ครับ

นี่ละ ประโยชน์ จากคำ� พ่อสอน

ผู้ดีย่อมไม่ ประพฤติชั่ว จำ�ให้ขึ้นใจ นะครับ 98

จบภาค ๑๐

คณะผู้จัดทำ� ที่ปรึกษา นายชาย นครชัย นางสาวอัจฉราพร พงษ์ฉวี นายชัยพล สุขเอี่ยม นายอิสระ ริ้วตระกูลไพบูลย์ นายอนุกูล ใบไกล

อธิบดีกรมส่งเสริมวัฒนธรรม รองอธิบดีกรมส่งเสริมวัฒนธรรม รองอธิบดีกรมส่งเสริมวัฒนธรรม เลขานุการกรม ผู้อำ�นวยการกองส่งเสริมและถ่ายทอด ศิลปวัฒนธรรม

คณะทำ�งาน นางสาวมรกต งามภักดี นายสินสมุทร จุนจิรสกุล นายอรุณ แสนสมบูรณ์สุข นายณัฏฐวุฒิ เมฆดี นางเชลงลักษณ์ คงช่วย นางสาวเบญจมาศ เดชสิมา นายอภิชาติ ศรีธงชัย นายคิรากร วิเศษวงศา นางสาวคนึงนิตย์ ทองวัน

99

นักวิชาการวัฒนธรรมชำ�นาญการ นายช่างภาพชำ�นาญงาน นักวิชาการวัฒนธรรมปฏิบัติการ นักวิชาการวัฒนธรรม นักวิชาการวัฒนธรรม นักวิชาการวัฒนธรรม นักวิชาการวัฒนธรรม นักวิชาการวัฒนธรรม เจ้าหน้าที่ธุรการ

99

100

100

กรมส่งเสริมวัฒนธรรม เลขที่ ๑๔ ถนนเทียมร่วมมิตร แขวงห้วยขวาง เขตห้วยขวาง กทม. ๑๐๓๑๐ โทรศัพท์: ๐ ๒๒๔๗ ๐๐๒๘ ต่อ ๔๑๖๒-๔๑๖๖ www.culture.go.th 101

เปนเด็กดี ของทุกคนนะคะ

.......................

เลขที่ ๑๔ ถนนเทียมรวมมิตร แขวงหวยขวาง เขตหวยขวาง กทม. ๑๐๓๑๐ โทรศัพท ๐ ๒๒๔๗ ๐๐๒๘ ตอ ๔๑๖๒-๔๑๖๖ www.culture.go.th

102