ORQUESTRA SINFÓNICA DE GALICIA

25 ANIVERSARIO TEMPORADA 2014/2015 ORQUESTRA SINFÓNICA DE GALICIA Dima Slobodeniouk / director Pekka Kuusisto / violín xoves  20 | 11 | 2014  21.00

7 downloads 84 Views 386KB Size

Story Transcript

25 ANIVERSARIO TEMPORADA 2014/2015

ORQUESTRA SINFÓNICA DE GALICIA Dima Slobodeniouk / director Pekka Kuusisto / violín

xoves  20 | 11 | 2014  21.00 h

I EDVARD GRIEG (1843-1907) Peer Gynt: Suite núm. 1, op. 46 I. A mañá II. A morte de Aase III. A danza de Anita IV. Na casa do rei da montaña

SEBASTIAN FABERLUND (1972) Concerto para violín e orquestra “Darkness in Light”* Energico Lento intenso Bruscamente

Pekka Kuusisto / violín

II JEAN SIBELIUS (1865-1957) Sinfonía núm. 2, en Re maior, op. 43 Allegretto Tempo andante, ma rubato Vivacissimo Finale. Allegro moderato

* estrea en España

Duración aproximada do concerto: 1 hora e 45 minutos Pregámoslle ao público que non faga fotografías e que desconecte os teléfonos móbiles, reloxos, etc.

ORQUESTRA SINFÓNICA DE GALICIA Creada en 1992 polo Concello da Coruña, cidade en cuxo Palacio da Ópera ten a súa sede, é unha das agrupacións orquestrais de maior proxección en España. A OSG, cuxo director titular desde a tempada 2013-14 é Dima Slobodeniouk e Víctor Pablo Pérez o seu director honorario, foi orquestra residente do Festival Rossini de Pésaro de 2003 a 2005 e do Festival Mozart da Coruña desde a súa creación en 1998. Despois de varias xiras por Europa, en 2007 realizou a súa primeira xira por América do Sur, con concertos en Chile, Arxentina, Brasil e Uruguai, e a finais de 2009 presentouse na histórica sala do Musikverein de Viena. Traballa con solistas como Mutter, Pollini, Zimerman, Shaham, Chang, Sokolov, Kavakos, Volodos, Pires, F. P. Zimmermann, Maisky, Lindberg etc. Con ela cantaron Kraus, Berganza, Domingo, Bayo, Arteta, Flórez, Lestes, Freni, Murray, Roocroft, Abdrazakov, Behrens, Marton, Giacomini, Langridge, Chausson, Giménez, Rey, Álvarez, Sánchez ou Sabbatini entre outros moitos, e sempre baixo a batuta de mestres como Maazel, Harding, Rozdestvenski, Pollini, Judd, Tortelier, Skrowaczeski, Pesek, Maag, Jesús López Cobos, Vänskä, Zedda, Krivine, Talmi, Leppard, Chmura, Kantorow, Pons, Nelson, Noseda, Goodwin ou Honeck. Financiada polo Concello da Coruña, a Deputación da Coruña e a Xunta de Galicia, foi premiada coa Medalla de Ouro da Real Academia Galega de Belas Artes e é Premio Cultura Galega da Música 2010.

Creada en 1992 por el Ayuntamiento de A Coruña, ciudad en cuyo Palacio de la Ópera tiene su sede, es una de las agrupaciones orquestales de mayor proyección en España. La OSG, cuyo director titular desde la temporada 2013-14 es Dima Slobodeniouk y Víctor Pablo Pérez su director honorario, ha sido orquesta residente del Festival Rossini de Pesaro entre 2003 y 2005 y del Festival Mozart de A Coruña desde su creación en 1998. Después de varias giras por Europa, en 2007 realizó su primera gira por América del Sur, con conciertos en Chile, Argentina, Brasil, Uruguay y Montevideo, y en 2009 se presentó en la histórica sala del Musikverein de Viena. Trabaja con solistas como Mutter, Pollini, Zimerman, Shaham, Chang, Sokolov, Kavakos, Volodos, Pires, F. P. Zimmermann, Maisky o Lindberg entre otros. Con ella han cantado Kraus, Berganza, Domingo, Bayo, Arteta, Flórez, Estes, Freni, Murray, Roocroft, Abdrazakov, Behrens, Marton, Giacomini, Langridge, Chausson, Giménez, Rey, Álvarez, Sánchez o Sabbatini, entre otros muchos, y siempre bajo la dirección de maestros como Maazel, Harding, Rozdestvenski, Pollini, Judd, Tortelier, Skrowaczeski, Pesek, Maag, López Cobos, Vänskä, Zedda, Krivine, Talmi, Leppard, Chmura, Kantorow, Pons, Nelson, Noseda, Goodwin o Honeck. Financiada por el Ayuntamiento de A Coruña, la Diputación de A Coruña y la Xunta de Galicia, ha sido premiada con la Medalla de Oro de la Real Academia Galega de Belas Artes y es Premio Cultura Galega de la Música 2010.

DIMA SLOBODENIOUK  DIRECTOR

Dima Slobodeniouk combina as súas raíces rusas cos seus anos de estudos musicais en Finlandia, o seu fogar desde hai dúas décadas. Desde setembro de 2013, Dima Slobodeniouk é director titular da Orquestra Sinfónica de Galicia. Nacido en Moscova, estudou violín na Escola Central Musical baixo a dirección de Zinaida Gilels e J. Chugajev, continuando no Conservatorio de Música en Moscova en 1989 e no Conservatorio de Finlandia e na Academia Sibelius coa profesora Olga Parhomenko. En 1994, Slobodeniouk comezou os seus estudos de dirección na clase de Atso Almila. Continuou os seus estudos na Academia Sibelius baixo a dirección de Keif Segerstam, Jorma Panula, e Atso Amlmila. Tamén estudou baixo a dirección de Ilja Musinin e Esa–Pekka Salonen. Na tempada 2013/14 colaborou coa Orquestra Nacional de Radio Francia, coa solista Viktoria Mullova, SWR Stuttgart con Jorg Widmann, Residentie Orchestra con Vadim Gluzman, a Sinfonica Trondheim con Baiba Skride e a Filarmónica Lutoslawski de Wroclaw con Deixan Lazic. Como director invitado, Slobodeniouk regresa á fronte da Orquestra Filarmónica da Radio dos Países Baixos no Concertgebouw de Amsterdam coa solista Baiba Skride, e dirixe a RAI de Turin con Sergei Krylov e Yuja Wang, a Filharmónica dos Países Baixos con Quirine Viersen, a Sinfonica de Lucerna con Yevgeny Sudbin, a Orquestra do Ulster con Colin Currie e a Orquestra Filharmónica de Monte Carlo con Martin Helmchen. O seu ansiado regreso a Finlandia inclúe concertos coa Finnish Radio.

Dima Slobodeniouk combina sus raíces rusas con sus años de estudios musicales en Finlandia, su hogar desde hace dos décadas. Desde septiembre de 2013, Dima Slobodeniouk es director titular de la Orquesta Sinfónica de Galicia. Nacido en Moscú, estudió violín en la Escuela Central Musical bajo la dirección de Zinaida Gilels y J. Chugajev, continuando en el Conservatorio de Música en Moscú en 1989 y en el Conservatorio de Finlandia y en la Academia Sibelius con la profesora Olga Parhomenko. En 1994, Slobodeniouk comenzó sus estudios de dirección en la clase de Atso Almila. Continuó sus estudios en la Academia Sibelius bajo la dirección de Keif Segerstam, Jorma Panula y Atso Amlmila. También estudió bajo la dirección de Ilja Musinin y Esa–Pekka Salonen. En la temporada 2013/14 colaboró nuevamente con la Orquesta Nacional de Radio Francia, con la solista Viktoria Mullova, SWR Stuttgart con Jorg Widmann, Residentie Orchestra con Vadim Gluzman, la Sinfonica Trondheim con Baiba Skride y la Filarmónica Lutoslawski de Wroclaw con Dejan Lazic. Como director invitado, Slobodeniouk regresa al frente de la Orquesta Filarmónica de la Radio de los Países Bajos en el Concertgebouw de Amsterdam con la solista Baiba Skride, y dirige la RAI de Turin con Sergei Krylov y Yuja Wang, la Filarmónica de los Países Bajos con Quirine Viersen, la Sinfonica de Lucerna con Yevgeny Sudbin, la Orquesta del Ulster con Colin Currie y la Orquesta Filarmónica de Monte Carlo con Martin Helmchen. Su ansiado regreso a Finlandia incluyen conciertos con la Finnish Radio.

PEKKA KUUSISTO  VIOLÍN

Coñecido internacionalmente como violinista e director de orixinais programas, é fiel defensor da música contemporánea e colabora asiduamente con compositores como Nico Muhlz e Thomas Adès. Recentemente ofreceu a estrea mundial do concerto para violín de Sebastian Fagerlund, e gravouno coa Orquestra Sinfónica da Radio Finesa para a discográfica BIS. Durante a tempada 2014/15, debutará coa O. Sinfónica de Seattle, a Sinfónica Escocesa da BBC, a Sinfónica da MDR e a Sinfónica de Galicia. Ademais, dirixirá a Filharmónica de Cámara de Bremen en xira por Sudamérica. Traballa con artistas de diversas disciplinas. Durante a presente tempada, actuará coa compañía flamenca Kaari Martín, Minna Tervamäki (ballet) e Heini Kärkkäinen ao piano, para realizar unha versión coreografiada do concerto para violín e orquestra de Sibelius no Festival de Dresde de 2015. Kuusisto tamén creou unha homenaxe a Sibelius para o 150 aniversario do seu nacemento, presentando a obra do compositor xunto con cancións e poemas tradicionais de Karelia. Actúa a miúdo como violinista/ director en diversas agrupacións e é Director artístico de “Our Festival”. Foi Artista en Residencia no Festival de Aldeburgh e o Robeco Zomerconcerten do Concertgebouw de Amsterdam. Con anterioridade foi nomeado artista “Junge Wilde” na Konzerthaus de Dortmund. En 2013, recibiu o Nordic Council Music Prize. Kuusisto toca nun instrumento de Giovanni Baptista Guadagnini do ano 1752, xenerosamente cedido pola Finnish Cultural Foundation.

Conocido internacionalmente como violinista y director de originales programas, es fiel defensor de la música contemporánea y colabora asiduamente con compositores como Nico Muhlz y Thomas Adès. Recientemente ofreció el estreno mundial del concierto para violín de Sebastian Fagerlund, y lo grabó con la Orquesta Sinfónica de la Radio Finesa para la discográfica BIS. Durante la temporada 2014/15, debutará con la O. Sinfónica de Seattle, la Sinfónica Escocesa de la BBC, la Sinfónica de la MDR y la Sinfónica de Galicia. Además, dirigirá la Filarmónica de Cámara de Bremen en gira por Sudamérica. Trabaja con artistas de diversas disciplinas. Durante la presente temporada, actuará con la compañía flamenca Kaari Martín, Minna Tervamäki (ballet) y Heini Kärkkäinen al piano, para realizar una versión coreografiada del concierto para violín y orquesta de Sibelius en el Festival de Dresde de 2015. Kuusisto también ha creado un homenaje a Sibelius para el 150 aniversario de su nacimiento, presentando la obra del compositor junto con canciones y poemas tradicionales de Karelia. Actúa a menudo como violinista/ director en diversas agrupaciones y es Director artístico de “Our Festival”. Ha sido Artista en Residencia en el Festival de Aldeburgh y el Robeco Zomerconcerten del Concertgebouw de Amsterdam. Con anterioridad fue nombrado artista ‘Junge Wilde’ en la Konzerthaus de Dortmund. En 2013, recibió el Nordic Council Music Prize. Kuusisto toca en un instrumento de Giovanni Baptista Guadagnini del año 1752, generosamente cedido por la Finnish Cultural Foundation.

Un nórdico drama literario

Un nórdico drama literario

Edvard Grieg compuxo un dos grandes exemplos de música incidental para o drama do seu gran amigo o escritor sueco Henrik Ibsen, Peer Gynt, unha obra nova no seu repertorio que narra as aventuras dun pastor errante polo mundo e rememora os mundos fantásticos propios do folclorismo nórdico. Peer Gynt foi escrita por Ibsen para ser lida, pois as dificultades escenográficas, como un acto enteiro completamente ás escuras, non permitían representala. Finalmente o escritor convenceuse de que un bo apoio musical facilitaría ao público a representación e así se demostrou na súa exitosa estrea o 24 de febreiro de 1876. Inicialmente, a partitura constaba de 26 movementos e contiña música vocal; pero Grieg, entre 1888 e 1891, creou as dúas suites orquestrais actualmente coñecidas a partir de oito deses movementos. O primeiro da Suite núm. 1, op 48, A Mañá, é un tema de carácter bucólico e idílico presentado por frautas e óboes aos que segue un crescendo de toda a orquestra, alternando logo violoncellos, cordas e piano para finalizar con frautas e clarinetes. A Morte de Aase, a nai de Peer, é un andante que narra a agonía desta a través de lánguidos e solemnes acordes cheos de intensa expresividade. A Danza de Anitra simboliza o paso de Peer Gynt por Arabia cunha melodía en forma de canon e ritmo de mazurca chea de sensualidade. A escena final, Na Casa do Rei da montaña, amosa un ritmo de marcha que crea unha atmosfera de misterio co pianísimo inicial e o pizzicato de violoncellos e contrabaixos ao que se suman ventos e máis tarde

Edvard Grieg compuso uno de los grandes ejemplos de música incidental para el drama de su gran amigo el escritor sueco Henrik Ibsen, Peer Gynt, una obra nueva en su repertorio que narra las aventuras de un pastor errante por el mundo y rememora los mundos fantásticos propios del folclorismo nórdico. Peer Gynt fue escrita por Ibsen para ser leída, pues las dificultades escenográficas, como un acto entero completamente a oscuras, no permitían representarla. Finalmente el escritor se convenció de que un buen apoyo musical facilitaría al público la representación y así se demostró en su exitoso estreno el 24 de febrero de 1876. Inicialmente, la partitura constaba de 26 movimientos y contenía música vocal; pero Grieg, entre 1888 y 1891, creó las dos suites orquestales actualmente conocidas a partir de ocho de esos movimientos. El primero de la Suite núm. 1, op 48, La Mañana, es un tema de carácter bucólico e idílico presentado por flautas y oboes a los que sigue un crescendo de toda la orquesta, alternando luego violonchelos, cuerdas y piano para finalizar con flautas y clarinetes. La Muerte de Aase, la madre de Peer, es un andante que narra la agonía de ésta a través de lánguidos y solemnes acordes llenos de intensa expresividad. La Danza de Anitra simboliza el paso de Peer Gynt por Arabia con una melodía en forma de canon y ritmo de mazurca llena de sensualidad. La escena final, En la Casa del Rey de las montañas, muestra un ritmo de marcha que crea una atmósfera de misterio con el pianísimo inicial y el pizzicato de violonchellos y contrabajos al que se suman vientos y más tarde

percusión e metais reforzando o efecto de tensión.

percusión y metales reforzando el efecto de tensión.

A escuridade na luz

La oscuridad en la luz

Sebastian Fagerlund (1972) é un dos novos compositores fineses máis interesantes da súa xeración cuxa música se describiu como unha “atractiva mestura de capas rítmicas pulsantes, xestos expansivos e acordes estendidos ondulantes […] Rebosante de detalles coidadosamente elaborados e elegantes transicións, música cunha clara dirección...” Fagerlund compón o Concerto para violín por encargo da Orquestra Filharmónica de Tampere pensando en Pekka Kuusisto, a quen está dedicado e é solista na estrea. Outra fonte de inspiración é a obra do escritor Haruki Murakami, sobre todo, a súa forma de combinar realidade e o mundo dos soños, de aí o título, Darkness in light. O concerto está estruturado nos tres movementos convencionais, dous máis rápidos que enmarcan un lento, que se suceden sen interrupción e se construen cos mesmos materiais. O movemento inicial ten a tensión entre o solista e a orquestra característica dun concerto e Fagerlund mesmo fala da participación do solista como “unha especie de moderno Don Quixote que loita contra as diferentes máquinas de distintos tamaños da orquestra”. Tras unha cadencia, a música deslízase no movemento lento. O punto de inflexión na obra vén ao final do movemento, cando os motivos do violín se deslizan arriba e abaixo en micro intervalos debuxando grandes bloques harmónicos da orquestra acompañando a un glissando. O final

Sebastian Fagerlund (1972) es uno de los jóvenes compositores finlandeses más interesantes de su generación cuya música se ha descrito como una “atractiva mezcla de capas rítmicas pulsantes, gestos expansivos y acordes extendidos ondulantes […] Rebosante de detalles cuidadosamente elaborados y elegantes transiciones, música con una clara dirección...” Fagerlund compone el Concierto para violín por encargo de la Orquesta Filarmónica de Tampere pensando en Pekka Kuusisto, a quien está dedicado y es solista en el estreno. Otra fuente de inspiración es la obra del escritor Haruki Murakami, sobre todo, su forma de combinar realidad y el mundo de los sueños; de ahí el título: Darkness in light. El concierto está estructurado en los tres movimientos convencionales, dos más rápidos que enmarcan uno lento, que se suceden sin interrupción y se construyen con los mismos materiales. El movimiento inicial tiene la tensión entre solista y orquesta característica de un concierto y Fagerlund incluso habla de la participación del solista como “una especie de moderno Don Quijote que lucha contra las diferentes máquinas de distintos tamaños de la orquesta”. Tras una cadencia, la música se desliza en el movimiento lento. El punto de inflexión en la obra viene al final del movimiento, cuando los motivos del violín se deslizan arriba y abajo en micro intervalos dibujando grandes bloques armónicos de la orquesta acompañando a un glissando.

volve ao tempo e motivos do primeiro movemento aínda que os materiais musicais varían gradualmente recuperando a viveza.

El final vuelve al tempo y motivos del primer movimiento aunque los materiales musicales varían gradualmente recuperando la viveza.

Tradición e modernidade finlandesa

Tradición y modernidad finlandesa

Poderíase dicir que a Sinfonía núm. 2 en Re maior op. 43 marca o final do primeiro período romántico de Jean Sibelius e concorda co seu crecente auxe fóra do seu país. Os seus recursos formais, baseados na segmentación e na recombinación, achan a súa primeira expresión madura nesta sinfonía aínda que a súa predilección polo uso da tonalidade, a súa elección da métrica regular ou a súa permanente búsqueda da lóxica son trazos que revelan o seu conservadorismo. Esta sinfonía composta e estreada en 1902 está disposta en catro movementos, o Allegretto inicial segue a tradición: unha forma de movemento de sonata, coa súa exposición, desenvolvemento e reexposición. Os fragmentos que se escoitan con máis frecuencia, especialmente cara ao final do movemento, son os máis importantes conseguindo un efecto, cando menos, sorprendente e misterioso. Sibelius usou unha técnica de composición parecida no segundo movemento en re menor, moi sombrío, comeza cun acompañamento sobre o que o fagot aparece cuns fragmentos melódicos. Sucédense os dous movementos finais, un Vivacissimo con carácter de scherzo, rápido e obsesivo que percorre os rexistros extremos da orquestra, desde os contrabaixos aos violíns en sobreagudo e cuxo termo é o Finale en ton maior. Trátase dun

Se podría decir que la Sinfonía nº 2 en Re mayor op. 43 marca el final del primer período romántico de Jean Sibelius y concuerda con su creciente auge fuera de su país. Sus recursos formales, basados en la segmentación y la recombinación, hallan su primera expresión madura en esta sinfonía aunque su predilección por el uso de la tonalidad, su elección de la métrica regular o su permanente busqueda de la lógica son rasgos que revelan su conservadurismo. Esta sinfonía compuesta y estrenada en 1902 está dispuesta en cuatro movimientos, el Allegretto inicial sigue la tradición: una forma de movimiento de sonata, con su exposición, desarrollo y reexposición. Los fragmentos que se escuchan con más frecuencia, especialmente hacia el final del movimiento, son los más importantes consiguiendo un efecto, cuando menos, sorprendente y misterioso. Sibelius usó una técnica de composición parecida en el segundo movimiento en re menor, muy sombrío, comienza con un acompañamiento sobre el que el fagot aparece con unos fragmentos melódicos. Se suceden los dos movimientos finales, un Vivacissimo con carácter de scherzo, rápido y obsesivo que recorre los registros extremos de la orquesta, desde los contrabajos a los violines en sobreagudo y cuyo término es el Finale en tono mayor. Se trata de un Allegro

Allegro moderato que segue, de maneira moi persoal, a forma de sonata. Coa orquestra no rexistro grave enlázanse unha serie de temas protagonizados por cordas e metais, ata que a aparición dunha melodía moito máis longa, non fragmentada e de carácter romántico, que na reexposición ascende a súa dinámica nun crescendo co que se alcanza un auténtico apoxeo final.

moderato que sigue, de manera muy personal, la forma de sonata. Con la orquesta en el registro grave se enlazan una serie de temas protagonizados por cuerdas y metales, hasta que la aparición de una melodía mucho más larga, no fragmentada y de carácter romántico, que en la reexposición asciende su dinámica en un crescendo con el que se alcanza un auténtico apogeo final.

25 ANIVERSARIO

PRÓXIMOS CONCERTOS

DECEMBRO 2014 5

REAL FILHARMONÍA DE GALICIA

MAXIMINO ZUMALAVE / director LOLA CASARIEGO / soprano GUSTAVO PEÑA / tenor CORO DA ORQUESTA SINFÓNICA DE GALICIA

Obra de Conrado del Campo 20.15 CONVERS@NDO CON CARLOS VILLANUEVA

21.00 h. Auditorio de Galicia

12

REAL FILHARMONÍA DE GALICIA EDMON COLOMER / director ELENA COPONS / soprano JORDI DOMÈNECH / alto CAPELA COMPOSTELANA

Obra de Georg Friedrich Haendel 20.15 CONVERS@NDO CON EDMON COLOMER

21.00 h. Auditorio de Galicia

19

REAL FILHARMONÍA DE GALICIA PAUL DANIEL / director JANE IRWIN / Isolda soprano ANNE MARIE OWENS / Brangäne CHRISTIAN VOIGT / Tristan tenor

21.00 h. Auditorio de Galicia

AUDITORIO DE GALICIA Avda. do Burgo das Nacións, s/n 15705 Santiago de Compostela DESPACHO DE BILLETES Tel.: +34 981 571 026 573 979 OFICINA Tel.: +34 981 574 153 552 290 Fax: +34 981 574 250 www.compostelacapitalcultural.org www.auditoriodegalicia.org www.rfgalicia.org

mezzosoprano

Obra de Richard Wagner

Get in touch

Social

© Copyright 2013 - 2024 MYDOKUMENT.COM - All rights reserved.