AMOR EN ACCIÓ PEL MÓN

AMOR EN ACCIÓ PEL MÓN 5ª Expedición a Burkina Faso en Febrero del 2015 REPORT 1 Buenas tardes, el primer día en el campo de Refugiados en Burkina Fas

6 downloads 144 Views 132KB Size

Recommend Stories


Text aprovat pel consell escolar
Generalitat de Catalunya Departament d’Educació Escola Pau Picasso Badalona Projecte de convivència ESCOLA PAU PICASSO BADALONA Text aprovat pel co

Tasas de Interés Activas MN
Page 1 of 5 Tasas de Interés Activas MN Directiva N°: AP-01-06 Fecha: 12/01/2006 Por encargo de la Gerencia Central de Planeamiento y Finanzas, l

C Si Mn 0,07 0,65 1,15
Consumible soldadura Hilos  ■■HILOS MACIZOS PARA ACERO AL CARBONO ( MAG-GMAW) WSD-5 Ref. 02000 EN 440: G Si1 AWS A5.18: ER70S-3 DIN 8559: SG 1 ø 0,

10 MN Z-ES. DS7 Arrancador suave
07/10 MN03901001Z-ES Manual de usuario DS7 Arrancador suave Todos los nombres de marcas y productos son marcas registradas o marcas registradas in

2003, de 27 de juny, pel
Suplement núm. 17 Dissabte 16 d’agost 2003 ANNEX VI Carnet de gruista o operador de grua torre 1. Objecte i àmbit d’aplicació. Aquest annex té per o

Story Transcript

AMOR EN ACCIÓ PEL MÓN 5ª Expedición a Burkina Faso en Febrero del 2015

REPORT 1 Buenas tardes, el primer día en el campo de Refugiados en Burkina Faso: Esta mañana hemos organizado toda la medicación y material de curas en la Clínica El Shadaii. Hemos ido al culto y nos han dado las gracias por ir a ayudarlos estas dos semanas. Hemos comido y hemos descansado un rato, para luego seguir con la clínica. Hemos estado jugando un rato con los más pequeños, parte de los compañeros han ido al hospital para ver a uno de los niños de Remar que se ha quemado la mano. Ahora nos vamos a cenar y a dormir. Mañana más, buenas noches.

REPORT 2 Hoy ha sido el primer día de visitas aquí en Remar. Se va notando el trabajo de los viajes anteriores, ya que hemos avanzado mucho con los datos anotados en la historia clínica de cada paciente, que ya estamos pasando a ordenador. Estamos ilusionados en seguir ayudando y organizándonos para ello. Hemos recibido también propuestas de trabajo para Amor en Acció Pel Món… hoy Paulo ha concertado una reunión con un responsable de sanidad que nos anima a desarrollar el proyecto de montar un centro de salud con especialidades en Kosodo, poblado alrededor de la finca de Remar, y nos ofrece su ayuda para ello. Esto sustituiría el proyecto del hospital en Laye, ya que al parecer allí cerca hay un hospital y en esta zona es más necesario. Paulo insiste en que nos daría su apoyo para impulsar el proyecto y que con la ayuda de Sibiri todo se agilizará mucho. El día finaliza, como siempre, con la gran hospitalidad de Silvia y Paulo, y una cena de equipo. Saludos y besos de todos desde Burkina.

REPORT 3 Buenas noches!!! Compartimos con todos, desde Kosodo el tercer día de nuestra AVENTURA emocional. Ha sido un día emotivo, ya sabéis que hemos ido a Ouaga, para comprar medicinas, mientras el resto del equipo ha pasado consulta (somos un equipo bastante sincronizado). El ritmo es diferente, el calor nos define el trabajo. Ya tenemos los medicamentos organizados, gracias al buen hacer de Loleta y Rafa. Se nos pasa el tiempo sin notarlo y hoy hemos acabado la jornada, sin calor y contentos!!! Vicent, ayudado por Marc, ha dado una clase. Toda una experiencia!!!

REPORT 4 Hoy ya se han visitado a los niños de Remar, hemos tenido que sustituir en una clase, y hemos iniciado los dibujos para el intercambio con los niños españoles. El enfermo que se quemó la mano, hace un mes y que estaba en el hospital, nos lo han traído para que lo atendamos aquí. Hemos visitado con Paulo los terrenos de posible ampliación del campo agrícola y la ubicación nueva para una nueva perforación y extracción de agua. Día cansado por el calor pero muy provechoso.

primer día de puertas abiertas para poder pasar visita y atender a todas las personas, niños y adultos que viven en los alrededores del orfanato, sobretodo de Kosodo, el poblado que rodea el orfanato. Ha venido mucha gente necesitada de atención sanitaria, a la que no pueden atender fácilmente. Muchos niños desnutridos, varios paludismos y problemas respiratorios sobretodo. Adultos con problema muy diversos (abdominales, oculares…). Muy contentos de volver a ver y saber de personas que conocimos de anteriores jornadas de puertas abiertas. Por la tarde nos ha visitado Safi, una enfermera de oftalmología de un hospital de Ouaga, que conocimos en septiembre. Hemos aprovechado para darle muchas de las gafas que trajimos, para que lleguen a gente que las necesite. Estamos cansados pero contentísimos, porque nuestra pequeña ayuda llega poco a poco a más gente. Mañana más!

REPORT 6 Un día muy concentrado de trabajo y otras actividades. Ha sido el segundo día de puertas abiertas y cientos de personas queriendo visitarse. Barias anemias agudas incluso una para transfusión, varios niños con paludismo y diarreas y dos ulceras de Burulli. Ha sido agotador. Por otra parte Lola y Juliana han estado por la mañana en el hospital para acompañar y ver como curaban al chico que se quemó la mano. Pobret lo tiene fatal, pero le ayudaremos. La cura en el hospital es de pena. Vicent ha ido con Pulo a ver un terreno agrícola y está entusiasmado y feliz. Ahora después de cenar damos gracias por éste día tan provechoso. Me siento muy llena de cariño de ésta gente y encantada porque se acuerdan de mí y yo de ellas. Me han traído al niño que le iban a poner Ángel por mí con cuatro meses, es precioso pero con bronquiolitis y menudos gritos de alegría cuando lo he visto con su mamá que llevaba un papel con mis datos. Buenas noches. Muy contenta de éste equipo.

REPORT 7 Buenas noches desde Burkina Faso. Nuestro primer sábado en Ouagadougou. Hoy ha sido un día más tranquilo en comparación con el resto de la semana, no ha habido consulta, excepto por Karim, el chico que se

quemó la mano, que ha pasado por la consulta para hacerle el test de anemia y se le ve contento. Esta mañana hemos llevado a todos los niños y niñas a la iglesia, a que realicen dibujos para traer de vuelta a España y que todos nuestros niños y niñas españoles vean lo que sus amigos y compañeros de Burkina quieren compartir con ellos. Al terminar en la iglesia con los niños nos ha sobrado un poco de tiempo y hemos aprovechado para irnos en bicicleta a tomarnos un refresco, donde hemos hecho nuevas amistades y nuestro compañero Vicent, “el capo”, nos ha deleitado con su danza tribal junto con un nativo. Ésta tarde ya ha sido más movidita, hemos organizado un partido de futbol con los más mayores del Centro de Remar, ha sido muy divertido, con uniformes y todo! Ahora ya hemos cenado y nos toca descansar, que mañana será más y mejor. Buenas noches!

REPORT 8 Y si Dios descansó el domingo, nosotros no íbamos a ser menos. Hoy nos hemos dado un descanso, y se lo hemos dado a ellos también, ya que para ellos es un día de culto y reflexión. Nosotros hemos aprovechado para desconectar, pegarnos un baño y poder valorar así lo que ha sido esta primera intensa semana.

Un resumen simple sería decir: este equipo ha conectado y estamos disfrutando cada minuto, es un continente que como ya dijo nuestra estupentástica Ángeles, engancha! Pero vayamos un poco más allá. La primera sensación que uno tiene al llegar aquí es que todas las expediciones anteriores han hecho un buen trabajo, porque sin ninguna duda recibimos desde el primer momento todo el cariño recibido en cada abrazo desde el primer momento que pusimos un pie en Burkina. Así que con esta idea trabajamos, hemos hecho la revisión de todo el mundo de REMAR, puertas abiertas para el barrio de Kossodo, partidos sin fin cono los más peques y con los no tan peques. Acabamos exhaustos cada día, pero contentos por la sensación del trabajo bien hecho y el esfuerzo realizado. Y tras esta breve reflexión hemos vuelto, con un caluroso recibimiento por todos los niños, a “la mansión”. Partido de fútbol con los peques para cerrar el día y a dormir. Mañana día de puertas abiertas en Laye y para ver cómo avanza el colegio. Un abrazo de un humilde servidor. Seguimos en contacto.

REPORT 9 Buenas noches a todos, soy Rafa, hoy me toca contaros como hemos pasado el día, os escribo desde el teléfono de Vicent, pues tengo estas dos semanas aquí el mío apagado. Hemos pasado el día n Laye, visitando a sus habitantes, se ha unido al grupo Nathalie, una enfermera Burkinabe que nos ha hecho además de traductora y a la que estamos muy agradecidos. Hemos visto muchos problemas de piel, en los ojos, hernias y casos de bocio, anemias, dolor en general, hipertensiones, y Ángeles en los niños ha visto sobre todo problemas respiratorios, tos, estados febriles y algún paludismo. Después de comer nos hemos acercado a la escuela, donde las obras continúan, debido a la revuelta que se produjo en octubre en el país y otros motivos, la colocación del tejado se ha retrasado, pero pronto estará ya bastante avanzado. Hemos seguido un rato más viendo a los enfermos y ya rumbo a casa para descansar, disfrutando de la vuelta viendo los paisajes y las personas de ésta tierra que nos saludan al pasar. Hemos ido a visitar a unos niños enfermos de una casa que Remar tiene cerca de Ouaga, y ya para finalizar el día, ducha de abrazos con nuestros niños que nos esperaban con los brazos abiertos, ya hemos cenado muy a gusto y ahora a descansar, sigue el calor y también el cariño de los más pequeños, un abrazo muy

grande para todos, muchos besos!!! Los niños nos preguntan por los que ya habéis estado aquí!!!

REPORT 10 Hemos empezado el día organizando la medicación que nos sobró de Laye y preparando todo lo necesario para mañana, que será el tercer día de puertas abiertas. Hemos visto a varios enfermos, entre ellos al Sr Zongo y familia. Después de averiguar la medicación que nos faltaba, Ivo nos ha llevado a la farmacia. Mira que son agradecidos los niños, cada vez que nos ven, es increíble el recibimiento que nos hacen. Yo noto la necesidad de caricias, de besos y abrazos. Los peques te lo piden, pero las nenas más mayorcitas (12-13-14) te miran con esos ojazos que te roban el corazón y sin pensarlo las achucho, y ellas se hacen un flan. Buenas noches compañeros de Amor en Acció!!! Mañana saldrá el sol y otra vez, a dar todo lo que podamos o sepamos!!!

REPORT 11 Hoy ha sido el tercer día de puertas abiertas, en la que hemos atendido a unas doscientas personas, mayoría de mujeres y niños, incluidos dos parejas de gemelos y una niña que ya conocimos en 2013, con síndrome de Down, así como una ecografía de embarazada.

Hemos mantenido una reunión con Paulo y tratado de valorar, el tema del chico de la quemadura, el futuro centro de salud y la agricultura. Me he sentido recompensado de la gratitud y sonrisa amable que recibo de estas personas. Que suerte tenemos de estar en Amor en Acció! Besos a todos y todas.

REPORT 12 Hemos explicado al chico de la quemadura lo que opinan los médicos de Valencia con mucha claridad para que no piense que va a recuperar la mano como antes. Lo ha entendido y ha aceptado contento la propuesta de venir a España. Ya hemos empezado con los trámites. Mañana ira Paulo a la embajada de Francia y el lunes el pasaporte… Hector tendrá que hacer una carta y mandarla por fax a la embajada. Ya te daré los datos.

El regalo de David ha sido el broche final a un día intenso y diferente. Hemos querido acompañar al equipo de Remar en una labor que lleva realizando tres veces por semana desde hace más de veinte años: llevar comida a los presos de la cárcel regional. Hoy además del plato de comida que tienen gracias a Remar, Amor en Acció les ha repartido gorras, ropa y artículos de higiene.

Hemos quedado impactados por las condiciones en las que están, que estoy segura que no han dejado de despertar en cada cooperante un sentimiento reflexión al respecto. Por la tarde los niños, con su cariño y sus ganas incansables de jugar nos han devuelto la sonrisa. Hemos aprendido canciones, jugado a fútbol (no perdonan ni un partido) y hasta hemos ido de excursión con aventura incluida… paseando junto a los baobas hemos sido perseguidos por un enjambre de abejas que han alcanzado a algún que otro desprevenido, pero no os preocupéis porque han sido leves y ha quedado en un pequeño susto y otra historia que contar. Mañana realizaremos un nuevo día de puertas abiertas para seguir atendiendo las necesidades sanitarias del poblado. Saludos y abrazos de todos nosotros.

REPORT 13

Hola a todos, nuestro último día de trabajo cargado de emociones, sorpresas y proyectos… hemos empezado el día acudiendo Rafa y Vicent y yo con Paulo a la reunión con el jefe del poblado para acordar el tema del terreno para el Centro de Salud. Objetivo cumplido: nos darán dos hectáreas. Luego hemos trabajado otra vez de puertas abiertas: agotador pero reconfortante a nivel profesional y personal porque nos dan tanto!!! He visto mucha patología respiratoria en niños

desnutridos que les hemos abierto una pequeña historia para controlarlos y algún paludismo. Mis compañeros de medicina general y su equipo también han tenido mucho trabajo. A cenar como siempre genial y nos acostamos organizando nuestra despedida para mañana y deseando tener un buen viaje. Como he dicho más veces: África engancha.

REPORT 14 Hola a todos y todas desde Ouagadougou! Soy Lola. Ya estamos en nuestra recta final, muy emocionados por todo lo vivido, por todas las cosas que hemos visto, las personas que hemos conocido y sobre todo por todo lo que nos han transmitido los niños del orfanato, que son la bomba! Dándonos abrazos y sonriéndonos siempre! A mí personalmente ésta segunda expedición me ha llegado más adentro. Me ha encantado conocer a los niños de aquí un poquito más y ahora siento que ya forman parte de mi vida y que tengo un compromiso con ellos. Hoy el día ha empezado muy temprano con la visita al terreno que nos va a ceder el jefe del poblado de fuera del orfanato, Kossodo, para la futura construcción de un Centro de Salud. Ha ido todo sobre ruedas! No nos han puesto ningún problema! Una alegría! Nada más volver hemos empezado nuestra cuarta jornada de puertas abiertas donde hemos atendido a lo largo del día a un centenar de burkineses. Ha sido

muy satisfactorio tanto para nosotros como para ellos, ya que se marchaban con una sonrisa de agradecimiento, y los niños también, sonriéndonos con sus caramelos y globos. Hemos terminado bastante cansados pero súper satisfechos por el trabajo! Vicent ha continuado con las reuniones sobre la perforación de un pozo de agua para la futura huerta en Remar. Todo indica que el proyecto es viable, así que continuarán las gestiones necesarias. Y la mejor noticia de todas es que se ha cedido el traslado de Karim a Valencia! Él esta muy decidido ya que después de haber hablado con él, sabe que es la mejor opción. Así que allá vamos! Hoy tenéis doble report! Jejeje Un estupendo trabajo y un final feliz.

Get in touch

Social

© Copyright 2013 - 2024 MYDOKUMENT.COM - All rights reserved.