ครบรอบ 85 ปี กับเรื่องราวดี ดี ของสวนสราญรมย์ มีนาคม 2565 “สุขใจในสวนสราญรมย์”

By ศูนย์เรียนรู้ SSR

เรื่องเล่า " ผ้าป่ า ตึกส้ม กับสาวชาวกรุ ง" สำหรับฉันแล้วการทอดผ้าป่ ามันช่างห่างไกลกับฉันเหลือเกินเป็ นเพราะ ฉันเกิดและเติบโตในกรุ งเทพฯ ใจกลางเมืองหลวงที่มีแต่ความวุ่นวาย แข่งขัน เร่งรีบ ทำให้วิถีการดำเนิ นชีวิตของฉันไม่ค่อยได้เข้าวัดทำบุญหรือร่วม กิจกรรมทางศาสนาเท่าที่ควร เมื่อเรียนจบฉันเข้ารับราชการในจังหวัดสงขลาและในปี 2551 ฉันย้าย ตามสามีมาปฏิบัติงาน ณ.โรงพยาบาลสวนสราญรมย์ จังหวัดสุราษฎร์ธานี ดินแดนที่มีคำขวัญอย่างที่ทุกคนทราบกันว่า "เมืองร้อยเกาะ เงาะอร่อย หอยใหญ่ ไข่แดง แหล่งธรรมะ" ฉันปฏิบัติงานที่แผนกผู้ป่ วยนอก จนพ.ศ. 2557 อย่างเข้าสู่ปี ที่ 6 ที่ย้าย มา โรงพยาบาลมีการเปลี่ยนแปลงหลายสิ่ งหลายอย่างมากมาย ไม่ว่าจะ เป็ นคุณหมอที่ย้ายมาและอยู่ให้ชื่นชมได้ไม่นานก็ทยอยแยกย้ายกันไป เติบโต ราวกับว่าที่นี่ เป็ นเพียงสถานี ระหว่างทาง รอให้ผู้โดยสารที่เดินทาง มากับขบวนรถด่วนสายใต้ แวะเช็คอินเพื่อเก็บเกี่ยวภาพความประทับใจ และความทรงจำที่ดีก่อนกระโจนขึ้นรถไฟไปต่อยังจุดหมายปลายทางที่ แต่ละคนวาดฝั นไว้ การเปลี่ยนแปลงไม่เพียงเฉพาะบุคลากร ระบบการทำงาน นโยบาย สภาพแวดล้อมและสิ่ งต่างๆ ทยอยพัฒนาตามไปด้วย โดยเฉพาะอาคารผู้ป่ วยนอกที่เก่าชำรุ ดทรุ ดโทรมแม้ว่าจะได้รับการ ปรับปรุ งซ่อมแซมไปบ้างแล้วยังคงทิ้งร่องรอยเรื่องราวความสุขและเศร้า สลับคลุกเคล้ากันตามอายุและประสบการณ์ไม่ต่างกับผู้สูงวัยที่มีเรื่องราว พร้อมเล่าขานให้รุ่นลูกรุ่นหลานได้ฟั งและชื่นชมต่อไป ประกอบกับอาคารหลังใหม่ที่กระทรวงฯอนุมัติก่อสร้างเพื่อรองรับผู้มาใช้ บริการให้ได้รับความสะดวกสบายสวยงามและปลอดภัยเสร็จพอดี บุคลากรทุกคนต่างดีใจมาก และที่มากไปกว่านั้ น ทุกคนได้รับข่าวดีว่าจะมี การทอดผ้าป่ าเพื่อระดมปั จจัยถวายให้แก่วัดใกล้เคียงไว้ใช้ในกิจกรรมทาง ศาสนาและเพื่อความเป็ นสิริมงคลให้กับอาคารหลังใหม่นี้ ซึ่งเวลานั้ นยังไม่มี ชื่อเรียกอย่างเป็ นทางการ พวกเราชาวสวนสราญรมย์มักจะขนานนามตามสี ของอาคารจนติดปากว่า "ตึกส้ม"

พุ่มผ้าป่ าของ OPD. จัดไว้ 1 พุ่มใหญ่และ 3 พุ่มเล็ก ฉันและพี่จิรานั ดแนะกันว่าเราจะ จองถือพุ่มผ้าป่ า พุ่มเล็กคนละพุ่ม เมื่อถึงวันงาน พุ่มที่เราได้ช่วยกันประดิดประดอยติด ใบเงินใบทองและธนบัตรถูกจับจองถือกันไปหมด ฉันรู้สึกเสียใจแต่นึ กในใจว่าไม่ เป็ นไร ไม่ได้ถือพุ่มก็ขออยู่ในขบวนถือป้ ายก็ได้ ลงทุนตื่นตี 5 แต่งหน้ า ไดร์ผม ฉัน ต้องดูดีเพื่องานนี้ โดยเฉพาะ อย่างน้ อยขอถือป้ ายถ่ายรู ปสวยๆไว้เป็ นที่ระลึกสักภาพ สองภาพก็ยังดี ฉันและพี่จิราเราถือป้ ายคนละมุม ซ้อมเดินเป็ นจังหวะ เว้นระยะห่างเพื่อให้แถวดูดี และสวยงามซ้อมอยู่หลายรอบก่อนที่จะวางป้ าย รอเวลาตั้งแถวริ้วขบวน และแล้วฤกษ์หามยามดีตามเวลาที่ระบุก็มาถึง แต่แล้วความจริงไม่ได้เป็ นดังที่ คิดอีกเช่นเคย ป้ ายผ้าของเราถูกช่วงชิงจับจองหายวับไปในพริบตา ครั้งนี้ ฉันรู้สึกผิด หวังอย่างมาก ต้องทนเก็บความรู้สึกไว้ในใจ เพราะเป็ นงานบุญใหญ่ของโรงพยาบาล จะโวยวายตามหาและช่วงชิงกลับมาคงจะไม่เหมาะสม แม้ใจสั่ งห้ามแต่แววตาและ สีหน้ ามันกลับทรยศ จนพี่จิราต้องเดินมาจับแขนและพูดกับฉันว่า "ไม่ต้องรับผิดชอบ อะไรน่ ะดีแล้ว เอ็งไม่รู้อะไรซะแล้ว ทอดผ้าป่ าแถวบ้านเรา จะสนุกและได้บุญมากก็ ตรงนางรำที่รำหน้ ากลองยาวนี่ แหละ เอ็งรู้ไหมถ้าใครรำสวย รำนานและรำไม่หยุด เขาว่ากันว่าคนนั้ นจะได้ขึ้นสวรรค์ อยู่ให้บายๆ ข้ารู้เอ็งก็ชอบรำ มารำเป็ นเพื่อนกัน งานแบบนี้ ไม่ได้จัดกันบ่อยๆ มาๆๆ" หลังพูดจบพี่จิราก็ดึงแขนฉันไป ฉันรู้ว่านี่ คือคำ ปลอบใจและเป็ นคำพูดไว้สำหรับหลอกเด็ก แต่แปลกความรู้สึกฉันกลับดีขึ้นและคง เหมือนกับบทเพลงท่อนหนึ่ งที่ร้องว่า "รู้เขาหลอกแต่เต็มใจให้หลอก" แม้ในใจย้อน แย้งว่า จะดีเหรอ? ลุ้คเราดูออกเรียบร้อย แถมนุ่ งผ้าถุงอีก ในที่สุดฉันก็ยอมเดินตามพี่ จิราไป เพื่อเพื่อน เพื่อโรงพยาบาลและบุญใหญ่ที่รอฉันอยู่ ลองดูสักตั้งจะเป็ นไร แรกๆฉันรู้สึกเขินอายอยู่บ้าง แต่พอหันมองดูซ้ายขวา โอ้แม่จ้าววว พี่ๆแต่ละคน เห็น เงียบๆใช่ว่าจะยอมกันง่ายๆ จัดกันแบบไม่มีใครยอมใคร ฉันก็คนหนึ่ งที่ไม่ยอม แม้ว่า คนชวนจะเริ่มหอบเหนื่ อยและปี กจมูกบานแล้วแถมชวนให้หยุดและไปหาน้ำกิน แต่...วงการนี้ เข้าแล้วออกยากจริงๆ... ถึงแม้กาลเวลาล่วงเลยมายาวนาน 8 ปี แล้วก็ตาม ทุกครั้งที่ฉันเปิ ดอัลบั้มภาพใน โทรศั พท์ดูรู ปนี้ ทีไร ฉันจะอดอมยิ้มไม่ได้ทุกที

ข้างหลังภาพแต่ละภาพ มักแฝงไปด้วยเรื่องราวความรัก...ความผูกพัน...ความ เมตตา...กำลังใจและมิตรภาพ มันจึงทำให้บรรยากาศและความรู้สึกในวันนั้ น ยังคงติดตราตรึงใจ "สาวชาว กรุ ง"อย่างฉันตราบนานเท่านานจวบจนวันนี้ และจะไม่มีวันเสื่ อมคลายไปจากใจ ฉันอย่างแน่ นอน...ฉันสุขใจเหลือเกินที่ได้อยู่และเติบโตไปกับเธอ... ...สวนสราญรมย์ที่รัก โดยสุภาคินี ใจห้าว พว. คลินิ กเฉพาะทาง14/03/65