Μαρία Πάστρα A History State Maria Pastra

Στην Αφροδίτη μου, το αστέρι της ζωής μου Στη μνήμη των γονιών μου Dedicated to my daughter Aphrodite, the star of my life In memory of my parents

3 H Μαρία Πάστρα πειραματίζεται με την απεικόνιση της σύζευξης διαφορετικών εποχών. Ο χρόνος μεταλλάσσεται αδιάλειπτα στα έργα της, το παρελθόν και το παρόν συμβαδίζει και οι υπερβατικές εικονογραφικές συνυπάρξεις αγγίζουν τη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας. Η εικαστικός αποκρυσταλλώνει στιγμιότυπα της καθημερινής ζωής στην Αθήνα του περασμένου αιώνα, μας μεταφέρει την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και με τις επεμβατικές εικονιστικές αναφορές μας επαναφέρει στην εποχή μας. Παρουσιάζει μια συνομιλία του χθες με το σήμερα συνδυάζοντας διαφορετικές χρονικές στιγμές και αισθητικές αντιλήψεις. Η συγκλονιστική δεκαετία του μεσοπολέμου έρχεται σε αντιπαράθεση με τη σύγχρονη πραγματικότητα: οι ρομαντικές τουαλέτες των κυριών συνυπάρχουν με το αντισυμβατικό σύγχρονο ντύσιμο, τα ετεροχρονισμένα μέσα μεταφοράς με τα σύγχρονα υπερταχύτατα, τα παραδοσιακά επαγγέλματα της εποχής με τις σημερινές εμπορικές δραστηριότητες, τα νεοκλασικά οικοδομήματα με τα μεταμοντέρνα. Οι εικόνες παρόντος-παρελθόντος της Πάστρα εναλλάσσονται στον ίδιο καμβά και παρόλο που η σύνθεσή τους είναι δύσκολο εγχείρημα, καταφέρνει να την αποδώσει με αφηγηματική ευφράδεια. Η δυσκολία του συνδυασμού τόσο πολύ αντιθετικών αισθητικών είναι σαφής, αλλά η καλλιτέχνης χρησιμοποιεί επιδέξια τα εκφραστικά της μέσα, ώστε οι μορφικές της αναφορές να συλλειτουργούν οπτικά, χωρίς να αναιρούν η μία την άλλη. Από τα έργα της απουσιάζει ο φόβος του κενού (Horror vacui), αντίθετα η ζωγράφος εκμεταλλεύεται τα κενά για να αλληλοσυνδέσει τις απεικονίσεις και να σκιαγραφήσει ένα ταξίδι στο χρόνο. Το ταξίδι στον χρόνο, σύμφωνα με τη wikipedia, «είναι μία ιδέα προερχόμενη από την επιστημονική φαντασία η οποία αφορά χειρισμό της ροής του χρόνου συνήθως μέσω κάποιας τεχνολογικής εφεύρεσης (χρονομηχανή). Όχι σπάνια το ταξίδι στο χρόνο συγχέεται με την κβαντική θεωρία των πολλαπλών συμπάντων, όπου μέσω της χρονομηχανής ο χειριστής της αλλάζει την έκβαση ιστορικών γεγονότων και ο ίδιος έτσι μεταφέρεται σε έναν εναλλακτικό κόσμο με διαφορετική ιστορική εξέλιξη». Στις εναρμονισμένες συνθέσεις της ζωγράφου με τα αλλεπάλληλα περάσματα στο χρόνο η Αθήνα των ρομαντικών τραγουδιών γίνεται την ίδια στιγμή και η Αθήνα της μουσικής τραπ, του χορού του δρόμου και του skateboard, οι παραλίες των σεμνότυφων κορασίδων κατακλύζονται από παρέες απελευθερωμένων νέων του 21ου αιώνα, ενώ τα ρετρό καπελίνα, τα φουρό, οι ρεντιγκότες, τα παρασόλια κυκλοφορούν μαζί με τα τζιν, τα αθλητικά και τα σακίδια πλάτης. Η ζωγραφική της Μαρίας Πάστρα: ένα ταξίδι στον χρόνο

4 Το αναγνωρίσιμο μορφοπλαστικό ιδίωμα της Πάστρα χαρακτηρίζεται από μια λεπτομερειακή περιγραφική και ενίοτε ιμπρεσιονιστική διάθεση με πολλά ρεαλιστικά στοιχεία και επιλεκτικές αφαιρέσεις. Μολύβια, ακουα - ρέλες, παστέλ και λάδια διαμορφώνουν την προοπτική, σχηματίζουν τους όγκους, «ζωντανεύουν» τις ανθρώπινες παρουσίες των διαφόρων εποχών και αποτυπώνουν με ακρίβεια την υλική υπόσταση των κτηρίων και των μνημείων. Η πλούσια χρωματική της παλέτα επαναπροσδιορίζει το διαχρο - νικά «ωραίο», διασώζει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των μορφών και δίνει έμφαση σε μεμονωμένα τμήματα της συνολικής εικόνας, που έρχονται σε αντίθεση με επιλεγμένα ασπρόμαυρα στοιχεία. Άνθρωποι άλλων εποχών ταξιδεύουν στο μέλλον ή σύγχρονοι άνθρωποι επισκέπτονται το παρελθόν; Το σίγουρο είναι ότι μέσα από την ποιητική ατμόσφαιρα των έργων της ο θεατής ταξιδεύει από εποχή σε εποχή σε υπέροχα αστικά και παραλιακά τοπία και βρίσκεται ανάμεσα σε δυο πα - ράλληλους κόσμους. Λουΐζα Καραπιδάκη ιστορικός τέχνης

5 Maria Pastra is experimenting with the depiction of the coupling of different eras. Time mutates uninterruptedly in her works, the past and the present go hand in hand and the transcendental pictorial coexistences touch the realm of science fiction. The artist crystallizes snapshots of everyday life in Athens of the last cen - tury, transfers us the surrounding atmosphere and with invasive figurative references brings us back to our time. It presents a conversation of yes - terday with today by combining different times and aesthetic perceptions. The sensational decade of the interwar period is in conflict with modern reality: the romantic toilets of the ladies coexist with the unconventional modern dress, the late means of transport with the modern ultra-fast, the traditional professions of the time with the current commercial activities, the neoclassical buildings with the postmodern ones. Pastra’s present-past images alternate on the same canvas and although their composition is a difficult task, she manages to render it with narra - tive fluency. The difficulty of combining so much antithetical aesthetics is clear, but the artist skillfully uses her expressive means so that her morphic references work together visually, without negating each other. Her works lack the fear of the void (Horror vacui), instead the painter takes advantage of the gaps to interlock the depictions and to sketch a journey through time. Time travel, according to wikipedia, “is an idea derived from science fic - tion that involves manipulating the flow of time usually through some technological invention (time machine). Not infrequently time travel is confused with the quantum theory of multiple universes, where through the time machine the operator changes the outcome of historical events and is thus transported to an alternative world with a different historical development.” In the harmonized compositions of the painter with the successive pas - sages in time, Athens of romantic songs becomes at the same time Athens of trap music, street dance and skateboard, the beaches of prudish girls are flooded with groups of liberated young people of the 21st century, while retro hats, furos, redigotes, parasols circulate along with jeans, sports and backpacks. Pastra’s recognizable morphoplastic idiom is characterized by a detailed descriptive and sometimes impressionistic mood with many realistic el - ements and selective abstractions. Pencils, watercolors, pastels and oils Maria Pastra’s paintings: a journey through time

6 shape the perspective, form the volumes, “animate” the human presences of different eras and accurately capture the material substance of buildings and monuments. Its rich color palette redefines the timeless “nice”, rescues the special features of the forms and emphasizes individual parts of the overall image, which contrast with selected black and white elements. What is certain is that through the poetic atmosphere of her works the viewer travels from season to season in wonderful urban and coastal landscapes and is between two parallel worlds. Louisa Karapidaki art historian

7 Η έννοια του χρόνου είναι αίνιγμα για μένα. Είναι ο χρόνος φυσικό μέγεθος; Υπάρχει παρελθόν, παρόν και μέλλον ή επιπλέουμε όλοι μαζί, ως αιώνιες κυματοσυναρτήσεις σε ένα παντοτινό τώρα; «…Αν μέλλον και παρελθόν είναι ατελείωτα, τότε στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κανενός είδους “κάποτε”. Διαφορετικές στιγμές του χρόνου αιωρούνται σαν σεντόνια, σαν οθόνες που θα εκπέμψουν μια στιγμή, ο κόσμος αποτελείται από αυτές τις ακίνητες στιγμές, από μεγάλες μετα-απεικονίσεις, ενώ εμείς πηδάμε από τη μια στην άλλη», σκέφτεται η Όλγκα Τοκάρτσουκ, στους Πλάνητες. * Από την πλευρά της κβαντομηχανικής διατυπώθηκε τη δεκαετία του 1980 μια θεωρητική προσέγγιση —ανάμεσα στις άλλες— από τους φυσικούς Don Page και William Wootters που ουσιαστικά αναφέρεται σε ένα σύστημα ολικά στατικό, το οποίο ωστόσο μπορεί να εμπεριέχει ένα υποσύστημα, συσχετισμένο με αυτό που ονομάζουμε ρολόι, που εξελίσσεται κάτω από την οπτική ενός παρατηρητή μέσα σε αυτό.** Η κατάσταση του υποσυστήματος-ρολογιού διαφέρει ανάλογα με την ένδειξη του δείκτη αλλά η συνολική κατάσταση του συστήματος συν το ρολόι δεν αλλάζει με τον χρόνο. Ονόμασαν το σύστημα «κατάσταση ιστορίας» (history state). Δεν υπάρχει, λένε, χρόνος. Είναι ακριβώς η κατάσταση που δεν αλλάζει ποτέ. Μαγεύτηκα από τη σύλληψη και την ονομασία του θεωρήματος και δανείστηκα τον όρο «history state» για να βαφτίσω την πρώτη μου ατομική έκθεση. Εξάλλου, νομίζω πως οι σπουδαίοι αυτοί φυσικοί θα μου συγχωρούσαν το δανεισμό γιατί και η επιστήμη χρησιμοποιεί την τέχνη: o μινιμαλισμός και η καλαισθησία είναι επιστημονικά αξιώματα βάσει των οποίων απαλείφονται οι πλεονασμοί και οι ασυμμετρίες όταν οι ερευνητές μάχονται για να αποκαλύψουν τους νόμους της φύσης. Στη συνέχεια, έκανα αυτό που με ευχαριστεί: χρησιμοποιώντας τα αγαπημένα μου μέσα, το λάδι, το μολύβι και την ακουαρέλα, διερεύνησα στον καμβά τι μπορεί να σημαίνουν όλα τα παραπάνω για μένα. Και βυθίστηκα στη δική μου άχρονη κατάσταση. Μαρία Πάστρα * Όλγκα Τoκάρτσουκ, Πλάνητες, μτφρ. Α. Ιωαννίδου, Αθήνα: Καστανιώτης, 2022. ** https://nautil.us/quantum-gravitys-time-problem-236271/

8 The concept of time is a riddle for me. Is time a natural quantity? Is there a past, present and future or are we all floating together like timeless wavefunctions in a constant “now”? “…Because if the future and the past are infinite, then in reality there can be no ‘once upon’, no ‘back when’. Different moments in time hang in space like sheets, like screens lit up by one moment; the world is made up of these frozen moments, great meta-images and we just hop from one to the next,” writes Olga Tokarczuk in her book Flights*. A theory** was proposed in the field of quantum mechanics by Don Page and William Wootters in the 1980s, who discovered that an entangled system that is globally static can contain a subsystem that appears to evolve from the point of view of an observer within it. Called a “history state,” the system consists of a subsystem entangled with what you might call a clock. The state of the subsystem differs depending on whether the clock is in a state where its hour hand points to one, two, three and so on. “But the whole state of system-plus-clock doesn’t change in time,” Swingle explained. “There is no time. It’s just the state — it doesn’t ever change.” In other words, time doesn’t exist globally, but an effective notion of time emerges for the subsystem. I was enchanted by the conception and name of the theorem and borrowed the term “history state” to christen my first personal exhibition. I think these great physicists would excuse my use of the term, as science also borrows from art: minimalism and elegance are axioms which are used to eliminate redundancy and asymmetry when researchers strive to discover the laws of nature. Following that, I did what I enjoy: using my favourite instruments, oil, pencil, and watercolour, I explored what all this could mean for me on my canvas. I enveloped myself in my very own timeless state. Maria Pastra * https://readandlaugh.files.wordpress.com/2020/07/flights_-_olga_tokarczuk.pdf ** https://nautil.us/quantum-gravitys-time-problem-236271/

9 These boots are made for walkin μολύβι, ακουαρέλα, και λάδι σε καμβά These boots are made for walkin pencil, watercolor, and oil on canvas 30×40 cm 2022

10 Το άσπρο καπέλο μολύβι, ακουαρέλα, ακρυλικό και λάδι σε καμβά The white hat pencil, watercolor, acrylic and oil on canvas 70×100 cm 2022

11 Μωβ μολύβι, ακουαρέλα, και λάδι σε καμβά Purple pencil, watercolor, and oil on canvas 70×100 cm 2022

12 Η νίκη I μολύβι, ακουαρέλα και λάδι σε καμβά Victory I pencil, watercolor and oil on canvas 70×100 cm 2022

13 Mall μολύβι και λάδι σε καμβά Mall pencil and oil on canvas 67×70 cm 2022

14 Εξάρες μολύβι, ακουαρέλα και λάδι σε καμβά Boxcars pencil, watercolor and oil on canvas 70 ×100 cm 2022

15 Καλημέρα μολύβι, ακουαρέλα και λάδι σε καμβά Goodmorning pencil, watercolor and oil on canvas 70 ×100 cm 2022

16 Κβαντικό άλμα μολύβι, ακουαρέλα, μαρκαδόρος και λάδι σε καμβά Quantum jump pencil, watercolor, marker and oil on canvas 70×100 cm 2022

17 Tο γεράνι μολύβι και λάδι σε καμβά Geraniums pencil and oil on canvas 69×100 cm 2022

18 Θαλασσόκρινο μολύβι, ακουαρέλα και λάδι σε καμβά Pancratium maritimum pencil, watercolor and oil on canvas 70 ×100 cm 2022

19 Στο φως μολύβι, ακουαρέλα και λάδι σε καμβά Towards the light pencil, watercolor and oil on canvas 70 ×100 cm 2022

20 Ήταν υπέροχο σκυλάκι! μολύβι, ακουαρέλα και λάδι σε καμβά It was a lovely little dog! pencil, watercolor and oil on canvas 70×100 cm 2022

21 Περισπασμός μολύβι, ακουαρέλα και λάδι σε καμβά A Distraction pencil, watercolor and oil on canvas 30×40 cm 2022

22 «Περισσότερα, όμως, ήταν εκείνα που είχαν ήδη γίνει ατμός και που έμειναν μονάχα ως εικόνες στο νου. Γλιστρούν ήδη στην ανυπαρξία και μένει να αναρωτιέται κανείς αν, πράγματι, υπήρξαν ή ήταν αποκύημα φαντασίας» [Από το βιβλίο Περπατώντας στην Αθήνα, του Νίκου Βατόπουλου (Αθήνα: Μεταίχμιο, 2018).] μολύβι, ακουαρέλα και λάδι σε καμβά «However, there were more that had already turned to vapour, retained only as images in our mind. They slip into nothingness and we’re left to wonder if they ever really existed, or were just figments of our imagination» [From the book Walking in Athens, by Nikos Vatopoulos (Athens: Metaixmio, 2018).] pencil, watercolor and oil on canvas 82×70 cm 2022

23 Η νίκη IΙ μολύβι, ακουαρέλα και λάδι σε καμβά Victory II pencil, watercolor and oil on canvas 70×100 cm 2022

24 Της μιας δραχμής τα γιασεμιά μολύβι, ακουαρέλα και λάδι σε καμβά Humble Jasmine pencil, watercolor and oil on canvas 30 ×40 cm 2022

25 Όμορφή μου Αθήνα μολύβι, ακουαρέλα και λάδι σε καμβά My beautiful Athens pencil, watercolor and oil on canvas 70 ×51 cm 2022

26 Ο Κήπος των Διακλαδιζόμενων Μονοπατιών μολύβι, ακουαρέλα και λάδι σε καμβά The Garden of Forking Paths pencil, watercolor and oil on canvas 50×60 cm 2022

27 Πολύχρωμη κυματοσυνάρτηση μολύβι και λάδι σε καμβά Multicolor wave function pencil and oil on canvas 50×60 cm 2022

28 A selfie with celebrities μολύβι, ακουαρέλα και λάδι σε καμβά A selfie with celebrities pencil, watercolor and oil on canvas 50 ×60 cm 2022

29 Η ομπρέλλα μολύβι, ακουαρέλα και λάδι σε καμβά The umbrella pencil, watercolor and oil on canvas 50 ×60 cm 2022

30 Κόκκινο φόντο μολύβι, ακουαρέλα και λάδι σε καμβά Background in red pencil, watercolor and oil on canvas 30 ×40 cm 2022 Το κίτρινο δαχτυλίδι μολύβι, ακουαρέλα και λάδι σε καμβά The yellow ring pencil, watercolor and oil on canvas 50 ×60 cm 2022 Superposition states μολύβι, ακουαρέλα και λάδι σε καμβά Superposition states pencil, watercolor and oil on canvas 30 ×40 cm 2022

31

32 Χαμογελάστε! μολύβι και ακουαρέλα σε καμβά Smile! pencil and watercolor on canvas 52×33 cm 2022

33 Sorry, I’m busy μολύβι και ακουαρέλα σε καμβά Sorry, I’m busy pencil and watercolor on canvas 41×49 cm 2022

34 Multiverse μολύβι, ακουαρέλα και λάδι σε καμβά Multiverse pencil, watercolor and oil on canvas 50 ×60 cm 2022

35 Παράλληλα σύμπαντα σε άσπρο και μαύρο μολύβι, ακρυλικό, παστέλ και λάδι σε καμβά Parallel Universes in black and white pencil, acrylics, pastel and oil on canvas 50 ×60 cm 2022

36 Η πλάνης I μολύβι, ακουαρέλα και ακρυλικό σε καμβά Α wanderer I pencil, watercolor and acrylics on canvas 30×40 cm 2022 Ο πλάνης II μολύβι και ακουαρέλα σε καμβά Α wanderer ΙI pencil and watercolor on canvas 30×40 cm 2022 Καλοκαιράκι μολύβι, ακουαρέλα και λάδι σε καμβά Summertime pencil, watercolor and oil on canvas 35×27 cm 2022

37

38 love.update μολύβι, ακουαρέλα και pastel σε καμβά love.update pencil, watercolor and pastel on canvas 47×36 cm 2022

39 Through the Looking-Glass μολύβι και ακουαρέλα σε καμβά Through the Looking-Glass pencil and watercolor on canvas 55×31 cm 2022

40 Tea time μολύβι, ακουαρέλα και pastel σε καμβά Tea time pencil, watercolor and pastel on canvas 50 ×32 cm 2022

41 Σημαντικότερες Ομαδικές Εκθέσεις 2022 Γράμματα ενός αθώου στρατιώτη, Δημο - τικό Θέατρο Αργοστολίου «Ο Κέφαλος», επιμέλεια Ίρις Κρητικού Φάε, πιάτο, Platforms Project 2022, ΑΣΚΤ, επιμέλεια Λουΐζα Καραπιδάκη Μου λείπεις, Fougaro Athens 14, επιμέ - λεια Ίρις Κρητικού Ύμνος εις την ελευθερίαν, Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας / Μουσείο Γ.Ι. Κατσίγρα, επιμέλεια Ίρις Κρητικού Have a seat!, Hellenic American Union, επιμέλεια Λουίζα Καραπιδάκη Πού πας, βρε Καραγκιόζη;, 1ο Φεστιβάλ Σύγχρονου Θεάτρου Σκιών, Πολιτιστικό Κέντρο Romantso, επιμέλεια Ίρις Κρητικού Η ευτυχία είναι ένα κατοικίδιο πουλί στην αυλή μας, Αίθουσα τέχνης Arte Visione, επιμέλεια Ίρις Κρητικού 2021 Αγάπα ως εαυτόν, Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου, επιμέλεια Ίρις Κρητικού Fragments of truth, Platforms Project 2021, ΑΣΚΤ, επιμέλεια Λουΐζα Καραπιδάκη Platforms Project 2021, ΑΣΚΤ, ομάδα WE33 Μου λείπεις, οι Φίλοι της «Μέριμνα», επιμέλεια Ίρις Κρητικού Άμα ήχησεν η γλυκεία φωνή…, Δημοτική Πινακοθήκη Κορίνθου, επιμέλεια Ίρις Κρητικού Ήμουν παιδί το ’21, Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών, επιμέλεια Λουΐζα Καραπιδάκη Τα απρεπή, Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου, επιμέλεια Κωστής Σχιζάκης GRE -Taste: Η γεύση της Ελλάδας, Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β. & Μ. Θεοχαράκη Η επέτειος, Αίθουσα τέχνης Arte Visione, επιμέλεια Ίρις Κρητικού 2020 Fl âneur, Αίθουσα τέχνης Arte Visione, επιμέλεια Μαρία-Μόσχα Καρατζόγλου και Ευαγγελία Καϊράκη Η ανάσα της φύσης, Αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος Urban multitudes, Platforms Project 2021, WE33, ΑΣΚΤ Après la fête, Αίθουσα τέχνης Arte Visione, επιμέλεια Ίρις Κρητικού 2019 Art Thessaloniki International Contemporary Art Fair, Galeri Binyil, Istanbul Art Thessaloniki International Contemporary Art Fair, περιοδικό τέχνης Days of Art in Greece Η Ελλάδα που αγαπώ, Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Αθηνών «Μελίνα», επιμέλεια Λουΐζα Καραπιδάκη Το χαμόγελο της Τζοκόντα / Πέντε αιώνες καλλιτεχνικής ιδιοποίησης, Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο Αθηνών, επιμέλεια Κωνσταντίνος Πρώιμος και Ιωάννης Ν. Αρχοντάκης Αγάπα με αν τολμάς, Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, επιμέλεια Ίρις Κρητικού Workshop /Corteva Agriscience & Lifescore, Θεσσαλονίκη, επιμέλεια Ίρις Κρητικού Phytologies, Platforms Project 2019, Lala Art Group Βαβέλ, Platforms Project 2019, WE33 / Artia Gallery The way we were, Αίθουσα τέχνης Arte Visione, επιμέλεια Ίρις Κρητικού 2018 Εικαστική δράση/τοιχογραφία, Άσυλο Ανιάτων, επιμέλεια Ίρις Κρητικού Η τέχνη στην περίοδο της κρίσης, E psilon Art Gallery, Λουτράκι Transmutation, 3rd Thessaloniki International Contemporary Art Fair Prometheus 2.0, Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, επιμέλεια Καλλιόπη Λιαδή Water school, Galeri Binyil, Istanbul Τοπολογίες, Platforms Project 2018, Lala Art Group Ζωγραφίζοντας έρχεται η όρεξη, Μουσείο Μπουζιάνη, επιμέλεια Λουΐζα Καραπιδάκη Η τέχνη ο εαυτός μου, Depot Art gallery, επιμέλεια Κωνσταντίνος Βαφειάδης Καινούργιες πατρίδες, Λουτρό των Αέρηδων, επιμέλεια Λουΐζα Καραπιδάκη και Φούλη Παπαγεωργίου

2 γραφές, Χώρος Τεχνών Δήμου Πάρου Art for all, Η Τέχνη στο Παλιό Λιτρίβι, Πόρος 2003 Οι χημικοί στην τέχνη, Διεύθυνση Πολιτισμού Δήμου Θεσσαλονίκης και Ένωση Ελλήνων Χημικών, Αλατζά Ιμαρέτ

43 Η Μαρία Πάστρα γεννήθηκε στην Αθήνα όπου ζει και εργάζεται μέχρι σήμερα. Σπούδασε αρχικά Χημεία στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Πατρών και εργάστηκε είκοσι τέσσερα χρόνια ως στέλεχος στον τομέα των πετρελαιοειδών της ΕΚΟ ΑΒΕΕ –΄Ομιλος ΕΛΠΕ. Παράλληλα, έκανε τις ακόλουθες σπουδές ζωγραφικής: Από το 1999 ως το 2001 μαθήματα ζωγραφικής με τον Δανιήλ Σπυρόπουλο. Από το 2001 ως το 2006 μαθήματα ζωγραφικής με τον Γιώργο Ρόρρη στους χώρους τέχνης «Άποψη» στο Κολωνάκι και «Σημείο» στου Ψυρρή. Από το 2006 ως το 2012 σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας — ζωγραφική με καθηγητή τον Τριαντάφυλλο Πατρασκίδη, αγιογραφία, νωπογραφία και εγκαυστική με καθηγητή τον Παύλο Σάμιο και πολυμέσα με το Μάνθο Σαντοριναίο. Επίσης, εξειδικεύτηκε στην καλλιτεχνική αγωγή με καθηγήτρια την Τιτίκα Σάλλα. Το 2014 επιλέχθηκε ως «ζωγράφος του μήνα» από την ιστορικό τέχνης Λήδα Καζαντζάκη στις «Αναγνώσεις» της Κυριακάτικης Αυγής. Από το 2012 απασχολείται αποκλειστικά ως εικαστικός και διατηρεί ατελιέ στα Βριλήσσια. Έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εικαστικές εκθέσεις και δράσεις. Έργα της βρίσκονται σε ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές. Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος. Maria Pastra was born in Athens where she lives and works up till today. She initially studied Chemistry at the Department of Physics and Maths of the University of Patras and worked for twenty four years as an executive, mostly in the petroleum business. At the same time, she followed her passion and dream and studied art. From 1999 to 2001, she followed group lessons with Daniil Spyropoulos. From 2001 to 2006, she followed painting lessons with Giorgos Rorris in art spaces “Apopsi” and “Simio” in Athens. In 2006 she was accepted to the Athens School of Fine Arts where she studied painting with professor Triantafyllos Patraskidis, fresco, icon painting and encaustic painting with professor Pavlos Samios. Since 2012, she has been working exclusively as a painter. She has participated in group painting exhibitions and various other artistic events. Her work can be found in private as well as public collections. She mostly uses oil, acrylic, watercolor and crayons for her works. She is a member of the Chamber of Fine Arts of Greece. Βιογραφικό σημείωμα Biographical note