Mi vida entre la vida

Mi vida entre la vida. J.Abella Neurons Art & Technology. Un Golpe de mi vida. Yo no soy de Dios ni se de quien, pero trato de encontrar todo lo

1 downloads 256 Views 17MB Size

Recommend Stories


Mi vida es un DESASTRE
Mi vida es un DESASTRE DEL PILAR-mi vida es un desastre.indd 3 4/19/16 3:15 PM Lily Del Pilar Mi vida es un DESASTRE Planeta DEL PILAR-mi vida

]oseph Ratzinger MI VIDA ENCUENTRO
]oseph Ratzinger MI VIDA ENCUENTRO ÍNDICE Prólogo para la presente edición Allector 7 Introducción: Un hijo genuino del católico pueblo bávaro

Story Transcript

Mi vida entre la vida. J.Abella

Neurons Art & Technology.

Un Golpe de mi vida.

Yo no soy de Dios ni se de quien, pero trato de encontrar todo lo que pueda ser una respuesta no a mis pensamientos si no a la vida y encuentro un vacio. He dejado de hacer lo que hacia y dejado toda inspiración y he visto como la vida muere sin razones más que la propia existencia. He dejado de creer en mis palabras porque mis palabras han dejado de creer en mi y han encontrado verdad en boca agena. Cuando cometo errores busco hablar de la existencia como un tema que domino, para asi justificarlos y dar a pensar que se porque hago las cosas , pero la verdad que por más que almas extrañas digan que mi juventud no es verdad, yo sigo en la misma edad de toda mi existencia. Porque he llegado a pensar que la verdad es lo que creo y la creencia es Dios. Entonces he dejado de buscar respuestas y he empezado a creer. He empezado a creer en las cosas que me pasan y que me pasarán. Lo que juzgo y lo que no.

2

He decidido creer en mis ojos ciegos. He despreciado a la gente y la vida me desprecio a mi, porque nadie tiene una apariencia fija, la reputación se la pone los ojos de quién los ve, los que creen que asi es una persona. Nadie es igual con todos. Y ante los ojos de todos, todos somos diferentes. He decidido ver bien.

3

Eh decidido quejarme del calor y cubrirme del frio. Y eh decidido ver a la lluvia como una lástima y a las estrellas como vida. La verdad es que la lluvia es bella y tan bellas son sus gotas como los ojos de una araña. 4

Crei que comportarme sin paciencia me llevaria a cambiar a la gente, pero la vida me golpeo, y la paciencia te lleva a seguir. A seguir tus metas cada dia. Aunque ya sean 10 años que no llegas, o sean 100 veces tus fracasos la paciencia funciona para impulsar tus esfuerzos y creer en tus sueños. Porque son tus sueños tu felicidad. Son lo que tu crees que eres Y lo que crees es Dios.

Y yo podre verlos de forma cansada, aburrido o sin interés y no quererlos más dentro de mi, pero la escritura sirve, y mi pensamiento podria ser el eslavón perdido a la respuesta de alguien más como asi yo encuentro cosas en que creer en otros. Que sin ellos no sabria más. Y asi es la vida. Y asi soy yo.

Creo que lo que escribo para mi es algo viejo, son pensamientos que no me dejan descansar y cuando los escribo ya los conocia y nunca me gustaron porque me molestaban no tenian fin como un punto en un renglón.

5

Mar De Cortes.

Cuando has perdido mil poesias haz una canción que las reemplazca a todas.

9

¿Recuerdas cuando perdiste la memoria?

10

11

12

La fotografia la uso para que la gente pueda ver atravez de mis ojos y entender mi punto de vista. 13

En que momento.

En que momento dejamos de creer en la mirada fria de nuestro ser y nos dejamos perder en los versos ajenos de un poeta. 15

Cuando la vida nos enseño que el amor no va más haya de la esperanza y que la esperanza es solo nuestro deseo de persistir. Mientras las noches hablan en sueños y nuestros sueños son códigos de nuestro fondo que alguna vez vivimos.

Porque a pesar de todas las capas que llevemos la palabra amor habla de tu centro, y de ese centro al infinito es lo mucho que te quiero.

se asimila y asi como las horas marcan mi llegada las palabras explican poco de

y nunca nadie lo ha escrito

lo que tengo. Porque más haya de lo que siento comprendo y cuando lo logró descubro

y si mis palabras llenan algo

que toda belleza es fácil de asimilar.

es solo el vacío que nadie había explicado

Porque decidí llegar más haya de lo que

porque las mías hablan de nosotros

mis ojos pueden ver y asi con mi mirada perdida escarbo con mis manos para encontrarte. Cuando la fuerza es el único impulso y la causa está en mi sentir, asimilo que no eres mía hasta que pueda entrar en ti. Y mi orgullo lo encuentro cuando tu ser acepta mis palabras.

las considero yo un fracaso.

En que momento dejamos de encontrarnos en nuestras palabras y nos dejamos perder en los versos ajenos de algún poeta. Si lo que siento por ti nunca nadie lo ha sentido

Pero nuestro tiempo pasa y la distancia

y si no riman con mi amor

y a nosotros nadie nos vivio. En palabras ajenas nunca te he encontrado y cuando te dedico algunas encontraras mi música en sus letras porque cada letra siente algo 16

Porque a pesar de todas las capas que llevemos la palabra amor sale de mi centro y de ese centro al infinito es lo mucho que te quiero. Y del infinito poco conocemos pero con tu amor lo vivo con los ojos cerrados pero tomados de la mano es como tener a dios de nuestro lado porque la distancia es larga a través de la mirada pero yo mi amor no te veo con mis ojos y si te olvidas de ellos me veras ahí a tu lado. Así mis versos mueren en paz cuando los encuentro ya en tus labios. Saber que ningún pensamiento lo eh perdido cuando lo hayas ya leído. Ante los ojos de otros nosotros no extrañamos. 17

En las sombras.

En las sombras del lenguaje encontré palabras de amor son tan cortas como la vida y solo llevan compañía. He decidido a no escribir más que la inspiración por dudar mata son palabras que no encuentran a quien decirle lo que piensan. Y tu nunca terminas nada Y yo en ti estoy perdido. He decidido a no escribir ya más

19

20

21

22

Ideas Las Ideas vienen de la Luna, Y te llevan a las estrellas. Y yo no se de donde vengo Pero se que estoy viviendo. Y busco y busco la respuesta En un universo ajeno Y he llegado a darme cuenta Que la llevo yo muy dentro. Y mi mente divaga tanto Que me ahogo en mis ideas Mi imaginacion se eleva tanto Que me olvido de las reglas. Las ideas vienen de la luna y te llevan a las estrellas. Y yo no se de donde vengo Pero questiono este universo...

23

Patagonia.

25

Yo no se cuando me acostumbre a quedarme esperando, si siempre que te vas siento peor y tu solo te vuelves más fuerte y así nos quedamos, volviendo a pensar en la próxima vez con recuerdos entre las manos que se ven entre los ojos del alma sabiendo que ocupamos el mismo lugar. Cuando todo se vuelve mas sólido pero tu te desvaneces, ya no se oyen tus pasos en mi cuarto ni las ganas de encerrarme en el toda gota de pasión que alguna vez hubo salió cuando te fuiste.

26

27

Sospecho que la evolución humana no requiere cuerpos. Y lo digo yo y yo estoy lleno de imaginación y escepticismo.

28

29

Entre más perfecta una persona más marcados sus defectos.

30

31

Busco cosas irreales porque conosco gente irreal. 32

Cuando eh soñado suficiente despierto.

33

La inspiración viene en momentos y en momentos se llega al olvido.

34

35

36

Te degradas como ser te obsesionas con tu ser Adoptas todo para ser Y aún no sabes ni quien eres.

37

38

39

40

41

Cuando pienso en mi existencia no recuerdo nada pero se que la vivi.

42

México.

Los silencios de la noche cuentan que en la vida no hay respuestas.

44

La realidad atrapa a la creatividad y la imaginación crea nuevas realidades.

45

46

El tiempo nos arrebato la vida y lo que parecía siempre estar ahí El pasado y el presente

Las palabras son versátiles

No dan más de que hablar

y dan mucho que decir

Pero lo bello es un buen recuerdo

son momentos que creamos

pero el tiempo que nos queda

y es mejor tenerlo cerca

y dejamos olvidar.

es mejor para vivir.

se han convertido en memorias.

porque aunque aquí el tiempo pase en el alma todo queda.

47

En la vida pocas veces recordamos que fue por nosotros.

48

49

¡Y la gente está loca algunas veces, pero todos sabemos disimularla!

50

51

52

Nunca era realmente el amor suficiente para una mujer y un pais... Nunca hasta que solio serloo todo.

53

Un pecado es el placer que se vive en el infierno, un deseo es aquello que se queda en el despecho... 54

Y todos ellos que veian todo lo

por eso yo no dormire por Y cuando creo que no soy nada

que yo escribi,

dias,

dejo pasar el tiempo y luego pasa. cambia hacia donde haya

todas esas cartas de muerte que

por eso yo no se lo que

Y cuando regreso a mis pinturas

cambio y viaje,

estaban junto a mi,

seria...

la verdad es que la vida cambia.

un final es un lugar

asi nos llevan los extraterrestres

Cambia hacia dirección viable,

dentro de un kilometraje.

cuando dormimos,

55

Mientras caras de barro me veian escribir y mientras mentes que leian creyeran que no fuese verdad, la verdad esque miradas tube, observando todo lo que podria pasar. El presente nunca quedara en el pasado. Yo quisiera hablar con el encargado, quisiera pedirle que yo no quiero saber nada. Que porfavor me ponga otro cargo como encender el alumbrado para asi todas las noches dormir y saber que por lo menos alumbre las calles para muchos automoviles. Quiero que mi productividad sea mínima, pero no de lo mucho que sabemos si no mínima de lo poco que conosco

56

57

Caminemos que el camino es largo y la vida es corta.

58

La peor ignorancia es el conocimiento falso, no la falta de conocimiento.

59

Sobre la mirada de la gente coincidimos.

60

Seres

62

63

64

65

66

Podre.

Mi vida entre las vidas Podre recordarme a mi mismo sentado en una banca blanca enfrente a un lago enormemente artificial. Yo solo. Podre recordarme a mi mismo viendo el planeta en el que vivire desde una perspectiva externa. Puedo recordar mi casa como un lugar inóspito donde yo manejo todo. Podre recordar o imaginar todo lo que yo elija. Al fin y al cabo todo es producto de mi existencia. Una existencia donde existo sin tiempo y realidad. Talvez se nos enseño que tenemos alma. Donde la existencia es solo cuestion de ¡ser

Talvez se nos dijo que el cielo viene despues de la vida.

y estar!

Lo cierto es que no tenemos alma, somos alma. Lo cierto es que la vida no te premia despues de vivir, vives como mereces vivir.

68

Perspectiva de un vagabundo en Los Angeles. Un dia más, o talvez solo el planeta dio una vuelta más, lo mismo para mi, la diferencia es luz y obscuridad. Veo los mismos carros a la mismas horas en la misma dirección, y luego los veo de regreso. La vida fuera de este puente suele ser repetitiva, y es lo que hace exitoso a nosotros los humanos, repetir nuestra vida, para nunca dejar de hacer lo mismo, y para siempre obtener los mismos resultados. Pero todo cambia y es muy diferente cuando vives bajo un puente. Mi vida no es simplemente despertar hacer lo mismo , obtener tu premio y volver a casa a dormir. Mi vida debajo de un puente, es continua, es infinita, es sobrevivir ¡dentro del peor de los casos! Quiza suene un poco aburrida, pero dire, que mi mente suele entretenerme más que mil palabras ficticias de esos políticos; gente que suele la gente llamar importantes... para mi son solo unos tontos importantes. Podras imaginar y te dejo elegir , solo recuerda que la historia empieza bajo un puente sobre cajas y zarapes. Para mi todo es lo mismo, vivimos en un gran planeta redondo con porciones de tierra con diferentes nombres, lo curioso es que la gente suele identificarse con esas etiquetas de las tierras donde viven y creen ser diferentes a los que habitan en otras tierras, lo triste es que no han visto donde viven, no han salido de su cabeza ni han visto que vivimos en un planeta redondo, donde la población crece a un ritmo imparable y por obvia y logica extrapolación terminaremos todos juntos sin un lugar a donde huir. 69

Espero que cuando eso pase, no tengamos la necesidad de

caminar, suena un poco ilimitado pero la verdad es que solo

escapar , ya que si seguimos creciendo al mismo ritmo y con la

tengo 1 opción .

misma dirección no tendremos hacia donde ir y sera tanto el desastre que necesitaremos a nuestra amiga la bomba atómica para poder abrir espacio entre lo que nosotros hemos cerrado y asi tengamos lugares en donde vivir, tristemente necesitaremos matar a muchos de nosotros para poder seguir, pero no quedara opción, y espero no ser uno de ellos. Por el momento yo ya me he ido, yo estoy desconectado.

Y no encuentro a donde ir en una ciudad donde los ricos carecen de alegria y donde los pobres de comida, me encuentro perdido en un pensamiento, un pensamiento que podria superar pero pesa más que mis deseos de hacerlo. Entiendo la razón por la cual la gente me ve con esos ojos, pero no necesariamente siento un acuerdo con ellos, ellos podrán pensar y pensar y yo podre pensar y pensar ¿y de que sirve

Yo no vivo en este sistema, mi cuerpo solo ocupa un lugar en el.

pensar si ya todo esta pensado?

Y la gente suele voltear y decir, dependiendo su nivel de

¿De que sirve el dinero si lo unico que puede comprar es

conciencia comentarios sobre mi.

materia?

Esperare a que los ricos caigan...

¿De que sirve el alma si no se el camino al cielo? ¿De que sirve la existencia si enrealidad no se que hacer con

Y me encuentro fuera de mi puente veo a mi alrededor y me doy

ella?

cuenta que tengo 360 direcciones a las que puedo empezar a

70

En fin, perdido como tu me encuentras a mi, yo me considero perdido junto a ti. Perdido en un planeta donde el nombre solo lo conocemos nosotros. Donde la gente juega hacer importante y no es más que gente. Donde las mentiras llevan al éxito y la verdad a la crítica... Un planeta donde la gente piensa por otros, y donde otros

sigo la luzzz y desaparezco... ... ... ... Dentro del infinito nada tiene final.

deciden que debes pensar.

Dentro de la inmensidad no existen tamaños.

¿Los otros seremos nosotros mismos, tan perdidos de identidad

Escucha el silencio, ahi hay serenidad.

que nos confundimos como individuos? Me encuentro en la agonia, un sentimineto familiar pero se que es un placer morir después que hiciste lo que tenias que hacer,

Y aunque la mayor parte de la existencia este en la nada, como

que aburrido seria vivir sin propósito...

salvador dijo,

Por desgracia nunca supe que hacer.

el verdadero pintor es aquel que puede crear figuras extraodinarias en un desierto vacío..

sigo la luz... sigo la luz...

71

La realidad del terreno ajeno.

Hoy , mañana o ayer, todo pasa en el mismo momento , en el “ahora“. Podras buscar un futuro y nunca despegarte de tu presente. Podras vivir un presente indeseado resultado de lo que buscaste como futuro. Podras creer tener la opinión adecuada, o la solución correcta. Tu vida suele parecer importante, eres alguien, eres alguien que toma desiciones, que tiene una historia, que tiene una perspectiva, que parece que es la única persona con una historia que contar en este planeta.

Efectuas tu trabajo diario basandolo en la experiencia de tu vida, vez a los individuos como indentidades, no como personas. Personas que tienen historias que contar, que tienen perspectivas que compartir , que tienen opiniones correctas. Que tienen una cultura, una forma de vida una creencia sobre la existencia. En fin, para un hombre de negocios, la vida es a corto plazo, las respuestas son para los alrededores, y el trabajo es para la reputación. Incapaz de ver la realidad de la otra cara de la moneda. Incapaz de pensar porque fue obligado a aprender en las escuelas. No usa la razón, usa el conocimiento implantado por las universidades y gobiernos.

72

Aprendio geografía solo para saber cual es su territorio y quienes son los enemigos. Le enseñaron historia solo para cubrir las mentiras de su patria. Aprendio leyes para inculcarle que lo que está bien es lo que su gobierno dice. Aprendio su religión, para negarse a oir a los demás.

Eso es un hombre preparado, un hombre que viste de smoking y finge trabajar duro y para el bien de todos. Un hombre que enlugar de la razón usa el sistema. Sin pensar que el sistema es regulado por el funcionamiento y por el hombre, el forza a la civilización a regularse bajo el sistema. Un sistema corrupto y sin razón. Un sistema que ha causado la muerte de miles, y el fracaso de la otra mitad.

73

Un sistema que solo premia el trabajo productivo hacia el propio sistema. Un sistema que da valor a tus pasiones con cifras numericas y signos de monedas. Un sistema que si no le produces, no sobrevives. Un sistema creado para complicar no para facilitar.

Un sistema que obliga a la gente a abandonar sus sueños porque no tienen valor numerico. Un sistema que hace que lo que el hombre puede enrealidad lograr en la vida, parezcan sueños. Un sistema donde enseña lo horrible y complicado desde temprana edad de esta vida. Un sistema donde la vida no es un juego, sino obligación.

74

75

La posesión de un grande terreno geográfico. Gente trabajando dentro de el. Gente queriendo lograr sus vidas y sueños. Familias, amigos, conocimiento, novios, novias, hobbies, pasiones, deportes, libertad, todo lo que es parte de tu vida, monitoreado por el sistema, todo funciona bajo el dinero. Podras creer que el dinero no compra todo, y es algo en lo que estare deacuerdo, pero lamentablemente en la situación en la que estamos, el dinero decide lo que tienes.

76

Trabajamos dentro del rancho de unos cuantos billonarios. El pueblo es el ganado de los dueños del pais. Trabajamos para hacer que sus guerras salgan bien y poco a poco dejarnos sin menos libertad. Trabajamos para que el gobierno crezca y nuestra libertad se vuelva mas pequeña. Trabajamos aún sabiendo que el gobierno nos ha traicionado. Trabajamos para nuestro enemigo. Trabajamos para que los que estan hasta arriba puedan arreglar sus conflictos con metodos como la guerra, y en momentos de guerra, nosotros somos su carne de cañon. Trabajamos para quien en un futuro nos enterrara bajo bombas. Y si es que llegamos a sobrevivir, nos aplastara bajo cámaras. Su método de protección se ha vuelto una obsesión. Ni siquiera podemos salir de casa (país) sin su permiso. Sin sus papeles. Sin ser revisados. Sin ser fotografiados y enumerados. Sin ser nada más que ganado para sus grandes ranchos. Ni siquiera mis papas me cuidaban tanto.

77

El gobierno en una perspectiva diferente es lo siguiente: Veo el gobierno como algo fuera de control. Como el propio criminal. Como alguien que tiene tanto que esconder que ahora tiene que matar para no ser descubierto. Algo que no existe más que en la vida humana. Algo que nos ha hecho creer que es necesario. Algo que nos ha hecho creer que es lo único que existe para nuestra civilización. Algo que nos ha traicionado. Y solo requiere Ignorarlo como el ha ignorado al pueblo. Buscar nuestros intereses como pueblo como el ha buscado sus intereses como gobierno por años. Buscar nuestras soluciones a la vida como humanos. Ser libres, no crear fronteras, guerras , fraudes. Pero saber respetarnos mutuamente como individuos, y colaborar con la obligación social. Saber el camino de la humanidad, para que todos nos dirijamos a el. Saber a donde tenemos que llegar como civilización pondria orden en nosotros, no necesitariamos la intervención de violencia para poner orden a lo que no lleva sentido. Sabriamos lo que estamos haciendo, no estariamos viviendo sin sentido.

78

79

Un principio que no conoce su final. El viaje ha sido tan largo que no recuerdo el principio, creo que es a causa de mi memoria humana limitada o de mis penas

¿Pero es así la vida no?

pasadas que eh olvidado mi identidad.

¿Oh soy así yo?

Cuando mueres en la vida sin lograr lo que quisiste, quisieras

¿Hacia donde se dirige la superación?

olvidar que viviste, y creo que eso es lo que nos pasa a todos los humanos que



Mientras pierdo mis oficios en el mar,

estamos aquí y por esa razón regresamos a la vida sin recordar

mientras busco mi posición en el espacio,

quienes fuimos.

encuentro que todo lo que necesito es oro,

Nadie quisiera recordar un fracaso cuando tiene la oportunidad

¡un poco de materia en el espacio!

de volver a nacer y dejarlo todo. Pero escribir mucho no es mucho pensamiento, Pero que es lo que realmente busco en la vida, que es lo que

escribir demasiado tal vez sea algo de provecho.

realmente me llevara al día de mi muerte y poder morir sabiendo que hice lo que quería. ¿Es una cosa en específico o es un conjunto, es el amor que diste o el amor que recibiste? Quiero reconocer mi vida como una navegación en el mar eterno. Quiero reconocer que una sustancia es suficiente para diluir los solidos… Quiero decir no a lo que siempre quiero. Quiero creer que estoy bien y buscar explicaciones a mi comportamiento.

80

¿Quien le enseñara a vivir a un niño cuando no es la primera vez que vive?

81

Y nos desinteresamos de lo que realmente pasa en la vida. Lo que el sol nos brilla. Asi pretendemos no entender a los animales y esquivar sus comentarios de incomprensión. Asi pretendemos nunca mirar al espacio y fijarnos solo en un pedazo. El tiempo no pasa, estamos viviendo siempre, no sabemos si nuestros hermanos del pasado aún existen o si nuestros hermanos del futuro sufren por lo que hiciste. Y Dios ya no habla más. ¡Yo no se si lo que este haciendo este bien o este mal pero definitivamente es algo que hacer!

La gente empieza a delirar, esos mismos padres que pretendian escuchar

Aveces creo no tener rumbo concreto

empiezan a sentir nauseas al darse cuenta

y aveces pasa que la gente cree saber del futuro,

del vacío que se siente y de su miedo a la muerte.

y te pueden vender ideas sobre carreras, amistades o trabajos. Pero ni ellos saben que sera mañana.

Ya no quieren engañarnos más

Y la gente está loca algunas veces, pero todos sabemos disimularla.

esos templos enormes y vacíos están,

Preocupandonos por problemas (humanos) que no son realmente nada.

la gente empieza a cuestionar

Y asi desviamos nuestra atención a la gran ignorancia de este universo

¿Que haremos si Dios se va?

y asi viajamos nuestras mentes a lo que llamamos vida cotidiana. 82

Demasiado poco no es tanto o tal vez sea lo suficiente lo necesario para no extinguirnos y llevarnos a nosotros mismos. Yo no pretendo ni busco entender, no busco engañar ni aparentar, no busco ilustrar ni busco creer, pero se que a mi Dios no me habla bien. Y justo cuando escribi esas palabras finales, entendi lo que era… El está.

83

84

Algunos.

Pensando en la vida eh llegado a comprender que las poesias son solo rimas y la música placer. Pensando en mi futuro eh llegado a decifrar que el destino es algo incierto y que un sueño es el creer. Caminando en mi camino Eh logrado imaginar que los días son kilómetros y la meta es el final.

86

Está soledad que comparto en un planeta habitado que las estrellas nos acompañen y que la razón nos desampare... En está realidad llena de realidades no hay político que no engañe ni religiosos que sepa lo que hable. Y va y viene Y viene y va y el amor que creia que tenia lo abre dejado en alguna esquina.

87

Una noche y un cigarro las estrellas y la luna Tu ocupando mis pensamientos y yo un terco que aún los dejo. Los días pasan y haya van mis pensamientos siguen sin cambiar. y me pregunto y me pregunto y la respuesta no está en mi. Asi que te pregunto, ¿Que sientes tu por mi?

88

Psicodelic Lamp.

I lay down lighted by my psicodelic lamp and everything in me is going out. 90

91

I look through and I find things behind. Is not who am I is who we are?

92

I have been in so many places so many times and everywhere is nowhere. I have seen so many faces so many times and everyone is no one.

93

I lay down waiting for the moment to arrive cause it´s supposed to be only one.

94

L.A

You will never know when things are likely to change forever in the lapse of a life or in a moment of kind. You will hardly know why cause why it's only that and in a moment of light you`ll find yourself behind. Forever can happen now or just in the time you ask and you got only that to find what is your fire, to see what is your trap what is holding you back. That´s when you realize things are only mass. Living, diving, flying, facing all what´s there to feel. Dreaming, talking and just knowing all what´s there to think.

96

They buy me with money my ideas have a price. They call me a politician I guess that`s what I am. I guess I`m a bit surprise but money always changes my mind. I pray for going to heaven and I pay for going fast. I thought I was important now I know I`m just a lie. Maybe they shoot me for what I`m saying It wont be such a surprise.

97

My mind is very noisy It doesn´t let me sleep, my mind is very cold It doesn´t let me know. My mind is cheating me she knows how I feel, my mind is torturing me she knows all my fears. It´s black and white insde my head It´s what I belive it´s hell. Is there a remedy for being insane? Oh I have to go to bed!

98

99

There are things policemen doesn't know there are sins God can´t forgive there are thoughts you can´t recall. Not because they hurt but because they burn. There´re moments you wish to repeat there are things to believe there is love to create and there´s a life to share. Cause love its not always a shame. Cause the reasons are too many there is no time to think to think in what is real to think about a dream.

100

I got my guitar

For the moments of confusion

Let me shine like the moon

with which I travel around.

it´s where I find my illusion.

with the light of my sun. Let me wonder where to go

She never let me forget

But it will never be an end

music is what I care.

Nothing ever stays the same.

with the direction of my soul. 101

What I wish for the world is only peace and love. What I wish for the world is a little easier than war. I don´t like to watch the news cause there is nothing new. It`s always the same old shit talking about deaths. I do like to listen to my pink cause it makes me feel like hills full of flowers of love proposing peace not war.

102

103

Im living in a weird planet with weird people around me no idea whatsoever of whats happening to out weather. How much does your life costs? A million dollars for an atomic bomb? 104

I`m walking down the street no one is watching me. They don´t know my plans cause they can`t read my mind.

105

Maybe the road we are on it`s leading us to a point where no man smiles and no heart is free.

106

107

They taught me the way to hell they forgot I´m going to heaven. Truth is for those who are able to see a lie. There´s no sense in punishing ignorance when it`s all about knowledge.

108

It is not that we are opening our eyes it is that things are getting pretty bad. When there is no place to hide we all come to realize.

109

You smile like if you where happy.

110

111

If I think twice I loose my first chance.

112

Logic.

113

Freedom.

114

Art.

115

Time.

116

Peace.

117

All of you Men of God are living under a lie All of us Demons are here to defeat your facts. We got to be underground cause we are fighting against God God is my dog who lies under the sky. Dont be afraid of darkness it goes away with light.

118

Let Them All SHine¡¡

120

121

Never Again.

122

123

This is a magical drawing, you can see in it whatever you want to see.

124

A reflection of Life.

126

127

128

129

130

FIN.

131

Para todos. To everyone.

cxxxii

©Todos los derechos de autor pertenecen a J.Abella. Todo el contenido de este libro (fotos y escritos) son obra de J.Abella. Neurons Art & Technology. cxxxiii

Untitled Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipisicing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat.

Related Glossary Terms Drag related terms here

Index

Find Term

Get in touch

Social

© Copyright 2013 - 2024 MYDOKUMENT.COM - All rights reserved.