ADAT PERKAHWINAN UNIK MASYARAKAT DI SABAH SARAWAK Adat ‘berjarum-jarum‘ dan ‘melah pinang‘ ini merupakan sebahagian daripada adat perkahwinan kaum Iban di Sarawak. Langkah pertama yang dilakukan oleh pihak lelaki apabila telah berkenan dengan seorang gadis

.

Langkah ini lebih kurang sama seperti merisik dalam tradisi masyarakat Melayu.

Setelah ‘berjarum jarum‘ dipersetujui oleh kedua-dua pihak, acara pertunangan akan dilaksanakan.

Kedua-dua pengantin hendaklah membuka kasut di kaki kanan masing-masing,

lelaki meletakkan kakinya di atas kaki pengantin perempuan.

ADAT BASUH KAKI

Buri Pu’o dalam bahasa Tutong ialah adat resam dimana kaki pengantin perempuan akan di tuangkan air.

ADAT PERKAHWINAN JAWA

Upacara Panggih/Temu - Kembar mayang akan dibawa keluar rumah -Diletakan di persimpangan dekat rumah -Tujuannya untuk mengusir roh jahat -Kembar mayang adalah gubahan bunga -Terdiri dari daun-daun pohon kelapa yang dicucukkan ke batang pohon kelapa.

THAALI merupakan lambang suci perkahwinan yang dikalung pada leher pengantin perempuan.

HANTARAN yang terdiri daripada kalungan bunga, sari, buah-buahan dan barang kemas untuk pengantin perempuan.

Asal usul bangsa Melayu merupakan sesuatu yang sukar ditentukan. Walaupun terdapat beberapa kajian dilakukan untuk menjelaskan perkara ini, tetapi kata sepakat antara para sarjana belum dicapai. Secara amnya terdapat 1 teori mengenai asal-usul bangsa Melayu iaitu ;

❖Bangsa Melayu Berasal daripada Nusantara (Teori Nusantara) ❖Selain itu ada juga pendapat yang mengusulkan bahawa orang Minangkabau itu berasal daripada pengikut Nabi Nuh, iaitu bangsa Ark yang mendarat di muara Sungai Jambi dan Palembang, semasa banjir besar berlaku di bumi. Tetapi pendapat ini masih belum mendapat bukti-bukti yang kukuh.

Teori Yunnan ❖Kapak Tua yang serupa dengan Kapak Tua di Asia Tengah ditemui di Kepulauan Melayu. Perkara ini menunjukkan adanya migrasi penduduk daripada Asia Tengah ke Kepulauan Melayu. ❖Adat resam bangsa Melayu mirip kepada suku Naga di daerah Assam (Berhampiran dengan sempadan India dengan Myanmar). ❖Bahasa Melayu adalah serumpun dengan bahasa di Kemboja. Dengan lebih lanjut lagi, penduduk di Kemboja mungkin berasal daripada dataran Yunnan dengan menyusuri Sungai Mekong. Perhubungan bangsa Melayu dengan bangsa Kemboja sekaligus menandakan pertaliannya dengan dataran Yunan.

Berdasarkan Teori ini, dikatakan orang Melayu datang dari Yunnan ke Kepulauan Melayu menerusi tiga gelombang yang utama, yang ditandai dengan perpindahan Orang Negrito, Melayu Proto, dan juga Melayu Deutro.

Orang Negrito • Orang Negrito merupakan penduduk paling awal di Kepulauan Melayu. Mereka diperkirakan ada di sini sejak 1000 SM berdasarkan penerokaan arkeologi di Gua Cha, Kelantan. Daripada orang Negrito telah diperturunkan orang Semang yang mempunyai ciri-ciri fizikal berkulit gelap, berambut keriting, bermata bundar, berhidung lebar, berbibir penuh, serta saiz badan yang pendek.

Melayu Proto • Perpindahan orang Melayu Proto ke Kepulauan Melayu dianggarkan berlaku pada 2,500 SM. Mereka mempunyai peradaban yang lebih maju daripada orang Negrito, ditandai dengan kemahiran bercucuk tanam. Terdapat satu lagi persamaan antara Melayu Proto dimana dikenali sebagai Melayu Negosiddek dimana kebanyakan terdapat disebuah pulau yang dikenali sebagai Pinang. Melayu Negosiddek ini mahir dalam bidang lautan tetapi tidak pandai berenang.

Melayu Deutro •Perpindahan orang Melayu Deutro merupakan gelombang perpindahan orang Melayu kuno yang kedua yang berlaku pada 1,500 SM. Mereka merupakan manusia yang hidup di pantai dan mempunyai kemahiran belayar.

Teori Nusantara • Bangsa Melayu dan bangsa Jawa mempunyai tamadun yang tinggi pada abad kesembilan belas. Taraf ini hanya dapat dicapai setelah perkembangan budaya yang lama. Perkara ini menunjukkan orang Melayu tidak berasal dari mana-mana, tetapi berasal dan berkembang di Nusantara. • K.Himly tidak bersetuju dengan pendapat yang mengatakan bahawa Bahasa Melayu serumpun dengan Bahasa Champa (Kemboja). Baginya, persamaan yang berlaku di kedua-dua bahasa adalah satu fenomena "ambilan"

Tulisan melayu Terdapat empat fasa perubahan sistem tulisan orang Melayu, bermula daripada era Melayu lama, kemudian era Melayu moden awal, Melayu moden akhir dan juga era Melayu kontemporari yang merupakan era kita sekarang.Wujud tiga jenis sistem tulisan di era Melayu lama. Tulisan-tulisan tersebut adalah

Tulisan Rencong

Sistem tulisan Rencong merupakan satu sistem tulisan yang digunakan oleh orang Melayu di sekitar kawasan Sumatera, Kerinci, Bengkulu, Palembang dan juga Lampung ketika era Melayu lama. Secara rasminya iaitu pada tahun 682M hingga sekitar 1500M, tulisan ini pupus pada abad ke 18.

Rencong ditemui di atas kulit-kulit kayu, diukir pada batang buluh dan daun pokok dan terdapat juga penemuan ukiran pada tanduk kerbau dan kambing.Perkara menarik tentang tulisan Rencong yang ditemui ialah tulisan ini tidak mempunyai kata pinjaman bahasa Arab dan ia menunujukkan kemungkinan besar sistem tulisan ini digunakan sebelum kedatangan pedagang Arab ke sini.

Tulisan Pallavi Kedatangan orang dari India ke kawasan sekitar sini telah membawa sistem tulisan Pallavi atau juga dikenali dengan nama Pallava. Tulisan ini diasakan daripada sistem tulisan abad pertama masyarakat India yang dinamakan Vatteluttu. Tulisan Pallavi merupakan sistem tulisan lama orang Tamil yang datang dari bahagian Selatan India.Termasuk dalam era tulisan Melayu lama, Pallavi yang berasaskan kepada masyarakat india dan agama Hindu menyebabkan kesukaran apabila tibanya era kedatangan Islam dalam masyarakat Melayu.Perkara ini kerana elemen-elemen Sanskrit dan Hindu menyukarkan orang untuk menterjemah dan memahami al-Quran dan Hadis dengan mudah. Kekangan ini menyebabkan orang Melayu berusaha untuk memperbaiki kelemahan-kelemahan ini.

Tulisan kawi Tulisan Kawi adalah sistem tulisan yang digunakan oleh orang Melayu sejak abad ke 8. Ia digunakan serentak dengan bermulanya era permulaan tulisan jawi di kalangan orang Melayu.Perkara ini berdasarkan kepada penemuan sebuah batu nisan orang Melayu yang dikenali dengan nama Ahmad Majnun di Pengkalan Kempas, Sungai Ujang, Negeri Sembilan. Batu nisan yang tertera tahun 1463 memaparkan kedua-dua bentuk tulisan orang Melayu kepada tulisan jawi serta bukti kedatangan Islam yang mula bertapak di Tanah Melayu.

Tulisan Kawi diasaskan oleh orang Jawa, jadi tulisan ini turut dikenali dengan nama tulisan lama Jawa.Terdapat dua artifak lama yang ditemui memaparkan tulisan Kawi iaitu batu bersurat yang dijumpai di daerah Tapanuli, Sumatera, ia dikenali sebagai batu bersurat Joreng (1179M) dan juga batu bersurat Padang Lawas (1213M).Jadi, itulah tulisan Melayu lama yang digunakan oleh nenek moyang kita dahulu. Sistem tulisan ini berubah mengikut peredaran zaman yang berlaku sehinggalah tulisan rumi dan jawi ditemui.

Piktogram Tidak seperi yang disangka ramai, piktogram hanya membentuk satu pecahan kecil daripada semua aksara Cina. Walaupun berasal daripada gambar, namun aksara-aksara dalam kategori ini telah mengalami pemiawaian, pemudahan, dan penggayaan agar mudah ditulis, maka asal-usul aksara sedemikian tidak sentiasa jelas. ContohL 日 (rì) untuk "matahari", 月 (yuè) untuk "bulan", dan 木 (mù) untuk "pokok" atau "kayu".Tidak terdapat bilangan yang tepat untuk jumlah aksara moden yang bersifat piktogram; namun, Xu Shen (c. 100 M) menganggarkan bahawa 4% aksara sedemikian tergolong dalam kategori ini.

ALAT MUZIK TRADISIONAL ORANG MELAYU ❖ Alat muzik tradisional orang melayu mempunyai 4 alat muzik yang menarik perhatian orang ramai dan banyak digunakan dalam majlis-majlis kebudayaan.

❖ Alat muzik tradisional orang melayu yang berikut ialah : ❖ Gendang ❖ Irama Rebana ❖ Serunai ❖ Canang

GENDANG ▪ Gendang merupakan alat bunyi-bunyian diperbuat daripada kulit binatang seperti lembu,kerbau dan kambing. ▪ Alat muzik ini dibunyikan melalui pukulan tangan atau menggunakan alat pukulan gendang. Gendang ini boleh didapati pelbagai saiz dan digunakan secara meluas dalam majlis-majlis kerayan serta majlis-majlis kebudayaan

GENDANG 2 MUKA : ▪ Gendang silat ▪ Gedombak

IRAMA REBANA ▪ Ia sering dimainkan oleh masyarakat melayu pada masa kini. Bagi mengiringi lagu-lagu kebudayaan seperti dikir barat.