Bir Hicret Yolculuğ

u. .

Bir Hicret Yolculuğ

u. .

TAY Bir Hicret Yolculuğu... Erdem Yayın Grubu: 2092 Düş Değirmeni: 89 ISBN: 978-975-8739-99-8 Genel Yayın Yönetmeni: Zeynep Sağlam Uyarlayan: Bilgenur Çorlu Editör: Fatma Hazan Türkkol Kapak ve Grafik Tasarım: Huriye Taştan

Resimleyen: Laciverd Fikir ve Tasarım Ajansı Yapımcı: Mustafa Emre Tülün Senarist: Betül Yağsağan Birgören © Erdem Yayınları Tic. AŞ, 2023 Tüm yayın hakları saklıdır. Tanıtım için yapılacak kısa alıntılar dışında, yayıncının yazılı izni olmaksızın hiçbir yolla çoğaltılamaz ve kullanılamaz. İstanbul, 2023 (5.000 adet) Baskı: Pelikan Basım Matbaa ve Ambalaj San. Tic. Ltd. Şti. Sertifika Numarası: 40619 Düş Değirmeni, Erdem Yayın Grubu markasıdır.

ERDEM YAYINLARI TİC. AŞ Başak Mah. Mevlana Celaleddin Rumi Cad. No: 26 Bodrum Kat 34480 Başakşehir/İstanbul T: 0212 486 34 00 F: 0212 486 34 01 [email protected] www.erdemyayinlari.com.tr Sertifika Numarası: 40018

Bir Hicret Yolculuğ

u. .

4

Eski, çoook eski zamanlarda Riyah adında meraklı bir tay vardı. Güzel şehir Mekke’de annesiyle birlikte yaşardı. En yakın arkadaşı Keklik’le beraber oyun oynamaya bayılırdı. Sıcacık çöl kumlarının üzerinde koşturmayı çok severdi. Bir tek derdi vardı: Tepelerin üzerinden atlayamamak. Hatta küçük olanların bile.. Ama bunun için her gün sayısız deneme yapıyordu. Mutlaka başaracaktı.

5

O sabah erkenden uyandı. “Günaydın

güzel gün! Günaydın güneş, sana da günaydın Keklik.” dedi. “Annemin doğum günü olur da gün güzel olmaz mı?” diyerek bir sağa bir sola koşturdu. Annesine vereceği en güzel hediyenin çölün ortasında yetişmiş bir çiçek olabileceğini düşündü. Evet, evet! Annesine çiçek götürebilirdi. Tepeleri aştı, kayalıkların arasına baktı. Sonunda sapsarı ve parlak bir çiçek buldu. Uzanıp çiçeği koparmıştı ki arkadaşı Keklik nefes nefese yanına geldi.

6

“Koş Riyah, Medine’ye gidecek olan kervan bugün yola çıkıyormuş. Anneni de kervanla göndermeye karar vermişler. Koş!” diye bağırdı. “Sahibinizin konuşmalarını duydum, annen seni arıyormuş, kervana katılmamak için epey kaçmış ama kervana onu da almışlar.” Riyah, bir anda dondu kaldı. Keklik neler diyordu böyle? Sonra aniden koşmaya başladı. Hem dörtnala koşuyor hem de arkadaşına, “Ben de Medine’ye giderim o zaman, annemin yanına.” diye planını anlatıyordu. Dur durak bilmeden koştu. Tay, kararını vermişti. Medine’ye gidip annesini bulacaktı. Annesi de onu aradığına göre çabucak kavuşurlardı.

7

Riyah, sürekli koşuyordu ama hâlâ Mekke’den bile çıkamamıştı.

8

Koşarken kendi hâlinde dinlenen yaşlı bir deveye paaaat diye çarptı. “Sana da merhaba küçük, ismim Jabal.” dedi yaşlı deve rahatsız edildiğini hissettirerek.

“Ah! Affedersiniz. Ben Medine’ye gitmeliyim.” diye karşılık verdi Riyah. 9

Riyah, Jabal’la sohbet etmeye başladı. Olup biteni soluksuz anlatıyor, en ince ayrıntıları bile söylüyordu. Derken yaşlı devenin Medine’nin yolunu bildiğini öğrendi. Sevinçle bir çığlık atıp “Harika bir haber bu. O zaman beni götürebilirsin.” dedi. Bir süre bekledi. Bir süre daha bekledi. Bir süre daha ama Jabal’dan hiç ses çıkmadı. Riyah bir kez daha “Değil mi?” diye sordu. Yaşlı deve sağa baktı, sola baktı, taya cevap vermedi. Riyah vazgeçer mi? Geçmedi tabii. Yalvarıp yakardı. Sonunda, “Tamam çocuğum, tamam!” dedi Jabal amca. Ağır ağır ayağa kalktı. “Dur da önce su içeyim.” deyip kuyuya doğru yürüdü.

10

Tay koşup önüne geçti. “Ne suyu? Sırası mı? Haydi, haydi geç kalıyoruz.” diyerek Jabal amcanın çevresinde dönmeye başladı. Jabal’ın kaşları çatıldı. “Dur küçük!” dedi. “Ben gördüğün gibi bir deveyim. Uzun yolculuklardan önce su içip hörgücümde biriktiriyorum. Yolculuğumuz yarıda kalsın istemezsin değil mi?” Jabal amcanın kararlı sesi karşısında tay, “Peki, tamam. Afiyet olsun.” diyerek kenara çekildi.

11

Jabal amca su içmeye başladı. Biraz içti, biraz daha.. Sonra daha çok içti. Sonunda hörgücünü suyla doldurdu. Kuyudan başını kaldırıp, “Elhamdülillah!” dedi.

12

Ağır adımlarla yürümeye başladı. Minik tay da seke seke peşine takıldı. Jabal, pek belli etmese de küçük taya yol arkadaşı olduğu için mutluydu. Tüm dikkatini yola verdiğinden Mekke’den çıkarken iki adamın onları gördüğünü fark etmedi. Adamlar, biri çok büyük, biri de çok küçük bu sahipsiz iki arkadaşı yakalamak için onları takip etmeye başladılar.

13

Riyah ve Jabal amca çölde kum fırtınalarını aştı. Uzun yollar geçti. Gece olup karanlık çökünce Jabal, “Bak, şu mağaraya girelim. Hem dinlenelim hem de sabah olmasını bekleyelim.” dedi. “Hem şu adamlardan da kurtulmuş oluruz.” diye ekledi Riyah.

14

Bir Hicret Yolculuğ

u. .

Tay Riyah ve yaşlı deve Jabal’ın macera dolu yolculuğunu adım adım takip etmeye ne dersin? Mekke’den Medine’ye uzanan bu muhteşem yolculuğa Jabal amcanın anıları eşlik ediyor. Sevgili Peygamberimiz ve Hazreti Ebubekir’in birlikte tamamladıkları Hicret yolculuğunu hatırlayan Jabal amca, tayı unutamayacağı güzelliklerle tanıştırıyor. Biri çok büyük biri çok küçük bu iki arkadaşın yolculuğu, yardımlaşmayı, vefayı ve inancı sıcacık bir his olarak zihinlere yerleştiriyor.

Dışarıdan görünmemeleri gerekiyordu. İyice eğildiler. Çıt çıkartmadılar. O sırada bir örümcek, sevgili Peygamberimiz için yapabildiği en iyi şeyi yapmaya başladı: Çok sağlam bir yuva. Mağaranın girişine bir ağ örmeliydi. Hem de hemen. Hızla çalışmaya başladı. Öyle hızlı, öyle hızlı hareket ediyordu ki kısa bir zamanda muhteşem bir ağ ördü, geçip ortasına kuruldu.

ISBN: 978-975-8739-99-8

Bandrol Uygulamasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmeliğin 5. maddesinin ikinci fıkrası çerçevesinde bandrol taşıması zorunlu değildir.