เรื่ อง..

มดกับตั๊กแตน

ในฤดูร้อน ตั๊กแตนตัวหนึ่ง กำลังร้องเพลงอย่างสบายใจ

แต่ฝูงมดก็ไม่สนใจและยังคงมุ่งหน้า ทำงานต่อไปอย่างไม่หยุดหย่อน

เชอะ ข้าไปก็ได้

และเมื่อฤดูหนาวมาถึง...

หนาวจัง... ข้าก็หิวแล้ว

เจ้าตั๊กแตนจึงเดินโซเซมายังรังมดแล้ว วิงวอนว่า

ข้าหิวเหลือเกิน ขออาหารได้มั้ย เพื่อนรัก

มดจึงกล่าวขึ้นว่า

เราอดทำงานกำ ตลอด เพื่อเก็บ อาหาร แต่เจาเอาแต่ เล่น ไม่แบ่งหรอก

มุแง๊

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า จงหมั่นเก็บออมเพื่อ สำรองไว้ยามขัดสน

จบบริบูรณ์...

จัดทำโดย นาย อติวิชญ์ หมื่นสุกแสง เลขที่ 13 ม.6/2